“Δούλεψε πάλι η κοπτοραπτική”
Για μονταζιέρα της ΝΔ κάνει λόγο ο Στέφανος Παραστατίδης με αφορμή τα όσα είπε το πρωΐ σε εκπομπή του OPEN, τονίζοντας ότι πουθενά δεν έκανε «συγκεκριμένη διατύπωση ενίσχυσης του ΕΝΦΙΑ».
Η σχετική ανάρτηση του κ. Παραστατίδη στα ΜΚΔ έχει ως εξής:
«Διαβάζω τη «γραμμή» ΝΔ στα ΜΜΕ, με αφορμή την τοποθέτησή μου στην πρωινή εκπομπή του OPEN, πως έχω πει ότι «θα ενισχύσουμε τον ΕΝΦΙΑ ως ΠΑΣΟΚ». Έχουν κάνει τη γνωστή επαγωγή #μονταζιερα, επειδή μίλησα για ενίσχυση άμεσων φόρων και μείωση έμμεσων φόρων, πως αυτό αφορά σε ενίσχυση του ΕΝΦΙΑ.
Αυτό που λέμε επί της αρχής είναι ότι χρειάζεται να αλλάξει ο λόγος άμεσων/έμμεσων φόρων, με ενίσχυση των πρώτων και μείωση των δεύτερων. Και δεν το λέμε μόνο εμείς ως κόμμα, το λέει ο ΟΟΣΑ, η Ε.Ε. και όλοι οι οικονομικοί αναλυτές στη χώρα. ΌΛΟΙ.
Πουθενά δεν έκανα συγκεκριμένη διατύπωση «ενίσχυσης του ΕΝΦΙΑ». Αυτό όμως που εννοούμε ως ενίσχυση αφορά στο φόρο γονικών παροχών. Διότι είναι άδικο να μη φορολογούνται γονικές παροχές μέχρι και τα 4,8 εκατομμύρια ευρώ. Άρα, ναι, φορολόγηση των εχόντων, αυτό λέμε. Και επιμένουμε.
Σε ό,τι αφορά εδικότερα τον ΕΝΦΙΑ, κανένα κόμμα σήμερα δεν μιλάει για κατάργησή του. Διότι αυτό αποτελεί ακραίο λαϊκισμό, πέρα από την δημοσιονομική αδυναμία. Η θέση μας για τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας είναι ο εξορθολογισμός του (να γίνει δικαιότερος για τους αδύναμους) και όχι η κατάργησή του.
H ΝΔ επιδιώκει να δημιουργήσει μία πολιτική ζούγκλα στο δημόσιο διάλογο, με μηχανισμούς κοπτοραπτικής και διαστρέβλωσης. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να μας απαντήσει αν αυτή, τάζοντας στους πάντες τα πάντα, πέρα από τις αυξήσεις που έχει τάξει, θα καταργήσει και τη φορολογία γενικότερα; Διότι, κάτι αντίστοιχο έκανε το 2008, με το 65% των Ελλήνων να πληρώνει μηδενικό φόρο, ποσοστό υπερτριπλάσιο που οδήγησε στη χρεοκοπία της χώρας. Και τη νύφη δεν την πλήρωσαν οι πραγματικοί υπεύθυνοι, αλλά ο ελληνικός λαός.»
Οι φόροι
Σε άλλη ανάρτησή του ο κ. Παραστατίδης αναφέρεται στο θέμα των φόρων τονίζοντας τα εξής:
«Το πρόβλημα στη χώρα είναι ότι συζητάμε με δημαγωγικούς όρους σε κάθε ζήτημα, όπως για παράδειγμα στο φορολογικό ζήτημα μιλάμε για φόρους και όχι για φορολογική πολιτική. Οι φόροι είναι το σημαντικότερο εργαλείο ενός κράτους για αναδιανομή πλούτου και κοινωνική δικαιοσύνη.
Δύο είναι οι βασικές διαφορές προόδου-συντήρησης: οριζόντια Vs προοδευτική φορολόγηση και άμεσοι Vs έμμεσοι φόροι.
Η πολιτική της ΝΔ αφορά σε οριζόντια φορολόγηση στα μερίσματα, είτε κάποιος έχει κέρδη 40.000 ευρώ είτε 40εκ ευρώ, ενώ ταυτόχρονα δεν μπορεί με αυτό τον τρόπο να μειώσει τα φορολογικά βάρη στη μισθωτή εργασία, να αυξήσει τις φοροαπαλλαγές για τις οικογένειες, να θωρακίσει το κοινωνικό κράτος, να ενισχύσει την παιδεία και την υγεία, τις δημόσιες υποδομές.
Σύμφωνα ακόμη με την έκθεση του ΟΟΣΑ, «η Ελλάδα έχει από τους μικρότερους συντελεστές στα μερίσματα μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ και μία ενδεχόμενη αύξησή τους θα μπορούσε να οδηγήσει στη μείωση των επιβαρύνσεων της μεσαίας τάξης». Όπως επίσης ακόμη και η Αμερική του Μπάιντεν κινείται σε αντίστοιχη κατεύθυνση.
Ως προς τη σχέση άμεσων/έμμεσων φόρων, ο φόρος ακίνητης περιουσίας, ο φόρος γονικών παροχών-κληρονομιάς είναι φόροι με αριστερό πρόσημο. Αντίστοιχα οι έμμεσοι φόροι είναι φόροι που πλήττουν τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα. Ζητούμενο να αλλάξει ο λόγος άμεσων/έμμεσων φόρων υπέρ των πολλών.
Η θέση του ΠΑΣΟΚ είναι η μείωση του απαράδεκτα υψηλού αφορολόγητου ορίου για τις γονικές παροχές από τα 4,8 εκατομμύρια ευρώ, που ισχύει σήμερα κατά ανώτατη τιμή, σε 400.000 ευρώ για κάθε γονέα.
Η θέση του ΠΑΣΟΚ για τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας είναι ο εξορθολογισμός του (να γίνει δικαιότερος για τους αδύναμους) και όχι η κατάργησή του, όπως τουλάχιστον επικαλούνταν ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι αυτό συνιστά λαϊκισμό και δεν βγαίνει δημοσιονομικά.
Αυτό που προτείνουμε είναι μείωση των φόρων στη μισθωτή εργασία, φοροαπαλλαγές για τις οικογένειες με παιδιά και μείωση των έμμεσων φόρων σε βασικά καταναλωτικά αγαθά και ενέργεια, όσο διαρκεί η ακρίβεια.
Θα πρέπει να αλλάξουμε το φορολογικό μοντέλο στο οποίο κερδοσκοπούν οι λίγοι εις βάρος της μεσαίας τάξης και των χαμηλών οικονομικά στρωμάτων. Και όχι να τάζουμε στους πάντες τα πάντα».
