Δημοκρατία με νόμο
Του Παναγιώτη Φλωρίδη.
Πριν από χρόνια, επί της πανίσχυρης κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, η επίσης πανίσχυρη υπουργός Βάσω Παπανδρέου, καθιέρωσε δια νόμου την ισότητα των φύλων.
Ηταν η νομοθετική πρωτοβουλία για την περίφημη ποσόστωση στα ψηφοδέλτια και τις εκλογές, εθνικές, αυτοδιοικητικές, εσωκομματικές κ.ά. Επί του θέματος βέβαια έγινε μια παρανόηση που για πολλούς ισχύει μέχρι σήμερα: η νομοθετική ρύθμιση ονομάσθηκε ως “ποσόστωση γυναικών” ενώ στην πραγματικότητα ο νόμος προβλέπει την συμμετοχή κατά το ένα τρίτο υποψηφίων από κάθε φύλο. Οπως δεν μπορείς δηλαδή, να στελεχώσεις ένα ψηφοδέλτιο μόνο με άνδρες, έτσι δεν μπορείς να το κάνεις ούτε μόνο με γυναίκες. Τα δύο φύλα πρέπει να εκπροσωπούνται τουλάχιστον κατά το ένα τρίτο.
Σε κάθε περίπτωση καμμία οργάνωση γυναικεία ή άλλη, δεν αντέδρασε στην καταφανώς υποτιμητική ρύθμιση. Ποιό κόμμα ή ποιός υποψήφιος δήμαρχος, νομάρχης κλπ, δεν θα έκανε πρόταση σε μια γυναίκα δραστήρια και αποδεκτή από το εκλογικό σώμα και την κοινωνία; Δεν ήταν λίγες οι φορές που γυναίκες υποψήφιες σάρωσαν σε σταυρούς χωρίς τη νομοθετική αρωγή. Αντίθετα, με τη ρύθμιση της ποσόστωσης, κόμματα και κυρίως, υποψήφιοι δήμαρχοι, προσέφυγαν σε δραματικές αναγκαστικές επιλογές, βάζοντας σε συνδυασμούς γιαγιάδες, θείες, παραθείες σε μικρούς οικισμούς, που μόνο με αυτοδιοίκηση και εκλογές δεν είχαν σχέση. Το ίδιο εξακολουθεί μέχρι και σήμερα, διατηρώντας την εικόνα της γραφικότητας χωρίς να διαμαρτύρεται κανείς για το περίπου ρατσιστικό φαινόμενο. Κάποιοι μάλιστα διακωμωδώντας την “δια νόμου” εκπροσώπηση των δύο φύλων, θέτουν ερωτήματα δημοκρατικής νομιμότητας(!) αναζητώντας την εκπροσώπηση και του… τρίτου φύλλου, πολυπληθούς και φανερού πλέον. Γιατί όχι; (Εδώ όμως ισχύει ό,τι γράφει η ταυτότητα).
Τα τελευταία χρόνια από καθιερώσεως “Καλλικράτη”, δια νόμου καθιερώθηκε και η διαπαραταξιακή συναίνεση. Παλαιότερα στα προεδρεία δημοτικών και νομαρχιακών συμβουλίων, δεν υπήρχε περίπτωση να συναντήσεις άνθρωπο της Αντιπολίτευσης. Η παραταξιακή και κομματική καθαρότητα υπήρχε σε όλο της το μεγαλείο. Λες και η, μειοψηφική έστω, εκπροσώπηση της αντιπολίτευσης, θα απειλούσε τα Εθνική συμφέροντα.
Ηλθε λοιπόν ο “Καλλικράτης” και μας οδήγησε στο άλλο άκρο. Από την πλήρη και μονοπαραταξιακή εκπροσώπηση, η δημοτική πλειοψηφία στο προεδρείο του δημοτικού συμβουλίου είναι πλέον μειοψηφία! Δύο από τα τρία μέλη προέρχονται δια νόμου από την μείζονα και ελάσσονα μειοψηφία. Είναι σίγουρο όμως ότι, πάλι δεν κινδυνεύουν τα Εθνικά συμφέροντα. Αυτά τα (τοπικά) συμφέροντα θα κινδυνεύσουν αν οι παρατάξεις θέσουν πάνω από τα συμφέροντα δήμου και δημοτών, άλλες προτεραιότητες: από προσωπικά κόμπλεξ έως κομματικές επιταγές.
Η αρχή στα δύο εναρκτήρια δημοτικά συμβούλια του νομού, ήταν ενθαρρυντική. Το πνεύμα προσφοράς και συναίνεσης, με προτάσεις και τον απαραίτητο δημοκρατικό έλεγχο φυσικά, επικράτησε εμφανώς.
Απομένουν όλα αυτά να αποδειχθούν στην πράξη. Ελκυστικό το στοίχημα.
Άρθρο στην ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ
