Γιατί η ευρωσταυροδοσία!
Του Τάσου Παππά
Στο παρελθόν, όταν στη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ η άποψη του αρχηγού ήταν περίπου νόμος, οι εκλογικές λίστες και οι υποψηφιότητες για τους μεγάλους δήμους αποφασίζονταν σε κλειστές ομάδες απόλυτα πιστές στις ηγεσίες. Ειδικότερα, η λίστα Επικρατείας και το ευρωψηφοδέλτιο ανήκαν στην αρμοδιότητα του επικεφαλής. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Οι αρχηγοί έχουν χάσει τη δύναμή τους, είναι υποχρεωμένοι να ισορροπούν ανάμεσα σε ανταγωνιστικές πτέρυγες, ποικίλες αντιπολιτευόμενες ομάδες έχουν αποκτήσει ισχύ και εκβιάζουν, ενώ κάθε προσπάθεια ελέγχου συναντά έντονες αντιδράσεις. Φρονίμως ποιούντες οι πρόεδροι επιχειρούν να ανοίξουν το παιχνίδι για να μην υποχρεωθούν να εμπλακούν σε συγκρούσεις με αβέβαιο αποτέλεσμα.
Δεν έπιασε τον Αντ. Σαμαρά και τον Ευάγγ. Βενιζέλο ο πόνος για την εσωκομματική δημοκρατία. Ούτε ξαφνικά ανακάλυψαν τα πλεονεκτήματα των αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών και τα μειονεκτήματα των πελατειακών μηχανισμών. Απλώς για να μη δημιουργηθεί πρόβλημα στο εσωτερικό των κομμάτων τους, για να μην αναπτυχθούν φαινόμενα εσωστρέφειας και για να αποτρέψουν τις διαρροές προς γειτονικούς σχηματισμούς, αποφάσισαν να εκχωρήσουν στους πολίτες το δικαίωμά τους στη συγκρότηση της ευρωλίστας. «Ας μπουν όλοι υποψήφιοι κι ας αποφασίσει ο ελληνικός λαός. Τι πιο δημοκρατικό;» ισχυρίζονται. Προσχηματική ευαισθησία.
Οι ευρωεκλογές, με επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι ένα δημοψήφισμα για την κυβέρνηση. Πρόκληση που αποδέχτηκαν Σαμαράς και Βενιζέλος. Η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ θα ρίξουν στη μάχη όσα όπλα διαθέτουν, προκειμένου να περιορίσουν τη ζημιά. Δεν θα διστάσουν, το έκαναν άλλωστε στο παρελθόν, να χρησιμοποιήσουν το ψέμα, τη διαβολή, τον εκφοβισμό, τις μονταζιέρες, τις βοήθειες που απλόχερα θα τους δώσουν οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Με τη συνδρομή των φιλικών δικτύων ενημέρωσης θα επιχειρήσουν να στήσουν αναχώματα.
Ο Αντ. Σαμαράς με την απόφασή του να ισχύσει ο σταυρός προτίμησης στις ευρωεκλογές βοηθάει τον εαυτό του (γλιτώνει από τις εσωκομματικές γκρίνιες και τους φαβοριτισμούς), κυρίως όμως προσφέρει μια σανίδα σωτηρίας στον Ευάγγ. Βενιζέλο. Για να μην επωφεληθεί ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει ο χώρος της λεγόμενης Κεντροαριστεράς να εμφανιστεί στις κάλπες μ’ ένα ψηφοδέλτιο πολυσυλλεκτικό όπου θα στεγάζονται εκπρόσωποι όλων των τάσεων: από τη φιλελεύθερη σοσιαλδημοκρατία και την κεντρώα τεχνοκρατία μέχρι την παραδοσιακή αντιδεξιά.
Με τη λογική «όλοι οι αντισυριζαίοι χωράνε κι ας αποφασίσουν οι πολίτες ποιος θα πάει στην Ευρωβουλή» δεν θα υπάρξουν διαγκωνισμοί για τα πλασαρίσματα στις προνομιούχες και καλά αμειβόμενες θέσεις, δεν θα γίνουν εκλογές για να προκύψει η σειρά κατάταξης, δεν θα δημιουργηθεί κλίμα έντασης, δεν θα υπάρχει έδαφος για προσωπικές πικρίες. Ετσι όλοι θα είναι ευχαριστημένοι, αφού τελικός κριτής θα είναι ο λαός. Είναι όμως τόσο προφανής η σκοπιμότητα της συγκεκριμένης επιλογής, που μόνο οι φανατικοί και οι αφελείς μπορεί να τσιμπήσουν.
Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
