My Twitter Feed

27 Σεπτεμβρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Φωτιά σε δασική περιοχή του Φανού -

Δευτέρα, 27 Σεπτεμβρίου, 2021

Τρίτοι χειρότεροι στα εμβόλια! -

Σάββατο, 25 Σεπτεμβρίου, 2021

Διυλιστήρια νερού στο Δήμο Κιλκίς -

Σάββατο, 25 Σεπτεμβρίου, 2021

Οι κούκλες ξανάρχονται στο Κιλκίς -

Σάββατο, 25 Σεπτεμβρίου, 2021

Ζεστάθηκαν οι σχέσεις τους! -

Παρασκευή, 24 Σεπτεμβρίου, 2021

Επίσκεψη Μ. Ξενογιαννακοπούλου -

Παρασκευή, 24 Σεπτεμβρίου, 2021

Με 56 καθηγητές λιγότερους -

Παρασκευή, 24 Σεπτεμβρίου, 2021

Ξεκίνησε το έργο της υδροδότησης -

Πέμπτη, 23 Σεπτεμβρίου, 2021

Αταξίες μαθητών

…στο προπολεμικό Κιλκίς.

Του Θανάση Βαφειάδη.


ΜΕΡΟΣ Ι –ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΟΥ «ΓΥΜΝΑΣΙΑΡΧΕΥΟΝΤΟΣ» ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΤΣΟΥΝΤΑ.

Εκ Στενημάχου ορμώμενος ήρθε στο Κιλκίς με τους άλλους συμπατριώτες του και άφησε το ευδιάκριτο αλλά αμφιλεγόμενο αποτύπωμά του στην πόλη, μέχρι να εγκαταλείψει τον μάταιο τούτο κόσμο μεσούντος του Εμφυλίου, εν έτει 1947. Στη συνέχεια οι γεροντοκόρες ανιψιές του Μαρίκα και Χρυσούλα, γνωστές και ως «Τσούντενες», περιφερόμενες πάντοτε αγκαζέ, με ομπρελίνα και καπέλα με φτερά, με πανομοιότυπο προπολεμικό ντύσιμο και με το υπεροπτικό ύφος ξεπεσμένων πριγκιπισσών, υπενθύμιζαν με την παρουσία τους το όνομα του ιδιόρρυθμου θείου τους. Αυτό που διατηρήθηκε, όμως, σχεδόν ανεξίτηλο στη συλλογική μνήμη ήταν η φαιδρή εικόνα που παρουσίαζε ο «γυμνασιαρχών» και μηδέποτε γυμνασιάρχης, όπως πιστεύουν πολλοί, Αθανάσιος Τσούντας.

Ο Τσούντας ήταν ένας άνθρωπος που δεν είχε το επικοινωνιακό χάρισμα, έκανε πάντα μοναχικούς περιπάτους τις λίγες ώρες που ήταν εκτός των τειχών του Γυμνασίου και επιπλέον ήταν ιδιαίτερα αυστηρός με τους μαθητές του, στους οποίους προσπαθούσε να εμφυσήσει την αρχαιολατρεία, αναμενόμενη λόγω της συγγένειάς του με το διάσημο αρχαιολόγο Χρήστο Τσούντα και τη γερμανολατρεία του, την οποία είχε αποκτήσει κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Γερμανία. Κάποιοι από τους μαθητές του, που δεν ήταν και άγγελοι φωτός, προφανώς δεν του συγχωρούσαν την υπέρμετρη αυστηρότητα και του σκάρωναν διάφορα «χουνέρια», συνήθως ανώδυνα. Έτσι, σε μια σχολική εκδρομή στην Αργυρούπολη ο Τσούντας απομονώθηκε, όπως συνήθιζε, από τους υπολοίπους και το έριξε στον ύπνο, κάτω από τη σκιά ενός πλατύφυλλου δένδρου. Δυο μαθητές που αντιλήφθηκαν ότι ο καθηγητής τους είχε παραδοθεί στις αγκάλες του Μορφέα, φορώντας μάλιστα τα στρογγυλά ματογυάλια του, ίσως για να βλέπει καθαρά τα όνειρα, σκέφτηκαν να του κάνουν μια φάρσα. Έτσι, του έδεσαν τα πόδια χρησιμοποιώντας τα μισοφαγωμένα κορδόνια από τις δυο παμπάλαιες αρβύλες του με τις γυρισμένες προς τα πάνω μύτες. Η γυμνασιάρχης Ρόζα Ιμβριώτη, που ήταν ακριβώς το αντίθετο του Τσούντα, δεν έδωσε συνέχεια στο επεισόδιο, απλώς έκανε αυστηρές συστάσεις στους μαθητές να μην επαναληφθεί παρόμοιο συμβάν.

Αν όμως αυτά συνέβαιναν το 1935, το 1939 ακόμη και τα πιο αθώα αστεία τιμωρούνταν αυστηρότατα και τα γέλια έβγαιναν ξινά, όπως φαίνεται από το παρακάτω πρακτικό:

Πράξις 18 της 19-12-1939.

«Εν Κιλκίς τη 19 Δεκεμβρίου σήμερον ημέραν Τρίτην και ώραν 6.30 συνήλθεν ο σύλλογος των καθηγητών εν τω γραφείω του Γυμνασίου παρόντων απάντων

Ποιναί μαθητών: Την 16 του μηνός οι μαθηταί (αναφέρονται τα ονόματα 2 μαθητών της Γ’, 2 της Β΄και ενός της Δ’ τάξης) καθυστερήσαντες να πάνε εις το μάθημα, ίσταντο μετά την έναρξιν του μαθήματος όπισθεν της εκκλησίας. Όταν δε εξήλθεν ο κ. Τσούντας εκ του σχολείου δια να μεταβή εις το υπόγειον και να δώση οδηγίας εις τον εκεί εργαζόμενον εργάτην, ο μαθητής Μ.Χ εφώναξε δυνατά «Μπαρμπαθανάση». Εκάλεσε αυτούς ο κ. καθηγητής να παρουσιασθούν, αλλά αυτοί εκρύπτοντο. Μόνον ο μαθητής Γιαλαμίδης Aλέξανδρος παρουσιάσθη και ανέφερεν την πράξιν. Ο γυμνασιάρχης ανακοινοί ότι εξετάσας τους ανωτέρω εξακρίβωσεν ότι πταίστης ήτο ο μαθητής Μ.Χ. οι τρεις πλην του Γιαλαμίδη, ηνείχοντο την απρεπή συμπεριφοράν του πρώτου. Ο κ. Τσούντας εξέθεσεν εις τον σύλλογον τα διατρέξαντα.

Ο σύλλογος λαβών υπ’ όψιν τ’ ανωτέρω επιβάλλει ομοφώνως εις τον μαθητήν Μ.Χ την ποινήν της οκταημέρου αποβολής δι’ απρεπή συμπεριφοράν εις δε τους άλλους τρεις την ποινήν της τετραημέρου αποβολής διότι ηνείχοντο την συμπεριφοράν του πρώτου και συμμετείχον γελώντες».

(Ο Αλέξανδρος Γιαλαμίδης είναι ο ήρωας ΕΠΟΝίτης που μαζί με άλλους 51 πατριώτες εκτελέστηκαν από του Γερμανούς στη Γουμένισσα στις 25-5-1944).

Δεν ήταν όμως μόνο οι μαθητές που τιμωρούνταν από το Συμβούλιο των καθηγητών αλλά και ο ίδιος ο Τσούντας, εξαιτίας της ενοχλητικής συνήθειας του «να χώνει τη μύτη του» στις υποθέσεις των συμπολιτών του αλλά κυρίως λόγω του απρεπούς ντυσίματός του. Για την αμφίεσή του, που δεν αποτελούσε την επιτομή ούτε της κομψότητας ούτε της καθαριότητας, ο Σταύρος Λίβας έγραψε: «Δεν είχε και τα κατάλληλα ρούχα για να εμφανιστεί. Το τριμμένο του παλτό με τις ξεχειλωμένες τσέπες έμοιαζε από την πολυκαιρία σαν ξεβαμμένη στρατιωτική χλαίνη. Το άθλιο κοστούμι του, που κανείς δεν μπορούσε να υπολογίσει πότε είχε πρωτοφορεθεί, συναγωνιζόταν στην εμφάνιση το παλτό. Μ’ ένα παντελόνι, με γυαλιστερά, στρογγυλεμένα, γόνατα που το συγκρατούσε μ’ ένα κομμάτι σχοινί».

Δεν ήταν όμως μόνο η θέα των ρούχων που έκαναν τον ευτραφή καθηγητή με την τεράστια κοιλιά να μοιάζει με ρακένδυτο επαίτη αλλά και η οσμή που ανέδιδαν από την απλυσιά και από την συνήθεια του να τοποθετεί στις τσέπες ρέγκες και λουκάνικα που έψηνε στη σόμπα του γραφείου των καθηγητών. Δεν γνωρίζουμε αν στις τσέπες του αποθήκευε εκτός από τα αλλαντικά και τις χελώνες και τους σκαντζόχοιρους που συνήθιζε να τρώει, προκαλώντας έτσι την έκπληξη και τα δυσμενή σχόλια των συμπολιτών του. Αλλά και στο εστιατόριο του Ιγνάτη Συμεωνίδη κάθε φορά που πήγαινε προσέθετε και έναν ακόμη λεκέ στο πανωφόρι του. Οι παλαιότεροι τον θυμούνται στην είσοδο του εστιατορίου να καταναλώνει με βουλιμία φέτες καρπουζιού αδιαφορώντας για τα ζουμιά που άφηναν το υγρό τους αποτύπωμα στο περίφημο παλτό του, που έμοιαζε με πίνακα μοντέρνας ζωγραφικής.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων οι συνάδελφοι του, που επέμεναν στη γνωστή άποψη ότι «η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά», τον κάλεσαν σε απολογία, όπως φαίνεται στο παρακάτω πρακτικό:

«Αρ. πρωτ. 407/17-1-1931.

Καλείται εις απολογίαν ο καθηγητής Αθανάσιος Τσούντας διότι:

Α) Παρά τας κατ’ επανάληψιν συστάσεις ημών να παύση να ασχολείται με τας υποθέσεις των συμπατριωτών του, δεν υπήκουσεν.

Β) Εις το ζήτημα της περιβολής ουδεμίαν παρουσίασε βελτίωσιν, εκθέτων εις την κοινωνίαν την υπόληψιν των συναδέλφων του».

Προφανώς το αυτί του Τσούντα δεν ίδρωσε γι’ και ακολούθησε η παραπομπή στο αρμόδιο όργανο:

«Αρ. πρωτ. 457/28-1-1931

Πέμπομεν προς επίδοσιν έγγγραφον Εποπτικού Συμβουλίου δι’ ου επιβάλλεται εις τον καθηγητήν Αθανάσιον Τσούνταν η ποινή της επιπλήξεως δι’ ανάμειξιν εις εξωσχολικάς υπηρεσίας, ολιγωρίαν καθήκοντος και παραμέλησιν της σωματικής καθαριότητος».

Τα σπάνια πρακτικά του συμβουλίου καθηγητών, που για πρώτη φορά βλέπουν το φως της δημοσιότητας, μου τα εμπιστεύθηκε ένας σπουδαίος άνθρωπος με μεγάλη προσφορά στον τόπο μας, ο φίλος μου ο κύριος Δημήτρης. Και επειδή ο φίλος χάρη στον φίλο γιγνώσκει, φαντάζεστε πόσα πράγματα μπορεί να μάθει κάποιος από έναν άνθρωπο με απίστευτη γνώση για τα εκπαιδευτικά ζητήματα του Κιλκίς και για τα ζητήματα του Ποντιακού Ελληνισμού, τα οποία γνωρίζει άριστα. Όσο για τα πρακτικά που θα παραθέσω στις επόμενες αναρτήσεις σας ενημερώνω ότι δε θα είναι τόσο light όπως στη σημερινή. Ε, σε κάποιες θα υπερβώ τα εσκαμμένα, «θα το τερματίσω» όπως λέγεται στη νεοελληνική, σε βαθμό που σκέφτομαι να βάλω τη συνοδευτική σήμανση «ακατάλληλον δι’ ανηλίκους».

Ανάρτηση στο facebook

Σχολιάστε