Αστυνομοκρατούμενος ο ΚΟΛΙΟΣ ένεκα απεργίας!
Ανοιχτή τρομοκρατία, με άνδρες των ΜΑΤ, της ΟΠΚΕ, ακόμη και συνοριοφύλακες, χρησιμοποίησε ο εργοδότης της επιχείρησης ΚΟΛΙΟΣ στο Πολύκαστρο του Κιλκίς για να «αντιμετωπίσει» την 24ωρη απεργία των εργαζομένων, σήμερα, στην επιχείρηση.
Οι εργάτες απεργούν, καταγγέλλοντας την απόλυση εργαζόμενου, την περασμένη βδομάδα, μετά από δέκα χρόνια δουλειάς, ενώ πρόσχημα για την απόλυση ήταν οι περικοπές. Να σημειωθεί ότι ο εργαζόμενος δούλευε με εκ περιτροπής εργασία, για μια ή δυο μέρες δουλειά την εβδομάδα, ενώ, επί της ουσίας, μπήκε στο μάτι της εργοδοσίας γιατί πήρε τη θέση του στο πλευρό του κλαδικού σωματείου, για την οργάνωση του αγώνα μέσα στο χώρο δουλειάς. Ήδη, ο εργοδότης έχει εφαρμόσει το σύνολο των αντεργατικών μέτρων που έχουν ψηφίσει οι εκάστοτε κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια, ενώ 
προχώρησε από τους πρώτους σε μείωση μισθών, για να διαφυλάξει τα κέρδη του εις βάρος των εργαζομένων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην «υπηρεσία» του εργοδότη μπήκε και εισαγγελέας, ο οποίος προχώρησε σε παρέμβαση στον αστυνομικό διοικητή του Κιλκίς, προκειμένου να διαφυλαχτεί η «εργασιακή ειρήνη».
Στο πλευρό των εργαζομένων και σήμερα από νωρίς το πρωί το κλαδικό Σωματείο Εργαζομένων στις Eπιχειρήσεις Eπισιτιστικών Προϊόντων Κεντρικής Μακεδονίας, συμβάλλοντας στην περιφρούρηση της 24ωρης απεργίας τους και καλώντας τους εργαζόμενους να οργανώσουν την αντίστασή τους στα σχέδια της εργοδοσίας που μεθοδεύει μειώσεις μισθών και απολύσεις.
Από 902.gr
Κοπέλα εργαζόμενη στον Κολιό μου πριέγραφε προ μηνώς τον τρόπο με τον οποίο ξεφορτώνονταν τους “ενοχλητικούς” υπαλλήλους η εταιρία. Ένα σύστημα εσωτερικής πληροφόρησης (κοινώς ρουφιάνοι) απέτρεπε οποιαδήποτε συνδικαλιστική ενέργεια, πριν ακόμα εκδηλωθεί. Υπάλληλοι απολύονταν πριν καν προσπαθήσουν να οργανωθούν. Οι συνεχείς μειώσεις μισθών υπό το πρόσχημα της κρίσης (ο Κολιός πωλεί με αυξητικούς ρυθμούς τα προϊόντα του στο εξωτερικό), οι απειλές περί απόλυσης για όσους δεν εργάζονται “ικανοποιητικά” και ηκαταστρατήγηση εργασιακών δικαιωμάτων (απλοίρωτες υπερωρίες, ρεπό που δεν δίνονται) συνηστούν το εργασιακό “παράδεισο” της εταιρίας.
Και φυσικά ούτε λόγος για να μειωθεί το κόστος του προϊόντως στον καταναλωτή.
Κατα τα λοιπά είμαστε μια σύγχρονη “δημοκρατικη” κοινωνία…
Να προσθέσω. Που αναζητούμε εναγωνίως Ιδιωτικές επενδύσεις (επιδοτούμενες με 60 και 70% πολλές από αυτές).