Απόστολος Τσιουτσιουλίτης –
– Τόλης Αντωνίου – Λάκης – Περιελίξεις Μοτέρ
Σαράντα μέρες από το θάνατο τού γνωστού ως Λάκη ΒΙ.ΠΕ. για την κοινωνία του Κιλκίς. Αποφάσισα μετά από σαράντα μέρες να δημοσιεύσω το κείμενο το οποίο ανέγνωσα στην προηγούμενη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Επιμελητηρίου Κιλκίς γιατί η μνήμη του θα είναι πραγματικά παντοτινή.
Γενέτειρά του η Νέα Ζίχνη Σερρών, κατοικία του το Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης, παρόλα αυτά δραστηριοποιήθηκε επαγγελματικά και κοινωνικά στο Κιλκίς.
Εγκαταστάθηκε στο Κιλκίς τη δεκαετία του ’80 και εξελίχθηκε σε άριστο τεχνίτη των μοτέρ αρχικά σε μαγαζί επί της Παπαλουκά, έπειτα επί της 21ης Ιουνίου (αρχή) και αργότερα πάλι επί της 21ης Ιουνίου (τέρμα) στο δρόμο για Ευκαρπία μαζί με το γιο του Γιώργο.
Η κοινωνικότητά του ήταν αυτή που τον χαρακτήριζε σε πολλές περιπτώσεις. Δεν δίσταζε να «χρησιμοποιεί» τις γνωριμίες του για να βοηθήσει συνανθρώπους του και να απαλύνει τον πόνο τους. Ήταν πρόθυμος σε όλα και η βοήθειά του δεδομένη σε όποιον είχε ανάγκη.
Η απόφασή του να κατεβεί με τον Συνδυασμό ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ του Παύλου Τονικίδη στις εκλογές του 2001 και ο σκληρός αλλά και έντιμος αγώνας του με το χαρακτηριστικό του κασκόλ τότε (το γούρι του), τον ανέδειξε Επιμελητηριακό Σύμβουλο.
Την εποχή εκείνη γνώρισα τον Λάκη. Μετά την εκλογή του συμμετείχε σχεδόν σε όλες τις εκδηλώσεις του Επιμελητηρίου. Τον συντρόφευε ένα πηγαίο χιούμορ που τον έκανε ιδιαίτερα αγαπητό ακόμα και σ’ αυτούς που πολλές φορές διαφώνησαν μαζί του.
Θυμάμαι την πρώτη επιχειρηματική αποστολή στην Κύπρο που έγινε επί Προεδρείας Παύλου Τονικίδη, γύρω από ένα τεράστιο τραπέζι του Επιμελητηρίου Λευκωσίας όπου ο καθένας μας αυτοσυστηνόταν λέγοντας την ιδιότητά του (Πρόεδρος, Αντιπρόεδρος, Γραμματέας, Ταμίας κτλ.), όταν ήρθε η σειρά του Λάκη, έλαβε σοβαρότατος το λόγο και είπε: «επειδή στην Ελλάδα όποια πέτρα και να σηκώσεις θα ξεπροβάλλει κι ένας Πρόεδρος, εγώ είμαι Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του τάδε Δημοτικού Σχολείου». Την περίοδο εκείνη πράγματι διετέλεσε Πρόεδρος σε Δημοτικό Σχολείο όταν ο γιος του ήταν μαθητής Δημοτικού και αργότερα έγινε Πρόεδρος Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων και στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο με έντονη δράση.
Την ίδια εποχή παρείχε και τις υπηρεσίες του ως επίτροπος στο Ναό των Δεκαπέντε Μαρτύρων.
Πριν τρεις μήνες με μεγάλη προθυμία δέχθηκε να γίνει μέλος του Δ.Σ. του ΤΑΜΕΚ (Ταμείο Αλληλοβοήθειας) του Επιμελητηρίου για να προσφέρει και από εκεί. Δεν πρόλαβε όμως να υπηρετήσει το θεσμό αυτόν γιατί η ευαίσθητη καρδιά του τον πρόδωσε το Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012. Αποχαιρέτησε στην εκκλησία της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού την ηλικιωμένη μάνα του, το γιο του Γιώργο, τους συγγενείς και εμάς τους φίλους του φορώντας όπως πάντα το ανοιχτόχρωμο κουστούμι του και την έντονη μωβ γραβάτα του.
Σαράντα μέρες τώρα αναπαύεται στην κιλκισιώτικη γη στην οποία παρόλο που δεν γεννήθηκε έζησε έντονα ένα κομμάτι της ζωής του με χαρμολύπες όπως κάθε θνητός.
Ας είναι αιώνια η μνήμη σου Λάκη.
Κολεσιώτου Γεωργία
Μέλος Δ.Σ. Επιμελητηρίου Κιλκίς
