Αποτρεπτικά και αποτρόπαια
Του Παντελή Μπουκάλα.
Υποτίθεται ότι μετά την «ιδιωτική χειρονομία» του σε δημόσια θέα, μια πόζα ναρκισσευόμενης παλικαριάς, ο περιφερειάρχης Βορείου Αιγαίου Κώστας Μουτζούρης κηρύχθηκε ανεπιθύμητος. Από ποιον; Από την παράταξη με την οποία πολιτεύτηκε στις αυτοδιοικητικές εκλογές και η οποία αμέσως μετά τη νίκη του τον συναρίθμησε ενθουσιωδώς στους θριαμβεύσαντες εκλεκτούς της, διά στόματος μάλιστα του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο σαμαρικών προδιαγραφών περιφερειάρχης δεν έδειξε να στενοχωριέται ιδιαίτερα. Μάλλον ήταν βέβαιος ότι στο τέλος οι αντιλήψεις του θα επιβληθούν.
Έτσι κι έγινε. Τι απαιτούσε πριν από κάνα μήνα ο κ. Μουτζούρης; Ιδού: «Αποτροπή. Θέλουμε αποτροπή. Κινδυνεύει η πατρίς. Δεν με ενδιαφέρουν τι λένε οι συνθήκες». Η «αποτροπή» είναι ένας σχετικά εύσχημος τρόπος για να αποφευχθεί η κυριολεξία. Για να μην κατονομαστεί η βία, φραστική και υλική. Τι βλέπουμε τώρα; Αδιαφορία για το τι λένε οι συνθήκες και αποτροπή. Τις συνθήκες, τις υποχρεώσεις μας ως χώρας απέναντι στους αιτητές ασύλου, μας τις θυμίζει η (αναρχοτροτσκιστική ως γνωστόν) Διεθνής Αμνηστία και ο ΟΗΕ. Να τις παραβλέψουμε; Ας τις παραβλέψουμε. Αλλά τότε τι θα μας επιτρέπει να συνεχίσουμε να καταγγέλλουμε τον Ερντογάν ως καταπατητή τους; Και εν πάση περιπτώσει, σαν πολύ χαμηλά δεν τον βάζουμε τον πήχυ αν επιλέγουμε ως μέτρο για την αυτοαξιολόγησή μας έναν σεσημασμένο τυχοδιώκτη και το αντιδημοκρατικό, κυνικό καθεστώς του;
Στη Λέσβο, την αποτροπή έχουν αναλάβει να τη διεκπεραιώσουν οι λιμενικοί στη θάλασσα και οι «αγανακτισμένοι» στις ακτές. Στα βιντεάκια που βλέπουμε, και που η ελληνική κυβέρνηση δεν τα έχει καταγγείλει σαν φέικ νιουζ, εμφανίζονται λιμενικοί να πυροβολούν στη θάλασσα, δίπλα σε βάρκες, και να τις απωθούν με τα κοντάρια τους. Τι έλεγε προ καιρού ο βουλευτής (της Ν.Δ., όχι του ΛΑΟΣ) Θάνος Πλεύρης, εις εκ των θεωρητικών της αποτροπής; «Η αποτροπή σημαίνει και απώλεια ζωών». Το εφτάχρονο παιδί που πνίγηκε μια ανάσα από τη Λέσβο είναι απλώς μια γραμμούλα στον μαυροπίνακα της καταμέτρησης.
Στη στεριά, οι παλικαράδες χυδαιολογούν με αρρενωπή εθνικοφροσύνη εναντίον μεταναστριών και (σύμφωνα και με την ανακοίνωση του Συλλόγου Σκαμιωτών Λέσβου «Παναγιά η Γοργόνα» και της πλειοψηφίας του Κοινοτικού Συμβουλίου Σκαμιάς) δέρνουν «αιτούντες άσυλο, στελέχη ανθρωπιστικών οργανώσεων, δημοσιογράφους, ακόμα και πολίτες σε διάφορες περιοχές του νησιού». Τα αποτρεπτικά και τα αποτρόπαια. Χέρι χέρι. Σχεδόν νομοτελειακά.
Άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
