My Twitter Feed

3 Ιανουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

ΑΚΕ: Διαφοροποίηση στο ΣΕΝΚ -

Κυριακή, 3 Ιανουαρίου, 2021

Συνεχίζονται τα αντιπλημμυρικά -

Πέμπτη, 31 Δεκεμβρίου, 2020

Σταθερά στη μαύρη πρώτη θέση! -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

“Γαλάζια νυστέρια” για το ΓΝΚ! -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

ΣΥΡΙΖΑ: Διερεύνηση καταγγελιών -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

To tvxs.gr για το Νοσοκομείο Κιλκίς -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Εξανέστη από το… βήμα του twitter -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Την Πέμπτη η Λαϊκή του Κιλκίς -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Ανοιχτό γράμμα προς…

xenelis-giorgos…γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικούς.  

Του Γιώργου Ξενέλη (Πρόεδρος ΕΛΜΕ Ν. ΚΙΛΚΙΣ) 

———————————————————————————————————————————————————–Το τελευταίο διάστημα συντελείται η μετάλλαξη του δημόσιου σχολείου που θα ολοκληρωθεί μέσα στο καλοκαίρι. Οι βασικές πλευρές αυτών των αλλαγών είναι: λιγότεροι καθηγητές, λιγότερα τμήματα, περισσότεροι μαθητές στο τμήμα, μικρότερη χρηματοδότηση σχολείων, λιγότερη γνώση.

Αντιμετωπίζοντας μαθητές-καθηγητές σαν αριθμούς ενδιαφέρονται να δημιουργήσουν ένα φτηνό δημόσιο σχολείο σύμφωνα με τα μνημόνια που υπέγραψαν με την τρόικα.

Αναλυτικότερα επιδιώκουν:

1. Μειώνουν τα τμήματα των σχολείων, στοιβάζοντας 27 μαθητές σε κάθε τμήμα ενώ όσοι θα περισσεύουν θα μετακινούνται σε διπλανά σχολεία. Την ίδια τύχη θα έχουν και τα τμήματα κατευθύνσεων στα λύκεια και οι μετακινήσεις μαθητών ακόμα και αν είναι στην Γ’ λυκείου. Αναμένεται επίσης δραστική μείωση των μαθημάτων επιλογής και ξένων γλωσσών, στερώντας έτσι το σχολείο από μαθήματα που ενδιαφέρουν ιδιαίτερα τους μαθητές. Όλα αυτά θα οδηγήσουν σε κλείσιμο σχολικών μονάδων, θα χειροτερεύσουν το επίπεδο της παρεχόμενης σχολικής γνώσης ενώ θα δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα ζωής στους μαθητές και τις οικογένειές τους που θα αναγκάζονται να μετακινούνται.

2. Δημιουργούν τεχνητά πλεονάσματα στους καθηγητές μειώνοντας τις οργανικές θέσεις μέσα από την αύξηση του ωραρίου τους και τη μείωση των τμημάτων των σχολείων. Πετυχαίνουν έτσι μηδενικές προσλήψεις νέων εκπαιδευτικών και ταυτόχρονα απολύσεις ή βίαιες συνταξιοδοτήσεις χιλιάδων έμπειρων συναδέλφων. Ταυτόχρονα αλλάζουν δραματικά τους όρους ζωής των νεώτερων εκπαιδευτικών που τους μετακινούν υποχρεωτικά σε άλλες περιοχές αναγκάζοντας τους περισσότερους να δουλεύουν σε τρία και τέσσερα σχολεία.

3. Μέσα από μηχανισμούς πειθάρχησης – καταναγκασμού (αξιολόγηση) και την αλλαγή του πειθαρχικού δικαίου σπέρνουν το φόβο με βασικό στόχο την υποταγή των εκπαιδευτικών στη διοίκηση, τον έλεγχο της εκπαιδευτικής τους συνείδησης, την καταστολή κάθε διαμαρτυρίας και κάθε συλλογικής διεκδίκησης, τη μισθολογική τους καθήλωση και την προετοιμασία της επόμενης βάρδιας απολύσεων.

4. Η δραστική μείωση της χρηματοδότησης των σχολείων από τον προϋπολογισμό μέσω των δήμων, εκτός από τα σοβαρά λειτουργικά προβλήματα που θα δημιουργήσει, θα αναγκάσει τους γονείς να βάλουν ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη και τους διευθυντές των σχολείων να αναζητούν χορηγούς για τα λειτουργικά έξοδα.

5. Η κατάσταση αυτή θα ολοκληρωθεί τις επόμενες μέρες μέσα στο καλοκαίρι όταν θα επιχειρήσουν να περάσουν νόμο για το Γενικό και Τεχνολογικό λύκειο. Έχουν ήδη ανακοινώσει ότι θα υπάρχουν δραστικές μειώσεις σε τομείς και μαθήματα του τεχνολογικού, μειώσεις μαθημάτων-κατευθύνσεων στο Γενικό, αύξηση των εξεταστικών φραγμών (περιφερειακές – πανελλαδικές) σε όλα τα επίπεδα, παραπέρα υποβάθμιση της γενικής μόρφωσης με βάρος στην αποσπασματική επιφανειακή γνώση – κατάρτιση.

Αυτές οι επιλογές διαμορφώνουν ένα ριζικά νέο τοπίο για το δημόσιο σχολείο. Το μεγάλο χτύπημα του δικαιώματος στη μόρφωση με τη υπονόμευση του δημόσιου σχολείου η παραπέρα πτώση του μορφωτικού επιπέδου της νεολαίας σε συνδυασμό με την γενικότερη οικονομική εξαθλίωση μεγάλων τμημάτων της κοινωνίας θα επηρεάσει καταλυτικά το μέλλον της χώρας.

Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να μείνουμε αδιάφοροι σε αυτή την κατάσταση.

Και τώρα και τον Σεπτέμβρη θα μας βρουν μπροστά τους.

Η πιο μεγάλη και αποφασιστική κινητοποίηση του λαού θα δώσει τη λύση.

Σχόλια
2 Σχόλια to “Ανοιχτό γράμμα προς…”
  1. Ο/Η Λούκυ Λούκ λέει:

    Στην εποχή μου, είχαμε και 50 μαθητές στην τάξη, κάναμε 6 μέρες μάθημα δηλαδή και το Σάββατο, επι 6 και 7 ώρες την ημέρα. Την Κυριακή κάναμε “εκκλησιασμό” με τους καθηγητές(Χριστέ μου!!!). Οι συνελεύσεις των καθηγητών δεν γινόταν σε μέρες και ώρες καθημερινού προγράμματος διδασκαλίας και σε βάρος της εκπαίδευσης των μαθητών, όσο κι’ αν τότε το θέλαμε οι μαθητές να “χάνουμε μαθήματα”( είναι η αλήθεια μία διαχρονική επιθυμία αυτή). Οι καθηγητές παίρναν “τρείς κι’ εξήντα” και το πάθος τους για μετάδοση της γνώσης, στην μεγάλη πλειοψηφία τους, ήταν εντυπωσιακό. Το έβλεπες να πηγάζει απο το σώμα τους. Εντάξει, όχι όλοι. Οι εκδρομές ήταν ελάχιστες και εκλιπαρούσαμε γι’ αυτές. Υπήρχε αγωνία για να “βγεί ” η ύλη και οι καθηγητές πασχίζανε πολύ γι’ αυτό. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς, ή νοικιάζανε ή ερχόταν καθημερινά απο την Θεσσαλονίκη. Σκασιαρχεία ελάχιστα. Απουσίες ελάχιστες. Για να μπείς στο πανεπιστήμιο έπρεπε να ήσουν τουλάχιστο μαθητής του 18+, σε μιά εποχή που οι βαθμοί μπαίνανε με το σταγονόμετρο(τα εικοσάρια τα βλέπαμε με το κυάλι) και με ελάχιστες θέσεις για εισαγωγή στα πανεπιστήμια, επειδή τότε δεν υπήρχαν τόσα όσα προέκυψαν στα χρόνια που ακολούθησαν. Με ελάχιστα φροντιστήρια, γιατί τους γονείς δεν τους περίσσευαν, οι περισσότεροι απο την τάξη μου γίναμε, μηχανικοί, γιατροί, φαρμακοποιοί, αρχιτέκτονες, δικηγόροι, πτυχιούχοι οικονομικών επιστημών, είχαμε κι’ έναν που έγινε καθηγητής πανεπιστημίου και οι υπόλοιποι έγιναν τεχνικοί διαφόρων ειδικοτήτων. Και φυσικά αυτό έγινε σε πολλές τάξεις πριν και μετά απο την δική μου. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα μιάς συλλογικής και συνεχούς προσπάθειας απο τους καθηγητές των “τρείς κι’ εξήντα”, για μόρφωση και εξασφάλιση του μέλλοντος των μαθητών. Για να μην χαθεί κανένας. Πού παρακαλώ; Στην άνυδρη πολιτιστικά, σκοτεινή πολιτικά και ασήμαντη στην επικράτεια, πόλη του Κιλκίς του ’60-’70 ! Το Κιλκίς δεν το γνωρίζανε(ορισμένες φορές ακόμα και το όνομά του), παρα μόνον οι κάτοικοί του Νομού και όσοι απο άλλα μέρη της Ελλάδας υπηρετούσαν την θητεία τους ως φαντάροι στα πολλά στρατόπεδα που υπήρχαν τότε και απ’ όπου οι περισσότεροι δεν έβλεπαν την ώρα για να απολυθούν, γιατί δεν υπήρχε σχεδόν πουθενά για να πάς. Μέχρι το ’74, δεν υπήρχε μία καφετέρια για να κάτσουνε και να πιούνε κάτι σαν νέοι άνθρωποι που ήταν. Μόνο “λούνα πάρκ”, όπως λέγαν τότε τις 2-3 υπόγειες-ημιυπόγειες αίθουσες με τα ξύλινα ποδοσφαιράκια και τα μπιλιάρδα, όπου πηγαίναμε πού και πού μετα φόβου “Θεού”. Υπήρχαν πολλοί κινηματογράφοι, όπου όμως ήταν απαγορευμένα φρούτα για τους μαθητές(πηγαίναμε μόνο με το σχολείο σε ταινίες που διαλέγαν οι καθηγητές, ή μόνοι μας κρυφά στην “γαλαρία”-εξώστη, να μην μας πάρει κάνα μάτι γιατί η κυκλοφορία επιτρεπόταν στους μαθητές μέχρι τις 9 το βράδυ και με περιπολίες καθηγητών παρακαλώ. Μάλιστα κύριοι, αυτές ήταν οι συνθήκες τότε και με τις εποχές που ακολούθησαν και με όλες τις ευκολίες που προέκυψαν (και καλώς προέκυψαν), θά’ πρεπε αναλογικά νά ‘χαμε βγάλει απο τα σχολεία… ‘Ελληνες αστροναύτες. Αντ’ αυτού, επήλθε ένα χάλι και μισό. Απο την μιά πλευρά εκπαιδευτικά προγράμματα και βιβλία της ντροπής και απο την άλλη δακάλους και καθηγητές όλων των βαθμίδων με δημοσιο’υ’παλληλική νοοτροπία(εντάξει, όχι όλοι). Μαθητές που μπαίνουν στα πανεπιστήμια των πολλών δεκάδων χιλιάδων θέσεων με βάση κάτω απο το δέκα!!!!. Για τέτοιο επίπεδο μόρφωσης μιλάμε. Και πώς να μην γίνει έτσι, όταν ρωτάς τους μαθητές για οποιαδήποτε, ακόμα και για τα πολύ “γνωστά” θέματα γενικού ενδιαφέροντος και σηκώνουν τους ώμους ή σου λένε “δεν το διδαχτήκαμε”. Και φτάσαμε στο σήμερα, που αντί να καυχιώμαστε για το επίπεδο της εκπαιδευτικής διαδικασίας και μόρφωσης, που λογικά θά ‘πρεπε στο πέρασμα της εξελικτικής πορείας να υπάρχει, βλέπουμε να γίνονται πράγματα που σε κάνουν να σκέφτεσαι εποχές περασμένες. Με άλλα λόγια, εδώ οι ευθύνες είναι τεράστιες, που ξεκινούν απο το εκάστοτε υπουργείο παιδείας, και το υπουργείο οικονομικών και φτάνουν μέχρι τον τελευταίο εκπαιδευτικό. Οταν ένας γονέας στέλνει το παιδί του στο σχολείο για να μορφωθεί και βγαίνει “αγράμματο”, τότε δεν φταίει ούτε ο μπακάλης, ούτε ο μανάβης, ούτε ο οποιοσδήποτε άλλος, εκτός απο εκείνους που επέλεξαν να ασχοληθούν με την εκπαιδευτική διαδικασία. Με την δημόσια υγεία και την μόρφωση δεν παίζουμε. Ολα τα άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.

  2. Ο/Η ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ λέει:

    Aγαπητέ Λούκυ Λουκ
    καλά τα λες αλλά λίγο τα απλουστεύεις.
    α) Απλουστεύεις το γεγονός του παρελθόντος που παρήγαγε και πολλούς με βαθιά προβλήματα λόγω της (ας το συνοψήσω) “αυστηρότητας” που επικρατούσε στα εκπαιδευτικά δρώμενα και νοοτροπίες εκπαιδευτικών. Εγω θυμάμαι να “είμαι” παρακάτω βαθμολογικά γιατί δεν πήγαινα στο κατηχητικό – για παράδειγμα

    β) Σου διαφεύγει ένα βασικό: Οι ώρες 18-20-21 που ακούτε ότι εργάζεται ο εκπαιδευτικός, δεν είναι οι ώρες που εργάζεται. Είναι οι ώρες που κάνει μάθημα μέσα στην τάξη.

    γ) Ετοιμασία Διαγωνίσματα, τεστ, δραστηριότητες
    Διόρθωση γραπτών
    Προετοιμασία εκπαιδευτικού
    Βαθμοί, έλεγχοι καρτελών
    Μητρώο μαθητών, βιβλίο φοίτησης, δικαιολόγηση απουσιών, επικοινωνία με γονείς
    Εφημερία διαδρόμων-αυλής,
    Πρακτικά σχολειου
    Μισθοδοτικές καταστάσεις, βεβαιωσεις εκπαιδευτικών
    Άδειες εκπαιδευτικών
    Στατιστικά στοιχεία σε βάσεις ιντερνετ, υπουργείο, διευθύνσεις
    Υλικό σχολικών εορτών, παρελάσεις
    Οργάνωση εκπαιδευτικών περιπάτωων / εκδρομών
    Επιμορφώσεις, σεμινάρια
    Συντήρηση εργαστηρίου πληροφορικής
    Συντήρηση 20-30 υπολογιστών σχολείου
    Παρακολούθηση και προμήθεια αναλωσίμων (καθαριότητας, υπολογιστών, χαρτικής ύλης, θέρμανσης)
    Έντυπα – καταστάσεις προς Δήμο
    ,…….

    αυτά σε ποιες ώρες νομίζετε ότι γίνονται ; Να σας πω ότι σίγουρα δεν γίνονται στις 18-21-21 ώρες

    Σίγουρα αγαπητέ Λούκυ και όσοι βιάζεστε να μας πετροβολήσετε, ΚΑΙ στο δικό μας χώρο υπάρχουν πολύ σοβαρά προβλήματα. Από ανάξιους εκπαιδευτικούς μέχρι τα ιδιαίτερα. Όμως πρέπει με νηφαλιότητα να εντοπίζετε οι ομιλούντες για το θέμα, τα πραγματικά προβλήματα και την πραγματικότητα της κατάστασης.
    Κανένας σας που μας κρίνει δεν ξέρετε τι είναι να μπαίνεις σαν ηθοποιός στην τάξη και να πρέπει να κοιτάς όλα τα μάτια, όλες τις στάσεις σώματος, να προσαρμόζεις τη φωνή σου, να βγάζεις όλη σου την ενέργεια σε 25 (τωρα πια 27) κατευθύνσεις, να πρέπει να υπερπηδήσεις τον εαυτό σου και να είσαι ο αγωγός. Βεβαίως και δεν είναι όλοι οι εκπαιευτικοί (δυστυχώς) έτσι, όμως μην μας ισοπεδώνετε στην αντίληψή σας. Αν θέλετε το καλό πρέπει να ξέρετε τι αφορίζετε και τι απαιτείτε.

Σχολιάστε