Αγωνία λαού….
…συνείδησης φωνή
Του Χρήστου Σπίγκου (Υποψήφιος ΔΗΜΑΡ)
—————————————————————————————————————————————————————————————————————————————–Λίγες ημέρες μας χωρίζουν από τις εκλογές που θα κρίνουν τις τύχες της ελληνικής κοινωνίας τουλάχιστον για την επόμενη εικοσαετία.
Οι υπεύθυνοι για το σημερινό κατάντημα της χώρας είναι πλέον γνωστοί.
Γνωστά και χιλιοειπωμένα τα επιχειρήματα των κατ’ επάγγελμα διαχειριστών της μιζέριας μας.
Το νέο στοιχείο των επερχόμενων εκλογών είναι ο ξένος παράγοντας.
Είναι πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση που η εμπλοκή του ξένου παράγοντα, για τη διαμόρφωση ενός συγκεκριμένου εκλογικού αποτελέσματος, είναι τόσο εξώφθαλμη και προκλητική.
Είναι πρώτη φορά που ένας υπερήφανος λαός είναι υποχρεωμένος να ακούει προσβλητικές απειλές για να ψηφίσει «σωστά» και «συνετά».
Τα ταπεινωτικά κελεύσματα των πιστωτών μας δημιουργούν ατμόσφαιρα αποπνικτική και ξυπνούν μνήμες εφιαλτικές της δεκαετίας του 50 και του 60.
Οι δεσμοφύλακες του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης μας απαγορεύουν ακόμα και το δικαίωμα της σκέψης και της επιλογής.
Έτσι αλυσοδεμένους μας παρέδωσαν οι κυρίαρχες δυνάμεις του πολιτικού μας συστήματος.
Η ελεύθερη σκέψη τους τρομάζει.
Η αδέσμευτη ψήφος τους τρομοκρατεί.
Στις 6 Μαϊου υπάρχουν τρεις επιλογές.
Η επιλογή της απαρέγκλιτης εφαρμογής του μνημονίου της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ οδηγεί στην εξαθλίωση μεγάλα τμήματα του πληθυσμού.
Η επιλογή της «ηρωικής» καταγγελίας των πάντων οδηγεί σε επιστροφή στη δραχμή και τη διεθνή απομόνωση με καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα.
Η τρίτη επιλογή, η δική μας επιλογή, είναι μια πολιτική που προτείνει η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ και περιλαμβάνει προσαρμογές, αντίρροπες πολιτικές και διαφορετικά μέτρα με ισοδύναμο δημοσιονομικό αποτέλεσμα.
Το νέο μνημόνιο και οι εφαρμοστικοί νόμοι συγκροτούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο μέτρων το οποίο είμαστε αντίθετοι και το έχουμε καταψηφίσει. Είμαστε σε αντιπαράθεση με την πολιτική αυτή και με τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί.
Στόχος μας είναι να το αλλάξουμε και να το αντικαταστήσουμε με ένα σύμφωνο ανάπτυξης και δημοσιονομικής προσαρμογής, με απασχόληση και κοινωνικά συντεταγμένη πορεία.
Στις 6 Μαϊου επιλέγουμε το κόμμα που επαγγέλλεται την ανατροπή της πολιτικής των οριζόντιων περικοπών μισθών και συντάξεων, των λουκέτων και της ανεργίας, της απόγνωσης και της απαξίωσης της ζωής μας.
Αξιοποιούμε τη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας για ένα άλλο κράτος.
Ένα κράτος που θα σέβεται τον πολίτη και δεν θα τον εκθέτει στη χλεύη της διαφθοράς και της φαυλότητας των λειτουργών του.
Ένα κράτος που θα επιβραβεύει την αξία και θα τιμωρεί την απάτη, το ψέμα και τη λαμογιά.
Ένα κράτος συμβατό στα όνειρα και τις παραδόσεις μας.
Η ενίσχυση της ΔΗΜ.ΑΡ. δεν αποτελεί στενό εγωιστικό κομματικό στόχο αλλά ανοίγει τον δρόμο για στέρεες και βιώσιμες συνεργασίες σε προοδευτική κατεύθυνση.
Το αποτέλεσμα της κάλπης της 6ης Μαϊου θα πρέπει να καταδικάσει τους ενόχους, να σταματήσει τον κατήφορο και να οδηγήσει το λαό μας σε άλλους δρόμους πιο φωτεινούς.
Εκεί, όπου η αγωνία λαού είναι συνείδησης φωνή.
Η επόμενη ημέρα είναι δική μας υπόθεση και όχι δική τους.
Τα επόμενα χρόνια ανήκουν σε εμάς και όχι στους βιαστές μας.
Το δίκιο είναι με το μέρος μας.
Ας μην τους το χαρίσουμε.
Θα σταθώ στην 2η επιλογή. Γιατί η επιστροφή στην δραχμή αποτελεί καταστροφή και διεθνή απομόνωση; Η Αργεντινή και η Τουρκία που είχαν εθνικό νόμισμα πώς μπόρεσαν και ανέκαμψαν απο την κρίση στην οποία είχαν περιέλθει; Άλλες χώρες που δεν ανήκουν στο ευρώ πώς έχουν ανάπτυξη; Γιατί αποτελεί καλύτερη επιλογή το ευρώ όταν απο το 2002 που έγινε το επίσημο νόμισμά μας, τα πάντα έγιναν πιό ακριβά, τόσο τα καταναλωτικά προ’ι’όντα πρώτης ανάγκης και οι υπηρεσίες, όσο και τα εξαγωγικά μας προ’ι’όντα, οπότε έπαψαν να είναι ανταγωνιστικά αφού ακρίβαιναν στις διεθνείς αγορές; Απο τότε που μπήκαμε στο ευρώ γιατί η ανάπτυξη παρουσιάζει συνεχή πτώση μέχρι που έφτασε στην ύφεση και στο 20% η ανεργία; Γιατί αρκετοί ανεξάρτητοι οικονομικοί και άλλοι επιστήμονες του εξωτερικού μας συμβουλεύουν να επιστρέψουμε στην δραχμή αναλύοντας το γιατί και εμείς δεν τους πιστεύουμε; Γιατί πριν μπούμε στο ευρώ η ζωή όλων μας ήταν καλύτερη, με τα χρέη μας τόσο τα οικογενειακά, όσο και τα κρατικά να είναι διαχειρήσιμα, ενώ με το ευρώ όχι;
Πιστεύω πως όλα αυτά τα ερωτήματα απαιτούν να απαντηθούν τεκμηριωμένα, ώστε να ξέρουμε τί μας γίνεται. Διαφορετικά ο ισχυρισμός οτι η παραμονή μας στο ευρώ είναι η βάση της σωτηρίας μας, γίνεται για εκφοβισμό και εκ του πονηρού.
”Αξιοποιούμε τη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας για ένα άλλο κράτος”.
κ. Σπίγκο πόσο πόσο σίγουρος είστε γι αυτό που γράφετε? Πιστεύετε πραγματικά πως η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας θέλει ένα άλλο κράτος ή μόλις του δώσεις πίσω τα χρήματα που τους έκοψαν θα είμαστε μια από τα ίδια?
Κύριε Σπίγγο. Είστε ο μοναδικός άνθρωπος που άφησε αξιόλογο έργο στην τοπική κοινωνία του Κιλκίς με την προσφορά σας και τις ιδέες σας να έίναι φωτεινό παράδειγμα για όσους θα ακολουθήσουν. Πιστεύω όμως πως ο συγκεκριμένος πολιτικός αγώνας αδικεί τον εαυτό σας. Οι συγκεκριμένες εκλογές είναι ένα εκβιαστικό τέχνασμα συμφερόντων απέναντι στους κατοίκους της χώρας που ονομάζεται Ελλάδα και όσο παίρνουν μέρος σε αυτές νέα πρόσωπα που δραστηριοποιούνται με παλιά κόμματα ή νεα κόμματα που ιδρύθηκαν από παλιά ¨|πολιτικά| πρόσωπα η μόνη ισχυρή απάντηση από τον λαό θα ήταν η καθολική αποχή. Πάμε να χτίσουμε καινουργιο σπίτι με παλιά υλικά; Και μη μου μιλήσει κανείς για τα νέα πρόβατα συγγνώμη εννοώ πρόσωπα που ξεκινούν τώρα τον “πολιτικό τους αγώνα”. Θα μου άρεσε πολύ να κατέβαιναν μόνο καινουρια κόμματα και μόνο καινούρια πρόσωπα με καινούρια προγράμματα και εξαγγελίες στις προσεχείς εκλογές. Να υπήρχε τουλάχιστον μια ελπίδα αλλαγής. Αυτό έχουμε ανάγκη όλοι .Την ελπίδα.