Αγαπημένη μου Βραζιλία
Του Γιώργου Καρελιά.
Όχι, αυτό το Μουντιάλ δεν έπρεπε να γίνει στη Βραζιλία. Με τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού της να ζει σε κακές συνθήκες, ήταν προκλητική πολυτέλεια. Και δεν είναι παρηγοριά ο ισχυρισμός ότι το ποδόσφαιρο είναι βάλσαμο για τους φτωχούς ανθρώπους, για τους άθλιους των φαβελών.
Όμως, ακόμη κι αν το δούμε έτσι, το βάλσαμο αυτό δεν επρόκειτο να το προσφέρει η σημερινή εθνική ομάδα της Βραζιλίας. Δεν έχει τις δυνατότητες. Δεν παριστάνουμε τους ειδικούς, αλλά αυτό φαινόταν. Οι τελευταίοι μεγάλοι Βραζιλιάνοι παίκτες που είναι ακόμη εν ενεργεία, ο Κακά και ο Ροναλντίνιο, δεν εκλήθησαν. Ένας Νεϊμάρ δεν φτάνει.
Στη σημερινή φουρνιά των Βραζιλιάνων έπεσε ο κλήρος να οδηγήσουν την ομάδα τους στον διασυρμό και να σκορπίσουν απογοήτευση σε έναν λαό που ζει και αναπνέει για το ποδόσφαιρο. Ναι, η Γερμανία ήταν κλάσεις ανώτερη προχτές το βράδυ. Αλλά ο διασυρμός είναι άλλο πράγμα. Ναι, μέσα στο παιχνίδι είναι όλα, αλλά αυτοί οι Βραζιλιάνοι δεν έπαιζαν. Δεν αντιστάθηκαν στοιχειωδώς. Δεν θύμωσαν με τα πρώτα γκόλ, δεν έβγαλαν κανέναν εγωϊσμό, καμιά αντίδραση, πέταξαν λευκή πετσέτα.
Δεν διεσύρθη η Βραζιλία που γνωρίζουμε, αλλά οι προχτεσινοί 11. Η δική μας Βραζιλία δεν έχει καμιά σχέση με το προχτεσινό τσίρκο. Η δική μας Βραζιλία έχει έμπνευση, πάθος, δύναμη. Παίζει, δεν καταστρέφει. Ζωγραφίζει στο γήπεδο, δεν τρέχει από ‘δω κι από ‘κει σαν ζαλισμένο κοτόπουλο. Μας ενθουσιάζει και μας καθηλώνει, δεν μας θυμώνει. Η δική μας Βραζιλία είναι ο Πελέ, ο Ριβελίνο, ο Ζέρσον, ο Ζαϊρζίνιο, ο Τοστάο, ο Σώκρατες, ο Φαλκάο, ο Ζίκο, ο Ρονάλντο, ο Ρομάριο, ο Ριβάλντο, ο Ροναλντίνιο, ο Καφού, ο Κακά.
Αυτοί οι μπαλαδόροι, οι ζωγράφοι των γηπέδων, δεν έχουν καμιά σχέση με τους τωρινούς. Οι εθνικές ομάδες της Βραζιλίας, στις οποίες αυτοί έπαιξαν, είναι ξεχωριστές, κορυφαίες, έξω από συγκρίσεις.
Θαυμάζουμε τη Γερμανία για τη δύναμη, τη θέληση, τη μέθοδο, την οργάνωση. Μας αρέσει περισσότερο η σημερινή Γερμανία γιατί έχει βάλει στο παιχνίδι της και φαντασία και θέαμα.
Θαυμάζουμε τη Γερμανία, αλλά αγαπάμε διαχρονικά τη Βραζιλία. Την ομάδα που μαγεύει. Η σημερινή είναι μια κακή παρένθεση.
Άρθρο στο protagon.gr
