Ήττα φιλελεύθερης δημοκρατίας
Του Τάσου Παππά.
«Η Αριστερά παντού στον κόσμο έχει ηττηθεί» είπε ο πρώην πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς.
Για ποια Αριστερά μιλάει ο κ. Σαμαράς; Εννοεί την κομμουνιστική εκδοχή της; Πράγματι, σχεδόν παντού αυτή η Αριστερά είτε έχει εξαφανιστεί είτε έχει μεταλλαχθεί είτε είναι σε μαζική υποχώρηση.
Ακόμη και εκεί όπου βρίσκονται στην εξουσία κομμουνιστικά κόμματα, τον έλεγχο έχουν ή τείνουν να αποκτήσουν οι δυνάμεις της αγοράς. Χαρακτηριστικότερη περίπτωση είναι η Κίνα. Υπό την καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος χτίζεται μεθοδικά μια ταξική κοινωνία με πελώριες ανισότητες. Βραδυφλεγής βόμβα για το καθεστώς; Θα δείξει.
Εννοεί τη σοσιαλδημοκρατική εκδοχή της; Κι εδώ έχει δίκιο ο κ. Σαμαράς. Τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, με ελάχιστες εξαιρέσεις που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, έχουν προσχωρήσει στον νεοφιλελευθερισμό και εφαρμόζουν χωρίς τύψεις τη συνταγή του, αλλού μόνα τους αλλού σε συνεργασία με τη συντηρητική παράταξη.
Εννοεί τη ριζοσπαστική εκδοχή της όπως αυτή εμφανίστηκε στη Λατινική Αμερική πριν από μερικά χρόνια υπό τον τίτλο «ο σοσιαλισμός του 21ου αιώνα»; Εδώ έχει εν μέρει δίκιο.
Παρά το γεγονός ότι έχουν χαθεί για την Αριστερά η Βραζιλία και η Αργεντινή (φρόντισαν γι’ αυτό οι συνασπισμένες δεξιές αντιπολιτεύσεις, οι ντόπιες ολιγαρχίες, οι μιντιακές ελίτ, ο αμερικανικός παράγοντας αλλά και τα λάθη των προοδευτικών κυβερνήσεων) υπάρχουν ακόμη εστίες που αντιστέκονται και μάχονται για να αποτρέψουν την επιστροφή στην προηγούμενη δυσμενή για τους εργαζόμενους κατάσταση.
Ωστόσο, στην πολιτική δεν αρκεί να χάνει ο ιστορικός αντίπαλός σου. Πρέπει να κερδίζεις εσύ. Αν είσαι φιλελεύθερος (τέτοιος δηλώνει ότι είναι ο κ. Σαμαράς αν και στον λόγο του παρεισφρέουν συχνά στοιχεία του αφηγήματος της εξτρεμιστικής Δεξιάς), δεν μπορείς να είσαι και πολύ χαρούμενος με όσα συμβαίνουν στον κόσμο.
Κι αυτά που συμβαίνουν σηματοδοτούν την ήττα όχι μόνο της Αριστεράς αλλά και της φιλελεύθερης δημοκρατίας. Γιατί είναι ήττα της φιλελεύθερης δημοκρατίας η επικράτηση Τραμπ, είναι ήττα της φιλελεύθερης δημοκρατίας τα καθεστώτα στην Ουγγαρία και την Πολωνία, είναι ήττα της φιλελεύθερης δημοκρατίας το πλασάρισμα της Λεπέν στην πρώτη θέση των προτιμήσεων των Γάλλων, είναι ήττα της φιλελεύθερης δημοκρατίας η ενίσχυση της Ακροδεξιάς σε πολλές χώρες της Ευρώπης και θα είναι βαριά ήττα της φιλελεύθερης δημοκρατίας η νίκη του ακροδεξιού υποψήφιου στις προεδρικές εκλογές στην Αυστρία.
Οπως λέει ο καθηγητής Ρίτσαρντ Γουόλιν («Εφ. Συν» 14-11-2016), «πλατιά λαϊκά στρώματα έχουν σταματήσει να εμπιστεύονται την αντίληψη business as usual, την “επίσημη” προσέγγιση της παραδοσιακής θεσμικής πολιτικής». Συνεπώς: Η φιλελεύθερη δημοκρατία δεν έχει λόγους να είναι ικανοποιημένη.
Υποτιμώντας τους κινδύνους που εκπροσωπεί η παγκόσμια τάση υπέρ του αυταρχικού εθνικού λαϊκισμού, θα βρεθεί σύντομα και αυτή προ δυσάρεστων εκπλήξεων.
Ανάγωγα
Αν έχουν βάση τα ρεπορτάζ, θα ταΐσουμε τον Ομπάμα και τη συνοδεία του σφυρίδα, γλώσσες και χόρτα (ελπίζω να μην είναι βλίτα). Φτωχό το μενού ως έμπνευση. Χάθηκαν οι λαχανοντολμάδες, τα σουτζουκάκια, οι παστουρμαδόπιτες;
Για ποτό, ρακές και για γλυκό, μπακλαβά με μπόλικο σιρόπι. Με τέτοιο γαστριμαργικό όργιο όχι μόνο το πρόβλημα του χρέους θα λύσουμε, αλλά και το Κυπριακό, που λιμνάζει τόσα χρόνια.
Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
