Έμποροι ψυχών
Του Παναγιώτη Φλωρίδη.
Ο Μάρτιος προς το τέλος του μας έκανε τη χάρη κι έγινε θριαμβευτικά ανοιξιάτικος. Ενα ηλιόλουστο Σάββατο μετά από καιρό, είναι ό,τι πρέπει για μια ανάσα. Για μια βόλτα στην πόλη με μια διάθεση αισθητά καλύτερη, μέσα στο γενικό γκρίζο του καιρού που προηγήθηκε και της γενικής κατάστασης που εξακολουθεί να είναι γκρίζα-έως μαύρη κι άραχλη.
Ολοι οι δρόμοι τα Σάββατα στο Κιλκίς, οδηγούν στην 21ης Ιουνίου. Για την ποθητή βόλτα που λέγαμε. Λέγαμε… Στην πρώτη επαφή με το δρόμο, η πρώτη επαφή με την δυστυχία. Ανά δέκα μέτρα κι ένας επαίτης. Γυναίκες κυρίως, νεαρές, καθισμένες σε κάθε γωνιά με ένα μωρό στην αγκαλιά. Κι άλλες όρθιες να επαιτούν σχεδόν επιθετικά, μια βοήθεια για ψωμί, για γάλα, για το παιδί. Το “τροπάριο” ίδιο. Ο λυγμός στη φωνή ψεύτικος, αλλά πανομοιότυπος. Τα λόγια ακριβώς τα ίδια. Σημάδια ότι όλοι αυτοί οι δύστυχοι, “φοίτησαν” στην ίδια σχολή. Και όλοι “αποφοίτησαν” με τον ίδιο βαθμό.
Την ίδια ώρα τα μαγαζιά, για τον υποτιθέμενο ήσυχο καφέ, τραβούν των παθών τους τον τάραχο. Ανά πέντε λεπτά να μπαίνει και κάποιος, νεαρός αυτήν τη φορά-οι ρόλοι μοιράζονται με πειθαρχία-ο οποίος έχει βγεί από αποτοξίνωση και πουλάει κάποιο προϊόν, εικονίτσες κατά προτίμηση, για τα προς το ζην. Κι εδώ τα ίδια λόγια, το ίδιο ύφος, οι ίδες κινήσεις. Κι εδώ η “σχολή” ίδια.
Και όλοι αυτοί δεν είναι Κιλκισιώτες. Το Σάββατο στο Κιλκίς. Χθες στα Γιαννιτσά. Προχθές στον Πολύγυρο. Αύριο… ποιός ξέρει που.
Το φαινόμενο δεν είναι τωρινό. Και δεν είναι προϊόν-κι αυτό-της κρίσης. Απλά τα τελευταία χρόνια η κατάσταση είναι κόλαση. Το θέμα είναι, ότι όλοι αυτοί οι επαίτες δεν έρχονται από μόνοι τους στο Κιλκίς, δεν πάνε από μόνοι τους κάπου αλλού. Κάποιοι επιτήδειοι αδίστακτοι κρύβονται πίσω και κυριολεκτικά θησαυρίζουν.
Αυτούς τους “κάποιους” που τα απογεύματα, μετά τη λαϊκή, φορτώνουν σαν τα ζώα κυριολεκτικά το “προσωπικό” τους σε κλειστά φορτηγάκια, πρέπει να κυνηγήσει η Αστυνομία. Και δεν είναι δύσκολο να τους συλλάβει. Η πρώτη υπηρεσία που θα προσφέρει η σύλληψη των “εμπόρων των ψυχών” θα είναι προς όφελος των ιδίων των ξεγραμμένων και αχαρτογράφητων επαιτών.
Ο δικός μας ήσυχος καφές του Σαββάτου, είναι το τελευταίο.
Άρθρο στην ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ
