My Twitter Feed

3 Φεβρουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Ο Βιεϊρίνια στον ΣΦ ΠΑΟΚ Κιλκίς -

Τετάρτη, 3 Φεβρουαρίου, 2021

Καλείται συνεταιριστική τράπεζα -

Τετάρτη, 3 Φεβρουαρίου, 2021

Ναι αλλά γινόμαστε …Χόλυγουντ! -

Τρίτη, 2 Φεβρουαρίου, 2021

Έχει Ευζώνους και η Ευρυτανία; -

Τρίτη, 2 Φεβρουαρίου, 2021

Παίρνουμε πάλι την ανηφόρα; -

Τρίτη, 2 Φεβρουαρίου, 2021

Ποιοι εκλέχτηκαν στη νέα ΝΕ Κιλκίς -

Τρίτη, 2 Φεβρουαρίου, 2021

“Υποβάθμιση και της Γουμένισσας” -

Τρίτη, 2 Φεβρουαρίου, 2021

Κοιτάμε Μπροστά χωρίς απόβλητα -

Τρίτη, 2 Φεβρουαρίου, 2021

Έκθεση Κ. Λούστα στην ΤΕΧΝΗ

afisa koystasΈργα ενός από τους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες, που όμως “έφυγε” από κοντά μας, έχει την τιμή και συνάμα τη συγκίνηση να φιλοξενεί η ΤΕΧΝΗ Κιλκίς. Ειδικότερα, η ΤΕΧΝΗ θα φιλοξενήσει στον χώρο της, αναδρομική έκθεση ζωγραφικής του σπουδαίου ζωγράφου Κώστα Λούστα που έχοντας συμπληρώσει 60 περίπου χρόνια καλλιτεχνικής πορείας, με πλούσιο και πολυδιάστατο έργο και διθυραμβικές κριτικές σε Ελλάδα και εξωτερικό, απεβίωσε τον περασμένο Ιούνιο σε ηλικία 81 ετών. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014, στις 7 το απόγευμα, στην αίθουσα “Κούρος Ευρωπού” της ΤΕΧΝΗΣ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Κώστας Λούστας, είχε εκθέσει ξανά έργα του στο χώρο της ΤΕΧΝΗΣ -προ εικοσαετίας περίπου-, σε μια έκθεση που έγραψε ιστορία στο Κιλκίς, και όπως γνωστοποίησε η οικογένειά του στην διοίκηση του φορέα, ο καλλιτέχνης είχε εκφράσει το ενδιαφέρον και την επιθυμία να πραγματοποιήσει εκ νέου έκθεση στην πόλη μας.

Πρόκειται λοιπόν για μια ιδιαίτερα εξαιρετική και πολύ σημαντική έκθεση ζωγραφικής, που σαφώς τιμά όχι μόνο την ΤΕΧΝΗ, αλλά και το κοινό του Κιλκίς.

Την έκθεση θα σχολιάσει η εικαστικός Μαίρη Σαραντοπούλου.

Διάρκεια:  17 Δεκεμβρίου 2014 – 14 Ιανουαρίου 2015.

Ώρες λειτουργίας: καθημερινές 10π.μ-12μ και 4-8μ.μ. και Κυριακή 5.30-8.30.

Κώστας Λούστας (1933-2014)

Γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με δάσκαλο και μέντορα τον Γιάννη Μόραλη. Εξέθεσε έργα του για πρώτη φορά στη Φλώρινα το 1957. Η πρώτη του ατομική έκθεση στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιήθηκε στη Χ.Α.Ν. με τη φροντίδα του ποιητή Γιώργου Βαφόπουλου το 1961. Από το 1962 ο Κώστας Λούστας έζησε και εργάστηκε στην Νέα Υόρκη των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου ανάμεσα στους πρώτους υποστηρικτές του υπήρξε ο συλλέκτης Χρήστος Μπάστης. Συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις (Di Salvo Art Gallery, Chase Gallery, Gallery Chevance, Paollilo Gallery), και πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις τόσο στη Νέα Υόρκη (Saldinger Gallery, Long Island University, Brooklyn, και Firehouse Gallery, Nassau) όσο και στο Λονδίνο (Ζaydler Gallery). Ανάμεσα στις σημαντικότερες ατομικές του εκθέσεις στην Ελλάδα την περίοδο αυτή συγκαταλέγονται αυτές στις γκαλερί Τέχνη και Βέλτσου της Θεσσαλονίκης το 1963 και το 1965 αντίστοιχα, και στη γκαλερί Hilton της Αθήνας το 1968. Η συνεργασία του με την διεθνούς φήμης Galerie Internationale στην Madison Avenue της Νέας Υόρκης, στην οποία πραγματοποίησε ατομική έκθεση για πρώτη φορά το 1972, συνεχίστηκε με πολυετές συμβόλαιο. Στην Αθήνα το 1980 και το 1983 διοργανώθηκαν ατομικές εκθέσεις στις γκαλερί ‘Eγγονόπουλος’ και ‘Συλλογή’ αντίστοιχα.

Το 1991 ο Δήμος Θεσσαλονίκης τίμησε την τριαντάχρονη καλλιτεχνική του παρουσία με ατομική έκθεση αναδρομικού χαρακτήρα στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο. Το 1993 με τη σειρά 80+1 Πορτραίτα Προσωπικοτήτων της Θεσσαλονίκης, που παρουσιάστηκε στα πλαίσια των Δημητρίων, ο Κώστας Λούστας προσέλκυσε πρωτοφανή αριθμό επισκεπτών, και βραβεύτηκε από το Δήμο Θεσσαλονίκης για την προσφορά του στα εικαστικά δρώμενα. Ακολούθησε μια σειρά ατομικών εκθέσεων στην ελληνική περιφέρεια (Δημοτικές Πινακοθήκες Κοζάνης, Λαμίας και Πτολεμαίδας), και το 1998 επέστρεψε στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο με τη συλλογή ‘Elgar 96’. Το 1999 διοργανώθηκε ατομική έκθεση στη Paul Hawkins Gallery στο Mayfair του Λονδίνου. Η σειρά έργων με θέμα το γυναικείο γυμνό, και με τίτλο ‘Παραλλαγές 2000’, εκτέθηκε το 2001 από τη Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Γ του Ο.Λ.Θ.). Το 2002 διοργανώθηκε ατομική έκθεση από την Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών. Η συλλογή του με τίτλο ‘Αmelia 2004’ παρουσιάστηκε από την Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης στη Βίλα Μπιάνκα τον Μάιο του 2005, και είχε ως θέμα τη μικρή του εγγονή Amelia. Τα τελευταία χρόνια είχε συνεργαστεί με Αθηναίους γκαλερίστες όπως οι Μιχαλαριάς και Καπόπουλος, και τις αίθουσες τέχνης Αέναον, Γκαλερί της Έρσης και Περιπλάνηση, καθώς και με τις γκαλερί Άτριον και Άρτιον, Μεταμόρφωση και Ειρμός της Θεσσαλονίκης. Το 2006 η αίθουσα τέχνης Ιανός της Αθήνας διοργάνωσε ατομική έκθεση των έργων του. Οι ομαδικές του εκθέσεις στην Ελλάδα ήταν αναρίθμητες, ενώ είχε συμμετάσχει σε όλες τις Πανελλήνιες. Ατομικές του εκθέσεις διοργανώθηκαν από τη γκαλερί Άτριον της Θεσσαλονίκης το 2010 και το 2012. Μέρος της προσωπικής συλλογής έργων του καλλιτέχνη εκτέθηκε στο πλαίσιο τιμητικής αναδρομικής έκθεσης στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο το Νοέμβριο 2012.

Παράλληλα με τη ζωγραφική ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία, την ποίηση και τη δημοσιογραφία. Το 1977 τιμήθηκε από το Σύλλογο Ελλήνων Λογοτεχνών για την προσφορά του στις τέχνες και τα γράμματα, και είχε επίσης βραβευθεί για το ποιητικό του έργο από τις Νομαρχίες Κοζάνης και Φλώρινας. Η Εταιρία Γραμμάτων και Τεχνών της Φλώρινας εξέδωσε το 1997 τη συλλογή ποιημάτων του, που χρονολογούνται από το 1986 έως και το 1997. Το αυτοβιογραφικό του βιβλίο με τίτλο Εκατό και Πλέον Δαχτυλίδια για Πρίγκιπες εκδόθηκε από τις εκδόσεις Ιανός το 2005. Η μοναδική τηλεοπτική του συνέντευξη στην εκπομπή του δημοσιογράφου Άρη Σκιαδόπουλου ‘Νυκτερινός Επισκέπτης’, που προβλήθηκε από το πρώτο κρατικό κανάλι της ελληνικής τηλεόρασης (ΕΤ1) τον Ιανουάριο του 1996, επαναλήφθηκε κατόπιν παράκλησης πολλών τηλεθεατών. Υπήρξε ένα από τα τρία ιδρυτικά στελέχη του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Φλώρινας, στέλεχος της εικαστικής επιτροπής των Δημητρίων επί σειρά ετών, και μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδος. Ως και το 2008 διετέλεσε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης.

Κριτικές και σχόλια

“Σέβεται βέβαια την παράδοση και τις σχολές με τις διάφορες νοοτροπίες … όμως δεν θέλει να είναι ένας μιμητικός και γι’αυτό δεν ακολουθεί καμία από τις γνωστές φόρμουλες για να διατηρήσει την ατομικότητά του που τόσο έντονα εκδηλώνει στο έργο του. Έτσι εργάζεται ανεπηρέαστος από ξένες επιδράσεις. Είναι αυθεντία”.
Σταύρος Σπύρογλου, Εφημερίδα Ελληνικός Βορράς, 10 Φεβρουαρίου 1963.

“Ο Λούστας χρησιμοποιεί έντονες πινελιές αλλά απαλά χρώματα στα έργα του με θέμα τη Νέα Υόρκη … Το παθιασμένο συναισθηματικό του δέσιμο με αυτή την πόλη είναι εμφανές σε κάθε καμβά … Έχει επιτυχώς αιχμαλωτίσει την ψυχή της πόλης σε έργα του όπως ‘Παιδικός ζωολογικός κήπος’, ‘Ο ταχυδρόμος’, ‘Στο Μπρόντγουεϊ’ και ‘Τα παιδιά γύρω από το δέντρο’.”
Virginia Sheward, Newsday, Νέα Υόρκη, 25 Σεπτεμβρίου 1964.

“Ένας ζωγράφος προικισμένος με γνήσιο ταλέντο … Η ζωγραφική του είναι μοντέρνα, όχι όμως άμορφη… Ορθόδοξη κατά βάθος … έχει επαναστατικό χαρακτήρα γιατί επιδιώκει την απλοποίηση, αποφεύγει την εμπρεσσιονιστική ρευστότητα, την λεπτομέρεια, την εξπρεσσιονιστική αποσύνθεση των μορφών και φθάνει στην αφαίρεση όπου και όταν χρειάζεται”.
Σπύρος Παναγιωτόπουλος, Εφημερίδα Το Έθνος, 29 Μαρτίου 1968.

“Για μένα είναι ιδιοφυία αφού το πώς είναι ζωγραφισμένο είναι το τί ζωγραφίζει. Τον ονομάζω έναν σπινθηροβόλο πολίτη του κόσμου”.
Dr Edward C. Califano, Director of Galerie Internationale, Nέα Υόρκη, 1972.

“Ο Λούστας αν και βαθύτατα συναισθηματικός δεν παρασύρεται σε εύκολες και εξεζητημένες διατυπώσεις, σε συνήθεις συνθετικές λύσεις και σε διάφορα οπτικά ευρήματα. Αντίθετα η γλώσσα του είναι έντονα ποιητική και λυρική εξαιτίας της ιδιαίτερης τονικότητας του χρώματος, η δε γραφή του είναι εξαιρετικά ασφαλής και σίγουρη όπου χρώμα και φως συνθέτουν ένα σύνολο αυστηρά δομημένο και με ακρίβεια οργανωμένο”.
Μίλτος Παπανικολάου, Καθ. Ιστορίας της Τέχνης, Εφημερίδα Θεσσαλονίκη, 31 Ιανουαρίου 1991.

“Καλλιτέχνης με γόνιμη πορεία και προσωπικό έργο, δημιουργός πάντα ανήσυχος, που δεν δέχεται να συνθηκολογήσει ούτε με τον ίδιο τον εαυτό του ο Κώστας Λούστας, έρχεται να μας αιφνιδιάσει με τις δημιουργίες του των τελευταίων χρόνων με μια εκπληκτική όχι μόνο για τον αριθμό της σειράς έργων –  περισσότεροι από ογδόντα πίνακες – προσώπων και προσωπικοτήτων της μεταπολεμικής Θεσσαλονίκης, αλλά και με την έκταση και το χαρακτήρα των μορφοπλαστικών του διατυπώσεων. Πρόκειται για έργα που … μας δίνουν ολόσωμες τις μορφές, κυρίως όμως … επιχειρούν να προχωρήσουν μακρύτερα και να εκφράσουν όλες τις διαστάσεις τους – επαγγελματική, κοινωνική, πνευματική, ψυχική”.
Χρύσανθος Χρήστου, Ομ. Καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης, Ακαδημαϊκός, Κατάλογος της ατομικής έκθεσης με τίτλο 80+1 Πορτρέτα Προσωπικοτήτων της Θεσσαλονίκης (Θεσσαλονίκη, 1993).

“Με την οξυδέρκεια και τη φρεσκάδα της ευαισθησίας του, έχει προσφέρει, ως σήμερα, απλόχερα, μεγάλες θεματικές ενότητες έργων, με την υπολογίσιμη, άρτια δουλεμένη εκφραστική του γλώσσα, μια γλώσσα χωρίς περιττά στολίδια, πεπεισμένος ότι ο κορμός, ως μεσολαβητής σιωπηλών διαβουλεύσεων, ανάμεσα στην όραση της βιωμένης και της διαισθανόμενης πραγματικότητας, αποτελεί τη σταθερή αξία στη γέννηση της εικόνας”.
Έλλη Καπλάνη Κοκκίνη, Ιστορικός της Τέχνης, Κατάλογος της ατομικής έκθεσης με τίτλο Αμέλια 2004 (Θεσσαλονίκη, 2005), σελ. 11.

“Με συνεχή  πλούσια παραγωγή 50 ετών, ζωγράφος με κορυφαία ταλέντα … πρόκειται για “ζωγραφική καθαυτή”, δηλαδή αστραπιαία οπτική σύλληψη του θέματος και γρήγορη μεταγραφή του στο τελάρο, με κινήσεις και χρώματα εξπρεσσιονιστικά, σχεδόν βίαια, αλλά και αθώα… Ο Λούστας ζει το τοπίο, “γίνεται ένα” με τη βορειοελλαδίτικη υγρασία που βαραίνει τα χρώματα και θυμίζει τις τονικότητες των Ολλανδών τοπιογράφων. Καταξιωμένος ήδη στους κύκλους των ειδικών, επαξίως διεκδικεί νομίζω πολύ περισσότερα στην ιστορία της τοπιογραφίας μας”.
Χάρης Καμπουρίδης, Ιστορικός-Κριτικός της Τέχνης, Εφημερίδα Τα Νέα, 25 Οκτωβρίου 2006.

Σχολιάστε