My Twitter Feed

20 Ιανουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Χαμόγελα απ`τα 2 μόνο κρούσματα -

Τρίτη, 19 Ιανουαρίου, 2021

Η Σ. Μπεκατώρου δεν είναι η μόνη -

Τρίτη, 19 Ιανουαρίου, 2021

Τριήμερο ανάσας για το ν. Κιλκίς -

Δευτέρα, 18 Ιανουαρίου, 2021

Χώρος για φιλοξενία των αστέγων -

Δευτέρα, 18 Ιανουαρίου, 2021

Κιλτίδης: Διολίσθηση σε διαστροφή! -

Δευτέρα, 18 Ιανουαρίου, 2021

“Στηρίξτε τις επιχειρήσεις” -

Δευτέρα, 18 Ιανουαρίου, 2021

Επιτυχής ο αποχιονισμός σε Κιλκίς -

Κυριακή, 17 Ιανουαρίου, 2021

Ξεκίνησε ο εμβολιασμός των 85+ -

Σάββατο, 16 Ιανουαρίου, 2021

Φτωχότερο το θέατρο κι η λογοτεχνία

Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα Δευτέρα τα ξημερώματα σε ηλικία 78 ετών, ο σπουδαίος θεατρικός συγγραφέας και λογοτέχνης Γιώργος Σκούρτης ο οποίος νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Αγία Όλγα.

Δημοσία δαπάνη θα γίνει η κηδεία του Γιώργου Σκούρτη, ανακοίνωσε το υπουργείο Πολιτισμού. Σε συλλυπητήριο μήνυμα για τον θάνατο του συγγραφέα, το υπουργείο Πολιτισμού αναφέρει: «Ώρες αναστοχασμού, για το ελληνικό θέατρο και τον νεοελληνικό πολιτισμό, φέρνει ο θάνατος του, ξεχωριστού, θεατρικού συγγραφέα και μυθιστοριογράφου, Γιώργου Σκούρτη.

Γεννημένος στην Αθήνα του 1940, ο Γιώργος Σκούρτης πέθανε σε ηλικία 78 χρόνων και μας κληροδότησε ένα πολυποίκιλο έργο με 20 και πλέον θεατρικά έργα και δεκάδες λογοτεχνήματα.

«Είχε μια οργή μέσα του, από τα νεανικά του χρόνια, που τον κατάτρωγε και τον καθοδηγούσε. Είναι φανερή στα πρώτα του έργα – στις Νταντάδες (1970) – και ήταν εξίσου φανερή στα τελευταία του έργα – Ο Σαίξπηρ ζει στο καταφύγιο (2013).

Η σύγκρουση εξουσίας-ατόμου, το κυρίαρχο στοιχείο που διαπερνά το έργο του, είναι δοσμένο σε ρεαλιστική, τολμηρή, γλώσσα που σοκάρισε και προβλημάτισε το θεατρικό και αναγνωστικό κοινό, με την αμεσότητά της θεματογραφίας της, στη διάρκεια των 40 και πλέον ετών, από το 1970 έως το 2013. Το έργο του, ειδικά σήμερα, είναι μια αλληγορία της κοινωνικής και υπαρξιακής κατάστασης, προσωποποιημένη στους χαρακτήρες των έργων του.

Αν έχουμε κάτι να μάθουμε από το έργο του είναι, όπως είπε ο ίδιος χαρακτηριστικά, «για να μάθεις, πρέπει ήδη να ξέρεις». Να ξέρεις τις γνώσεις σου, θα ήθελε να προσθέσει. Και σε αυτήν του είδους την αυτογνωσία προσπάθησε να συνεισφέρει με το έργο του. Στους Ηθοποιούς μας υποδεικνύει πιο καθαρά το δρόμο που θα μας οδηγήσει να υπάρξουμε καλύτεροι και για τους εαυτούς μας και για τους άλλους, που μπορεί αλλά και που μπορεί να μην έχουν φτάσει στο ίδιο στάδιο αυτογνωσίας με μας.

Η υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Μυρσίνη Ζορμπά, εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια προς την οικογένειά του και τους οικείους του», καταλήγει η ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ.

Το τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει την θλίψη του για την απώλεια του Γ. Σκούρτη και απευθύνει τα θερμά συλλυπητήριά του στους οικείους του». Στην ανακοίνωση που εξεδόθη αναφέρονται τα εξής:

« Ο Γιώργος Σκούρτης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο το 1970 με το εμβληματικό έργο «Οι νταντάδες», που παρουσιάστηκε στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν.

Η σκληρή και αποκαλυπτική γλώσσα του αλλά και η θεματολογία του επηρέασαν την εξέλιξη της νεοελληνικής δραματουργίας της εποχής. Ακολούθησαν άλλα θεατρικά έργα («Οι μουσικοί», «Οι εκτελεστές», «Κομμάτια και θρύψαλα», «Το θρίλερ του έρωτα» κ.ά.).

Αντίστοιχη επιτυχία γνώρισαν και τα πεζογραφήματά του, διηγήματα και μυθιστορήματα, φέρνοντας στο ελληνικό πεζογραφικό τοπίο μια ιδιαίτερη γραφή, ωμή και ρεαλιστική, με ιδιαίτερο χιούμορ και σαρκασμό.

Ο ποιητικός του κύκλος «Μετανάστες» μελοποιήθηκε από τον Γιάννη Μαρκόπουλο και αποτέλεσε έναν δίσκο-σταθμό στην σύγχρονη ελληνική μουσική, με θέμα τη ζωή των Ελλήνων μεταναστών. Από τη στιχουργική δουλειά του ξεχωρίζει επίσης το αντιπολεμικό «Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί» που πρωτοερμήνευσε ο Νίκος Ξυλούρης.

Με ανακοίνωσή του το Ποτάμι εκφράζει τα θερμά συλλυπητήριά του για το θάνατο του Γιώργου Σκούρτη, τονίζοντας και τα εξής, μεταξύ άλλων:

«O Γιώργος Σκούρτης θεράπευσε πολλά είδη λόγου, αλλά ας μας επιτραπεί να τον θυμόμαστε για τα θεατρικά του. Άλλωστε από αυτό το είδος ξεκίνησε, το 1970, με τις εμβληματικές «Νταντάδες» του. Ακολούθησε την ίδια δύσκολη εποχή η συνεργασία με το Ελεύθερο Θέατρο, όαση ελεύθερης έκφρασης και βάλσαμο στα χρόνια της Χούντας.

Τα μοτίβα του έπειτα δεν άλλαξαν: δυσπιστία στην εξουσία, ανατομή των υπαρξιακών αναζητήσεων του σύγχρονου ανθρώπου. Θα γραφούν πολλά για το έργο του. Ας μείνουμε στο ότι φεύγει, χάνεται ένας διακριτός άνθρωπος της πόλης- ή μάλλον του άστεως. Της Αθήνας του που δεν άφησε ποτέ και δεν έπαψε ποτέ να εξερευνά, ένας άνθρωπος του καιρού του και της πόλης του».

ΠΗΓΗ:ΑΠΕ-ΜΠΕ

Σχολιάστε