Το μεγάλο λάθος της…
παρέας Σαμαρά.
Του Τάσου Παππά (ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ)
—————————————————————————————————————————————————————Πώς ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του από υπερβολική σιγουριά υπoτίμησαν τις αντιδράσεις του κόσμου, των διεθνών ΜΜΕ αλλά και των ίδιων των κυβερνητικών εταίρων τους, με τους οποίους δύσκολα πλέον θα ξανακολλήσει το ραγισμένο γυαλί
Οι κυβερνητικοί παράγοντες που έπεισαν τον πρωθυπουργό να προχωρήσει στο κλείσιμο της δημόσιας ραδιοφωνίας και τηλεόρασης χρησιμοποίησαν δύο επιχειρήματα. Το πρώτο: «Η τρόικα μάς πιέζει για 2000 απολύσεις, ο Μανιτάκης κωλυσιεργεί, δεν έχουμε χρόνο. Με μία κίνηση πιάνουμε το στόχο και με το παραπάνω». Το δεύτερο: «Η πλειονότητα των πολιτών έχει εξοργιστεί με την ασυλία που υπάρχει στο δημόσιο τομέα και κυρίως με την ΕΡΤ για την οποία λένε ότι είναι μαγαζί που κοστίζει πολύ και έχει μετατραπεί σε καταφύγιο τεμπέληδων και άχρηστων. Θα διαμαρτυρηθούν οι συνήθεις ύποπτοι και αναξιόπιστοι συνδικαλιστές, θα φωνάξουν μια-δυο μέρες και στη συνέχεια όλα θα κυλήσουν ομαλά».
Ούτε μια συγνώμη
Ηταν τόσο σίγουροι για την έκβαση, ώστε συνέταξαν ένα διάγγελμα (ομιλία Κεδίκογλου) που έβριθε προσβλητικών φράσεων και απαξιωτικών αναφορών, από το οποίο απουσίαζε το στοιχειώδες: μία συγγνώμη για λογαριασμό του δικομματισμού που φέρει τη βασική ευθύνη για την κατάσταση που επικρατούσε στα δημόσια μέσα ενημέρωσης.
Κούναγε το δάχτυλο στους εργαζόμενους μία κυβέρνηση που μέχρι προχτές διόριζε στην ΕΡΤ με μπιλιετάκια και συνεχίζει να διορίζει στον ευρύτερο δημόσιο τομέα με κριτήρια κομματικότητας και εντοπιότητας. Για παράδειγμα, η πανέμορφη Μεσσηνία (πατρίδα του πρωθυπουργού) υπερεκπροσωπείται στη στελέχωση των θέσεων επιρροής και εξουσίας.
Η υπόθεση όμως πήρε διαφορετική τροπή και για άλλους λόγους.
– Οι δύο μικρότεροι εταίροι, που έχουν καταπιεί μέχρι τώρα αμάσητες τις προκλήσεις, αντέδρασαν με δυναμικότερο, συγκριτικά με το παρελθόν, τρόπο. Αισθάνθηκαν ότι εκβιάζονται με την απειλή για προσφυγή στις κάλπες. Η ΔΗΜΑΡ αντέδρασε διά του προέδρου της με τη δήλωση ότι «αν πάμε σε εκλογές, θα φταίει ο πρωθυπουργός». Εύγλωττη και η άποψη υψηλόβαθμου παράγοντα του ΠΑΣΟΚ στην «Εφ.Συν.»: «Ο Σαμαράς δεν θα είναι ο πρώτος πυροτεχνουργός που νιώθει σίγουρος για τον εαυτό του, αλλά του σκάει η βόμβα στα χέρια».
– Η κινητοποίηση του κόσμου σε ένδειξη συμπαράστασης ήταν εντυπωσιακή. Οι συγκεντρώσεις που έγιναν στην Αγ. Παρασκευή δεν θύμιζαν σε τίποτε (πλήθος, πάθος) τις αναιμικές τελετουργικού χαρακτήρα διαδηλώσεις των τελευταίων μηνών. Διανοούμενοι, συλλογικότητες, απλοί πολίτες, οργανώσεις της ομογένειας εξέφρασαν τη δυσφορία τους και για την απόφαση και για τους χειρισμούς. Οι θλιβερές εξαιρέσεις υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
– Η μαύρη εικόνα στις οθόνες των τηλεοράσεων σόκαρε ακόμη κι αυτούς που έχουν επηρεαστεί από τη συστηματική προπαγάνδα εναντίον «των χαραμοφάηδων της ΕΡΤ».
– Η επιλογή του μεγάρου Μαξίμου χαρακτηρίστηκε ανεξήγητη από μεγάλα μέσα ενημέρωσης του εξωτερικού, ενώ θετικό σήμα δεν ήρθε από καμία κυβέρνηση. Ακόμη και οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών έσπευσαν να πουν ότι δεν ήξεραν τίποτε, ενώ οι επιστολές στον πρωθυπουργό από διεθνείς ενώσεις και θεσμικούς παράγοντες της Ε.Ε. ήταν καταπέλτης.
Εχουμε επισημάνει πολλές φορές από τούτες εδώ τις στήλες ότι κανένα από τα τρία κόμματα δεν ήθελε τις εκλογές. Ούτε οι εταίροι μας συμφωνούν με την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες. Λέγαμε, όμως, ότι δεν πρέπει να αποκλειστεί η περίπτωση ενός ατυχήματος. Προς αυτήν την κατεύθυνση οδηγούνται τα πράγματα. Τις τελευταίες μέρες έχει διαμορφωθεί μια ομάδα στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας που πιέζει για εκλογές «για να τους διαλύσουμε». Μάλιστα, βλέπουν τη συντριβή των αντιπάλων τους να έρχεται ύστερα από δύο εκλογικές αναμετρήσεις, αφού η πρώτη εκτιμούν ότι δεν θα βγάλει αποτέλεσμα ικανό να εμπεδώσει την κυριαρχία της Ν.Δ.
Κυβέρνηση χωρίς αύριο
Καταλήγουν σ’ αυτή τη θέση, την οποία συμμερίζεται και ο κ. Σαμαράς, γιατί πιστεύουν ότι η τρικομματική κυβέρνηση δεν είναι δυνατόν να μακροημερεύσει. Δεν μπορεί να φτάσει ούτε μέχρι τον Γενάρη του 2014 που η χώρα μας θα αναλάβει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ο πρωθυπουργός θα ήθελε να πάει ομαλά μέχρι αυτή την ημερομηνία και να αξιοποιήσει την προεδρία για εσωτερικούς λόγους. Ο ανασχηματισμός και η αναθεώρηση της πολιτικής συμφωνίας των τριών δεν αρκούν πια για να κολλήσει το πολυραγισμένο γυαλί.
Αντίστοιχες διεργασίες γίνονται στο ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ. Από τη γραμμή που έχουν χαράξει δεν μπορούν να κάνουν πίσω, χωρίς να γελοιοποιηθούν. Στελέχη και των δύο κομμάτων έχουν διαμηνύσει στις ηγεσίες τους ότι «θα αποχωρήσουμε αν αναδιπλωθείτε». Η φράση του Ευ. Βενιζέλου «κάναμε μεγάλη τιμή στον κ. Σαμαρά όταν τον εμπιστευθήκαμε για τη θέση του πρωθυπουργού» και η διαρροή από τη ΔΗΜΑΡ ότι «ο Σαμαράς δεν είναι Κωνσταντίνος Καραμανλής, είναι Αβέρωφ» δείχνουν το μέγεθος του προβλήματος που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση.
Ακόμη κι αν ξεπεραστεί με κάποιο τρόπο η παρούσα κρίση (κάποιος βεβαίως πρέπει να τσαλακωθεί), το τραύμα δεν επουλώνεται. Με την πρώτη αφορμή η πληγή θα «ανοίξει» ξανά και η πιθανότητα να κακοφορμίσει είναι μεγάλη. Αυτό προφανώς φοβούνται οι τρεις. Απλώς «ψάχνονται» σε ποιον θα φορτώσουν την ευθύνη για τις εκλογές.
