Το Μαύρο Μέτωπο τρέμει…
…τον Μπελογιάννη.
Του Κλέαρχου Τσαουσίδη.
Δεν θα αναφέρω πόσους πρωτοκλασάτους των ταγμάτων ασφαλείας και της λοιπής συμμορίας των συνεργατών των ναζί στην Κατοχή τίμησε το μετεμφυλιοπολεμικό κράτος, διότι θα μοιάζει συμψηφισμός. Στέκομαι στην απίστευτη ανοησία που εκστόμισε ο διορισμένος από τον δικτάτορα Παπαδόπουλο αρχηγός της νεολαίας του, της ΕΠΕΝ…
«Δεν ζει μόνο ο Μπελογιάννης. Όσο ζει, με την έννοια που ζει, τόσο ζουν και οι δολοφόνοι του».
Αυτά έγραφε και πολύ εύστοχα ο Θανάσης Καρτερός στην «Αυγή» της Τρίτης και, προτού προλάβουμε να τα διαβάσουμε, άρχισε η επίθεση του Μαύρου Μετώπου. Μαινόμενοι χρυσαυγίτες απειλούν να γκρεμίσουν το μουσείο, παπαδοπουλάκια που βρήκαν θαλπωρή στην ολόθερμη αγκαλιά της Νέας Δημοκρατίας χύνουν το φαρμάκι τους (ο Παπαδόπουλος ήταν ένας από τους στρατοδίκες που τον καταδίκασαν), πένες που επιχρυσώθηκαν στα χρόνια της δανεικής ευμάρειας, όλοι μαζί θεώρησαν ότι κακώς η Βουλή τίμησε τον ήρωα της Αντίστασης Νίκο Μπελογιάννη.
Δεν θα αναφέρω πόσους πρωτοκλασάτους των ταγμάτων ασφαλείας και της λοιπής συμμορίας των συνεργατών των ναζί στην Κατοχή τίμησε το μετεμφυλιοπολεμικό κράτος, διότι θα μοιάζει συμψηφισμός. Στέκομαι στην απίστευτη ανοησία που εκστόμισε ο διορισμένος από τον δικτάτορα Παπαδόπουλο αρχηγός της νεολαίας του, της ΕΠΕΝ.
Είπε λοιπόν ο κ. Βορίδης: «Στο πλαίσιο της αποδρομής του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να εντάξουν μια σειρά από ενέργειες. Ξαφνικά και τον Μπελογιάννη θα θυμηθείς, και τον Βελουχιώτη, και τον Δημοκρατικό Στρατό, κι ό,τι άλλο για να συγκρατήσεις μια ροή». Ροή προς ποιον;
Προφανώς ο πρώην χουντικός και νυν νεοδημοκράτης αγνοεί, όπως οι πλείστοι ομογάλακτοί του, ότι, ναι, και τον Μπελογιάννη θυμόμαστε και τιμούμε, όπως και τον Άρη, και τον Δημοκρατικό Στρατό. Αυτός είναι που απαρνήθηκε τον μέντορά του, τον παρανοϊκό Παπαδόπουλο.
Τρικυμία εν κρανίω
Αλλά η νεολαία της Ν.Δ. σάλταρε; Παραθέτω το πιο ηλίθιο απόσπασμα της ανακοίνωσης της ΟΝΝΕΔ: «(…) ο Αλέξης Τσίπρας επιλέγει σήμερα, ως γνήσιος εκφραστής μετεμφυλιακών συμπλεγμάτων, να υμνήσει έναν πρωταγωνιστή των ετών του διχασμού, πιστός στην επαίσχυντη και εκδικητική συνθηματολογία του ακροατηρίου του ‘ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, Μελιγαλάς’».
Μόνο που αυτό το σύνθημα το φωνάζουν οι φασίστες, όχι οι αριστεροί!
Πετούν, όμως, τη μαγική λέξη Μελιγαλάς κλείνοντας το μάτι στους επίγονους των ταγμάτων ασφαλείας που εξοντώθηκαν από τον ΕΛΑΣ εκεί, στη διάρκεια της Κατοχής, όχι στον Εμφύλιο.
Οι μαχητές του ΕΛΑΣ τσάκισαν τους γραικύλους που υμνούσαν τον Αδόλφο, εισπράττοντας μάλιστα και τα συγχαρητήρια των συμμάχων, οι οποίοι τότε χρειάζονταν ακόμη το ελληνικό αντάρτικο.
Οι ανιστόρητοι ακροδεξιοί πρέπει να αποφασίσουν: Η Αντίσταση στους Γερμανούς ήταν προδοσία ή όχι; Η κατοπινή ένταξη του καθενός στα δύο μέτωπα του Εμφύλιου προσδιορίζει και τη συνολική του προσφορά;
Δηλαδή, ο στρατάρχης Παπάγος που τιμάται ακόμη και σήμερα με ονοματοδοσίες κ.λπ. ήταν προδότης και γι’ αυτό συνελήφθη από τους Γερμανούς; Ο Ναπολέων Ζέρβας, ο Κομνηνός Πυρομάγλου και τα στελέχη του ΕΔΕΣ που πολέμησαν τους Γερμανούς και συνεργάστηκαν μάλιστα με τον ΕΛΑΣ στην πιο εκκωφαντική αντιστασιακή πράξη, την ανατίναξη του Γοργοπόταμου, ήταν σφαγείς;
Ο Εμφύλιος δεν τιμά κανέναν από τους εκατέρωθεν πρωτεργάτες του. Η Αριστερά, ειδικά η Αριστερά που σήμερα κυβερνά, αυτά τα έχει ξεκαθαρίσει σε ανύποπτο χρόνο. Και δεν άνοιξε ούτε τώρα τα παλιά τεφτέρια του δωσιλογισμού, των απίστευτα κατευθυνόμενων δικαστικών αποφάσεων που οδήγησαν στην εκτέλεση όχι μόνο του Μπελογιάννη, του Πλουμπίδη και των άλλων κορυφαίων στελεχών του ΚΚΕ, αλλά και στην αφαίρεση της ζωής παιδιών.
Για τον Άνθιμο κουβέντα…
Περίμενα ότι η ίδρυση του Μουσείου Μπελογιάννη θα λειτουργούσε ενωτικά και θα παραβρίσκονταν στα εγκαίνια εκπρόσωποι από όλο το λεγόμενο δημοκρατικό φάσμα. Όπως δηλαδή όταν ο Κώστας Καραμανλής εγκαινίασε το Μουσείο των Εξορίστων στον Αϊ-Στράτη.
Γελάστηκα. Δεν απουσίασε μόνο η Ν.Δ.. Απαξίωσαν να παραβρεθούν το Ποτάμι, το ΠΑΣΟΚ με τα δεκανίκια του, αλλά και τα θλιβερά ρετάλια με τα αριστερόμετρα.
Άρθρο στην ΑΥΓΗ
