«Το ευρώ ΔΕΝ είναι φετίχ»…
…Ούτε την Κυριακή το καταλάβαμε αυτό;
Του Αλέξανδρου Ζέρβα.
Δεν προκαλεί καμιά απολύτως έκπληξη η προσπάθεια παρερμηνείας της συντριπτικής απόρριψης των προτάσεων των δανειστών από τον ελληνικό λαό την Κυριακή, ιδαίτερα από εκείνους που όλη την περασμένη βδομάδα προσπαθούσαν να τον σύρουν με κάθε τρόπο στο να ψηφίσει «Ναι σε όλα». Ακούμε λοιπόν πολιτικούς, που συμμετείχαν σε μνημονιακές κυβερνήσεις, μεγαλοδημοσιογράφους, που ένιωσαν «τη γη να χάνεται κάτω απ’ τα πόδια τους» μετά την ετυμηγορία του ελληνικού λαού, να υποστηρίζουν ότι η εντολή που πήρε η κυβέρνηση είναι να προχωρήσει εντός 48 ωρών σε μια «δύσκολη συμφωνία» με τους δανειστές.
Προσπαθούν κοινώς να πείσουν ότι ένας λαός που κόντρα στις κλειστές τράπεζες, κόντρα στους συνεχείς εκβιασμούς του ευρωπαϊκού ιερατείου, κόντρα στην πλέον χυδαία προπαγάνδα που έστησαν τα συστημικά ΜΜΕ και μερίδα του πολιτικού συστήματος, αποφάσισε να πει περήφανα «Όχι», για να του ξαναέρθει δυο μέρες αργότερα «από το παράθυρο» η πρόταση Γιούνκερ. Κάπου εδώ η επιστήμη σηκώνει για μια ακόμη φορά ψηλά τα χέρια της.
Την ίδια στιγμή, οι δανειστές δείχνουν σαφέστατη διάθεση να λειτουργήσουν με τρόπο απόλυτα ρεβανσιστικό απέναντι σε αυτή τη ιστορική απόφαση. Από τη μια, επαναφέρουν στη σημερινή Σύνοδο Κορυφής την προηγούμενη, «γενναιόδωρη» όπως την χαρακτηρίζουν, πρόταση τους για λήψη νέων σκληρών μέτρων, για μια ακόμη φορά με τη διαδικασία του «take it or leave it» απέναντι στην ελληνική πλευρά. Από την άλλη, η ΕΚΤ αποφάσισε σήμερα να κλείσει ακόμη περισσότερο την κάνουλα της ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες, προχωρώντας σε κούρεμα των εγγυήσεων τους, μην τυχόν και δεν καταλάβει κι ο τελευταίος Έλληνας «στο πετσί του» τον ωμό εκβιασμό…
Είναι σίγουρο πως η χώρα δε θα ζήσει και τις πιο εύκολες στιγμές της Ιστορίας της κατά τις εβδομάδες που θα ακολουθήσουν, καθώς με τα δεδομένα που έχουμε αυτή στιγμή, μοιάζει απίθανο να προκύψει συμφωνία σήμερα το βράδυ. Οφείλω να επισημάνω όμως πως η κυβέρνηση προσέρχεται πλέον με ένα σοβαρότατο ατού, καθώς την Κυριακή ο ελληνικός λαός με σαφέστατο τρόπο απέρριψε εμμέσως πλην σαφώς το επιχείρημα περί «σύναψης μιας έστω και κακής συμφωνία, προκείμενου να παραμείνει η χώρα στην ευρωζώνη».
Με άλλα λόγια, το προαιώνιο ερώτημα «εαν το Ευρώ αποτελεί φετίχ» έχει πλέον απαντηθεί, όσο κι αν κάνουν πολλοί (ακόμη κι εντός της κυβέρνησης) πως δεν καταλαβαίνουν. Η εντολή έχει να κάνει με την εξεύρεση μια βιώσιμης λύσης, η οποία δε θα φορτώνει τα βάρη πάλι στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα, ενώ παράλληλα θα διευθετεί το ελληνικό χρέος με τέτοιο αποτελεσματικό τρόπο, ώστε δε θα χρειάζεται η χώρα να προχωρά σε λήψη νέων μέτρων κάθε έξι μήνες. Η χώρα οφείλει να βγει από το σπιράλ της αυτοτροφοδοτούμενης ύφεσης κι αυτό είναι που καλείται να πετύχει ο Αλέξης Τσίπρας στο νέο κύκλο διαπραγματεύσεων που ξεκινάει.
Κανείς δεν παραγνωρίζει βέβαια τις δυσκολίες που διέρχεται μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, αλλά κι αυτές που ενδεχομένως να κληθεί να αντιμετωπίσει το επόμενο διάστημα. Όταν όμως έχει τοποθετηθεί με τόσο πειστικό τρόπο στο δημοψήφισμα της Κυριακής, τα δικά μας επιχειρήματα μάλλον περιττεύουν…
Υγ1: Αδυνατώ να αντιληφθώ πώς η αντικατάσταση του Γιάνη Βαρουφάκη θα συμβάλει στην απεμπλοκή των διαπραγματεύσεων. Άλλωστε εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με σύγκρουση προσωπικών στρατηγικών, αντίθετα μιλάμε για βαθιά σύγκρουση πολιτικών σχετικά με το μέλλον της Ευρώπης. Αλλά ακόμη κι αν το δεχόμουνα ως επιχείρημα, μήπως θα έπρεπε παράλληλα να ζητηθεί και η απόσυρση από τις διαπραγματεύσεις και του Βόφγκαγκ Σόιμπλε, μιας κι έχει αποδεδειγμένα επιχειρήσει επανειλημμένα να τις «τινάξει στον αέρα»;
Υγ2: Άκουσα με έκπληξη τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη το βράδυ της Κυριακής, λίγη ώρα πριν οριστεί μεταβατικός πρόεδρος της ΝΔ από τον Αντώνη Σαμαρά(ο οποίος αποχώρησε από την ηγεσία της βαθιά ηττημένος), να προειδοποιεί ότι «οι δυνάμεις της αστικής τάξης θα απαντήσουν διαφορετικά αν δεν υπάρξει συμφωνία μέχρι την Τετάρτη». Αν κάποιος δηλαδή του αντέτεινε ότι μόλις είχαν εκφραστεί με τον πλέον εμφατικό τρόπο οι δυνάμεις εργατικής τάξης, θα κατηγορείτο για καλλιέργεια κλίματος εθνικού διχασμού;
Μήπως ήρθε η ώρα μπροστά στην κρισιμότητα της κατάστασης να σοβαρευτούμε, Πρόεδρε;
Άρθρο του tvxs.gr
