Σκεπάζοντας τα σκα@τ@
Του Στέλιου Κούλογλου.
Αυτή τη φορά δεν είχε καταγγελίες από τα κυβερνητικά παπαγαλάκια, ούτε τον περσινό πρωθυπουργικό αφορισμό ότι επρόκειτο για «σκατά»: φέτος γραμμή του Μαξίμου ήταν η έκθεση των Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα να αποσιωπηθεί. Ακόμη και ο Πρετεντέρης που ξιφουλκούσε πέρυσι εναντίον της διεθνούς δημοσιογραφικής οργάνωσης, έβαλε στη θήκη το σπαθί του και το έριξε στις αμπελοφιλοσοφίες περί δημοσκοπήσεων.
Ο ένας λόγος για την αλλαγή πλεύσης, ήταν ότι η επίσημη παρουσίαση της φετινής έκθεσης έγινε από τον Αντονι Μπλίνκεν, τον Αμερικανό υπουργό των Εξωτερικών. Αφού η οργάνωση και η έκθεση της, που έφερε την Ελλάδα στην 107η θέση- τελευταία και καταϊδρωμένη στην ΕΕ- είναι αναξιόπιστες, πώς την παρουσίασε ο μεγάλος μας σύμμαχος, που τόσα κάνουμε για να κολακεύσουμε;
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι εκτιμήθηκε ότι το ανακάτεμα των κυβερνητικών ακαθαρισιών μάλλον προκαλεί περισσότερη δυσοσμία, όσο και να τα ραντίσουν τα κανάλια με κολόνια. Ετσι το Μέγαρο Μαξίμου περιορίστηκε σε μία ακαταλαβίστικη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου κ. Σκέρτσου:
«Ασχολούμαστε με αυτή την κατάταξη, παρά την εμφανή έλλειψη στοιχειώδους αξιοπιστίας στα κριτήρια αξιολόγησης, διότι η ελευθερία του Τύπου είναι πολύ σοβαρό αγαθό δημοκρατίας ώστε να το αφήνεις σε “ρεπόρτερ χωρίς σύνορα”, που αντίθετα με τον τίτλο τους ζουν μέσα σε κλειστά σύνορα ιδεών».
Πιστά στη γραμμή, τα περισσότερα φιλοκυβερνητικά μέσα αγνόησαν όχι μόνο την είδηση της έκθεσης αλλά και τον Σκέρτσο! Εξαίρεση αποτέλεσε η «Καθημερινή» που χρησιμοποίησε ένα παλιό κόλπο των δημοσιογράφων επί δικτατορίας. Δεν μπορούσαν να γράψουν ότι τοποθετήθηκαν βόμβες, αλλά έδιναν την είδηση μέσω των ανακοινώσεων της χούντας, του τύπου: «αντεθνικώς δρώντες είναι οι τρομοκράτες, δήλωσε ο αντιπρόεδρος Στυλιανός Παττακός». «Σκέρτσος: Η ελευθερία του Τύπου είναι πολύ σοβαρό αγαθό δημοκρατίας για να το αφήνεις σε ‘’ρεπόρτερ χωρίς σύνορα’’, ήταν ο τίτλος της Καθημερινής.
Αξιοσημείωτη εξαίρεση στη γενικευμένη σιωπή ήταν το άρθρο γνώμης του Πάσχου Μανδραβέλη, πάλι στην Καθημερινή που εντόπιζε σαφώς τις κυβερνητικές ευθύνες για την κατάπτυστη 107η θέση:
«Η αλήθεια είναι πως και τούτη η κυβέρνηση έβαλε το χεράκι της για να γίνει ασφυκτικότερο το ήδη ασφυκτικό πλαίσιο που κληρονόμησε… ακολούθησε την ίδια πεπατημένη. Νομοθέτησε στο γόνατο δίχως ποτέ να σκεφτεί ότι οι νόμοι δεν λήγουν, όπως τα τρόφιμα, αλλά ισχύουν εσαεί μέχρι να αναθεωρηθούν. Μια φιλελεύθερη κυβέρνηση θα καταργούσε λογοκριτικούς νόμους, αντί να προσθέτει και άλλους. Φευ!…Το πρόβλημα, βεβαίως, δεν είναι ότι η έκθεση και η κριτική αδικούν την κυβέρνηση· έδωσε και η ίδια δικαιώματα».
Και στα Νέα υπήρξε μια εξαίρεση, θλιβερή αυτή τη φορά. Ο αρθρογράφος της εφημερίδας Μιχάλης Μητσός ανέλαβε να απαξιώσει την έκθεση, μηρυκάζοντας την -περσινή- κυβερνητική προπαγάνδα. « Για να πω την αλήθεια, αυτές οι κατατάξεις των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα (RSF) δεν μου λένε τίποτα» ξεκινάει το άρθρο του, καταφέρνοντας έτσι ένα σοβαρό πλήγμα στη διεθνή οργάνωση. «Ε, πώς να το κάνουμε, δεν μπορεί η Ελλάδα να βρίσκεται ως προς την ελευθερία του Τύπου 58 θέσεις κάτω από την Αρμενία, 41 θέσεις κάτω από τη Λιβερία και 35 θέσεις κάτω από την… Ουγγαρία».
Ο αρθρογράφος δεν μπαίνει καν στον κόπο να αναφέρει τους λόγους για τους οποίους η διεθνής Οργάνωση κατατάσσει την Ελλάδα σε αυτή τη θέση. Ευτυχώς υπάρχει και ο Μανδραβέλης που καταγράφει το αιτιολογικό της έκθεσης: «το σκάνδαλο των υποκλοπών αποκάλυψε ότι η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών παρακολουθούσε πολλούς δημοσιογράφους. Επιπλέον οι “SLAPPs” (Strategic Lawsuit Against Public Participation: μηνύσεις και αγωγές που γίνονται –πρωτίστως εναντίον δημοσιογράφων– για εκφοβισμό και μη συμμετοχή στον δημόσιο διάλογο) είναι κοινή πρακτική.. ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός της μη εξιχνίασης της δολοφονίας του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ».
Δηλαδή ένας Έλληνας δημοσιογράφος (Θανάσης Κουκάκης) ερευνά ένα σκάνδαλο διαφθοράς με κυβερνητική συμμετοχή και τον παρακολουθεί κατά σειρά η ΕΥΠ και μετά το Predator. Και ο κ. Μητσός αναρωτιέται γιατί η Ελλάδα είναι κάτω από την Ουγγαρία: απλώς γιατί εκεί ούτε δολοφονήθηκαν δημοσιογράφοι, ούτε συνέβησαν παρόμοια σκάνδαλα με παρακολουθήσεις δημοσιογράφων, και όχι μόνο του Κουκάκη: του Τέλογλου, του Μαλιχούδη κλπ. «Η κατασκοπεία των δημοσιογράφων από τις μυστικές υπηρεσίες και μέσω του Predator αντιπροσώπευε τη μεγαλύτερη παραβίαση της ελευθερίας του Τύπου στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2022 και εξηγεί γιατί η Ελλάδα έχει τη χαμηλότερη κατάταξη από όλες τις χώρες της ΕΕ στον δείκτη του 2023 », υπογραμμίζεται στην έκθεση.
«Μα είναι δυνατόν οι ΗΠΑ, η χώρα της ελευθερίας, να είναι τόσο κάτω στην κατάταξη;», επιχειρηματολογούσαν πέρυσι υποστηρικτές της ελληνικής κυβέρνησης. «Δεν μπορεί άλλωστε ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπου τα μέσα ενημέρωσης είναι απολύτως ελεύθερα, να υπολείπονται κατά 23 θέσεις της Ναμίμπια και κατά 15 θέσεις του Τρινιντάντ και Τομπάγκο», επαναλαμβάνει φέτος, ο κ. Μητσός, σε μια αποικιοκρατική έξαρση. Τι το κάναμε, οι παλιές αποικίες πιο ψηλά από τη μητρόπολη;
Οι Ρεπόρτερ Χωρίς Σύνορα χρησιμοποιούν συγκεκριμένα κριτήρια και με αυτά κάνουν την κατάταξη. Στην περίπτωση των ΗΠΑ, που κατατάσσουν στην 45η θέση, αφού τονίζουν ότι «οι παραβιάσεις της ελευθερίας του Τύπου έχουν μειωθεί σημαντικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικά διαρθρωτικά εμπόδια στην ελευθερία του Τύπου σε αυτή τη χώρα που κάποτε θεωρούνταν πρότυπο για την ελευθερία της έκφρασης», αναφέρουν συγκεκριμένα, μεταξύ των άλλων:
1. «ΤΟΠΙΟ: Ενώ τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης στις Ηνωμένες Πολιτείες λειτουργούν γενικά ελεύθερα από κυβερνητικές παρεμβάσεις, πολλά δημοφιλή ειδησεογραφικά συγκροτήματα ανήκουν σε μια χούφτα πλουσίων».
2. «ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ: Μετά από τέσσερα χρόνια που ο πρόεδρος Τραμπ υποτιμούσε συνεχώς τον Τύπο, ο πρόεδρος Μπάιντεν σηματοδότησε την επιθυμία της κυβέρνησής του να δει τις ΗΠΑ να ανακτούν την παγκόσμια θέση τους, ως πρότυπο από την ελευθερία της έκφρασης, επαναφέροντας έτσι τις τακτικές ενημερώσεις Τύπου του Λευκού Οίκου και των ομοσπονδιακών υπηρεσιών. Παρά τις προσπάθειες αυτές, πολλά από τα βασικά, χρόνια ζητήματα που επηρεάζουν τους δημοσιογράφους παραμένουν ανεπίλυτα από τις αρχές – όπως η εξαφάνιση των τοπικών ειδήσεων, η πόλωση των μέσων ενημέρωσης ή η αποδυνάμωση της δημοσιογραφίας και της δημοκρατίας που προκαλούν οι ψηφιακές πλατφόρμες και τα κοινωνικά δίκτυα».
3. «NOMIKO ΠΛΑΙΣΙΟ: Η κυβέρνηση των ΗΠΑ συνεχίζει να επιδιώκει την έκδοση του εκδότη των WikiLeaks Τζούλιαν Ασάνζ, προκειμένου να δικαστεί για κατηγορίες που σχετίζονται με τη δημοσίευση διαρρεόντων απόρρητων εγγράφων το 2010. .. Περισσότερες από δώδεκα πολιτείες και κοινότητες στις ΗΠΑ έχουν προτείνει ή θεσπίσει νόμους για τον περιορισμό της πρόσβασης των δημοσιογράφων σε δημόσιους χώρους, μεταξύ άλλων απαγορεύοντάς τους την είσοδο σε νομοθετικές συνεδριάσεις και εμποδίζοντάς τους να καταγράφουν την αστυνομία ».
4. «ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ: Οι οικονομικοί περιορισμοί επηρεάζουν δραστικά τους δημοσιογράφους που εργάζονται στις ΗΠΑ, όπου περισσότερες από 360 εφημερίδες έχουν κλείσει από το 2019 και όπου οι μεγαλύτερες εθνικές εφημερίδες συνεχίζουν να χάνουν συνδρομητές. .. Αυτές οι οικονομικές συνθήκες επηρέασαν ιδιαίτερα τα μικρότερα και τοπικά μέσα ενημέρωσης, των οποίων η επιβίωση απειλείται όλο και περισσότερο ».
5. «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ: Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, υπάρχουν πρωτοφανή επίπεδα δυσπιστίας για τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης. Η παραπληροφόρηση που επηρεάζει την αμερικανική κοινωνία έχει δημιουργήσει μια ατμόσφαιρα όπου οι πολίτες δεν γνωρίζουν πλέον ποιον να εμπιστευτούν».
6. ΑΣΦΑΛΕΙΑ: «οι δημοσιογράφοι αναγκάστηκαν να εργαστούν σε επικίνδυνες συνθήκες και αντιμετώπισαν ένα πρωτοφανές κλίμα εχθρότητας και επιθετικότητας κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων, όπου σημειώθηκαν απρόκλητες σωματικές επιθέσεις σε δημοσιογράφους .. Τον Σεπτέμβριο του 2022, ο δημοσιογράφος της εφημερίδας Las Vegas Review-Journal Jeff German μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου.
Στις αρχές του 2023, ένας δημόσιος διαχειριστής της κομητείας Κλαρκ, ο οποίος έχασε τις προκριματικές εκλογές, αφού ο German αποκάλυψε την κακή του συμπεριφορά κατά τη διάρκεια της θητείας του, κατηγορήθηκε για τη δολοφονία του. Ο German εργαζόταν για τη συνέχεια του ρεπορτάζ του».
Τα παραπάνω (εδώ ολόκληρη η ανάλυση) ισχύουν και στην Ελλάδα. Προσθέστε τις SLAPP και τις παρακολουθήσεις και θα καταλάβετε γιατί η Ελλάδα είναι στην τελευταία θέση και η κυβέρνηση έπνιξε την έκθεση της διεθνούς οργάνωσης. Να δούμε αν θα καταφέρει να κάνει το ίδιο και με την έκθεση της Pega, της Επιτροπής του Ευρωκοινοβουλίου για τις υποκλοπές, που θα ψηφιστεί την ερχόμενη εβδομάδα. Με 9 εκατ. ευρώ, μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα…
Άρθρο στο tvxs.gr