My Twitter Feed

3 Ιανουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Συνεχίζονται τα αντιπλημμυρικά -

Πέμπτη, 31 Δεκεμβρίου, 2020

Σταθερά στη μαύρη πρώτη θέση! -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

“Γαλάζια νυστέρια” για το ΓΝΚ! -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

ΣΥΡΙΖΑ: Διερεύνηση καταγγελιών -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

To tvxs.gr για το Νοσοκομείο Κιλκίς -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Εξανέστη από το… βήμα του twitter -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Την Πέμπτη η Λαϊκή του Κιλκίς -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Έργα 1,2 εκατ. για συντήρηση δρόμου -

Τετάρτη, 30 Δεκεμβρίου, 2020

Πρόσωπο της χρονιάς…

parastatidis-stefanos…ο Βαγγέλης Βενιζέλος!

Του Στέφανου Παραστατίδη

——————————————————————————————————————————————————————————————–Μάχη στήθος με στήθος έδωσαν οι Βαγγέλης Βενιζέλος και Αντώνης Σαμαράς για τη βράβευση του ”προσώπου της χρονιάς”. Ο Σαμαράς των Ζαππείων, του αντιμνημονίου και της αντιευρωπαϊκής αντιπολιτευτικής στάσης, έκανε το μνημόνιο τατουάζ στο στήθος, μόλις αυτό συνδυάστηκε με την πρωθυπουργία της χώρας. Αφού ο ίδιος οδήγησε τη χώρα σε 2  αχρείαστες εκλογικές αναμετρήσεις, τις οποίες πληρώσαμε με περισσότερα από 5 δις και τρίμηνη κυβερνητική αδράνεια σε όλα τα επίπεδα, δημιούργησε μία κυβέρνηση η οποία παίρνει πίσω μία μία τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα για να αποκτήσει τις δομές ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού κράτους.

Με αλλαγές στο νόμο της παιδείας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, ψηφισμένο λίγους μήνες πριν από τα 4/5 της βουλής, απειλές για το νόμο Ραγκούση επί του μεταναστευτικού, κομματικές προσλήψεις με τον άτυπο κανόνα του 4-2-1 σε αντιστοιχία με τους κυβερνητικούς εταίρους, και τοποθετήσεις όπως αυτή του  συμπατριώτη του ως επικεφαλής του ΣΔΟΕ, ο Σαμαράς σμπαριάλασε κάθε έννοια αξιοκρατίας και επέστρεψε την Ελλάδα στην ένδοξη και πρόσφατη εποχή του πελατειασμού.

Αφού, λοιπόν, ο Σαμαράς βραβεύθηκε από γερμανικό μέσο ενημέρωσης για την αποφασιστικότητά του να περικόψει ακόμη και κύτταρα από τον ομφάλιο λώρο των νεογνών, διεκδίκησε με αξιώσεις και το  αγαλματάκι της καρδιάς μου. Δυστυχώς για αυτόν, ο αντίπαλός του Ευάγγελος Βενιζέλος αποδείχθηκε ανώτερος των προσδοκιών και κέρδισε επάξια τον τίτλο του πολιτικού προσώπου της χρονιάς.

Διότι η συνέπεια και συνέχεια της 5ετούς προσπάθειας του Βενιζέλου να ρίξει τον ΓΑΠ και να αναλάβει την προεδρία του κόμματός του, ακόμη και αν αυτό έφτασε στο 5%, απαιτεί υπομονή, αποφασιστικότητα, σχέδιο και διορατικότητα. Σίγουρα, η επιλογή του αυτή να εκβιάσει τον ΓΑΠ τον Ιούνιο του 2011 με πτώση της κυβέρνησης ή σκυτάλη, καθώς και η δημοψηφισματική του κωλοτούμπα το φθινόπωρο του 2011 αποτελούν σημεία αναφοράς τα οποία δείχνουν την οξυδέρκειά του. Βέβαια, το αποτέλεσμα της πολιτικής του ενόρασης ήταν, το 2012, να γίνει ένας καλοταϊσμένος κομπάρσος της κυβέρνησης Σαμαρά, κάτι που σίγουρα αποτελεί επίτευγμα που λίγοι μπορούν να επιτύχουν διαχρονικά.

Στην εσωκομματική διαδικασία του ΠΑΣΟΚ για την προεδρία του κόμματος, ο Βενιζέλος μάζεψε τα 2/3 των υπογραφών των μελών του εθνικού συμβουλίου, μη αφήνοντας χώρο για δεύτερη υποψηφιότητα και πήρε τα ηνία του ΠΑΣΟΚ με ”δημοκρατική” διαδικασία από την ελαφρώς πολλαπλασιασμένη βάση του κόμματος.

Το 2012, ο Βενιζέλος ”καθάρισε” με συνοπτικές διαδικασίες έναν προς έναν όλους τους λεγόμενους ”κηπουρούς” του ΠΑΣΟΚ και επένδυσε σε αξιολογότατα στελέχη για την αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ, όπως η Φώφη Γεννηματά, ο Σαλαγιάννης, καθώς και σε νέα ταλέντα όπως ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος!

Τελευταίο του επίτευγμα, το οποίο του έδωσε και το νικηφόρο προβάδισμα έναντι του Σαμαρά, η μεταφορά όλων των ευθυνών για τη λίστα Λαγκάρντ στον Παπακωνσταντίνου. Ο Βενιζέλος είναι ο άνθρωπος που μας έπεισε ότι ζούμε στη χώρα την οποία η πιθανή αλλοίωση συνιστά ποινικό αδίκημα κ η ντε φάκτο υπεξαίρεση εξαγνισμό.

Το 2012 ήταν η χρονιά στην οποία θριάμβευσε το σάπιο πολιτικό σύστημα και παράλληλα γιγαντώθηκαν οι δυνάμεις του λαϊκισμού (Τσίπρας-Καμμένος) και του άρρωστου εθνικισμού (Μιχαλολιάκος). Δε μπορώ να γνωρίζω ποιο εκ των δύο συνιστά μεγαλύτερη απειλή για τη χώρα.

Αυτό που, προσωπικά, εύχομαι για το 2013, είναι μία κεντροαριστερά με όραμα την αξιοκρατία, τη διαφάνεια, τη δικαιοσύνη, τον προοδευτισμό. Με όραμα το αυτονόητο. Και θα προσπαθήσω για αυτό με όλες μου τις δυνάμεις, από τη θέση του απλού πολίτη.

Σχόλια
4 Σχόλια to “Πρόσωπο της χρονιάς…”
  1. Ο/Η Λούκυ Λούκ λέει:

    Οι δύο τελευταίες παράγραφοι κεντρίζουν-προβοκάρουν την νοημοσύνη μου και μ’ αναγκάζουν να πώ “δυό” λέξεις.
    “Σάπιο πολιτικό σύστημα”, “δυνάμεις του λα’ι’κισμού” και “άρρωστος εθνικισμός”. Κανονικό ΤΣΟΥΒΑΛΙΑΣΜΑ δηλαδή και… πάμε γι’ άλλα! Φοβερή πολιτική ανάλυση με… υπονοούμενα !
    “Κεντροαριστερά με όραμα την” …μπλά, μπλά, μπλά. Σας παραπέμπω κ. Παραστατίδη, επι του προκειμένου, στα άρθρα περι του “υβριδίου της κεντροαριστεράς” του κ. Όμηρου Ταχμαζίδη, έτσι βρε παιδί μου για να ξεφύγουμε λίγο απο τις καταραμένες αφοριστικές ιδεοληψίες, και τα ξύλινα υποκριτικά στερεότυπα δεκαετιών, μπάς και ξεστραβωθούμε επιτέλους, ημείς και υμείς οι… νεόκοποι αγωνιστές .

  2. Ο/Η stefanos p. λέει:

    Αγαπητέ Λούκυ Λουκ,
    δεν είναι απαραίτητο να τα γκρεμίσεις όλα για να ξεκινήσεις κάτι από την αρχή. Αυτή, όντως, είναι η ισοπεδωτική προσέγγιση (http://www.politicalanimal.gr/archives/1646).
    Εντούτοις, είναι σαφώς απαραίτητο να αντιληφθούμε πως το υπάρχον πολιτικό σύστημα αδυνατεί να μας βγάλει από την μετα-οθωμανική περίοδο που συνεχίζουμε να διανύουμε, αυτή του ρουσφετιού, του φεσιού κ της αρπαχτής, καθότι αποτελεί ως ίδιο τη ρίζα του κακού. Ένα χαρακτηριστικό ιστορικό παράδειγμα μιας νέας αρχής είναι αυτό του κόμμματος δικαιοσύνης κ ανάπτυξης [Eρντογάν-Γκιουλ], με κοινή παράμετρο το ΔΝΤ κ σαξές οικονομικό στόρι.
    Το άρθρο του κου Ταχμαζίδη είναι σε τελείως διαφορετική (επιστημονική) βάση. Σίγουρα, η σύγκρισή του, με μία απλή περιγραφή της υπάρχουσας πολιτικής κατάστασης ως προς τα πρόσωπα, όπως η δική μου στο παραπάνω άρθρο, είναι ανορθόδοξη.
    Παρεμπιπτόντως, εκτιμώ ιδιαίτερα τον κο Ταχμαζίδη.

    σ.σ.: Κάθε άρθρο απευθύνεται σε συγκεκριμένο τάργκετ γκρουπ αναγνωστών. Πριν κανείς γράψει, πρέπει πρώτα να αποφασίσει σε ποιους επιθυμεί ή επιλέγει να απευθυνθεί. Σίγουρα, πάντως, με ενδιαφέρει μία σε βάθος συζήτηση με αμιγώς πολιτικά χαρακτηριστικά. Είμαι στη διάθεσή σας.

  3. Ο/Η Λούκυ Λούκ λέει:

    Αγαπητέ Στέφανε Παραστατίδη,
    Κατα πρώτον, ευχαριστώ για την απάντηση και για την διάθεση πολιτικού διαλόγου. Κατα δεύτερον, σχετικά με την παραπομπή που κάνετε στον σχολιασμό του political animal να ξεκαθαρίσω, οτι η “ισοπέδωση” δεν αφορά εμένα που τυχγάνει να είμαι φανατικός οπαδός του δημοκρατικού πολιτεύματος, αλλά εκείνους τους νέους και λιγότερο νέους, που δεν πιστεύουν στους δημοκρατικούς θεσμούς απο ιστορικό ή άλλο προσωπικό έλλειμα. Ποιός όμως είναι υπεύθυνος γι’ αυτά τα ιστορικά, πολιτικά και πολιτιστικά ελλείματα; Πιστεύω πως όχι οι ίδιοι οι πολίτες. Η Ιστορία, με τον τρόπο που διδάχτηκε και διδάσκεται στα σχολεία απο το τέλος του Β’ παγκόσμιου πολέμου και εντεύθεν, είναι αποστεωμένη και απονευρωμένη απο την αλήθεια, είναι άκρως επιλεκτική κατα το δοκούν και γεμάτη απο στείρες και ανώδυνες πληροφορίες προκειμένου να εξυπηρετεί ένα πολιτικό σύστημα που ενδιαφέρεται αποκλειστικά για την εξουσία και που μόνον κατ΄επίφαση είναι δημοκρατικό. Οταν η ίδια η Παιδεία οργανώνεται απο το επίσημο κράτος λειτουργώντας ως παραμορφωτικός φακός αντί ως μεγενθυτικός, επειδή επιθυμεί να εξυπηρετεί εμμέσως πλην σαφώς τις άρχουσες κομματικές ιδεολογίες για να διαιωνίζεται κατ’ αυτόν τον τρόπο ο κυβερνητικός θώκος, τότε λειτουργεί κοντόφθαλμα και πριονίζει το κλαδί(δές δημοκρατία) πάνω στο οποίο κάθεται. Ας είμαστε ειλικρινείς και ας παραδεχτούμε οτι ο μόνος εχθρός του δημοκρατικού πολιτεύματος είναι οι ίδιοι οι λειτουργοί της εξουσίας, διότι είναι ποτισμένοι απο μία απύθμενη πελατειακή νοοτροπία που σαν σαράκι τρώει τα σωθικά της κοινωνίας και όταν αυτή η νοοτροπία έχει οδηγήσει μια ολόκληρη χώρα στον υφεσιακό μαρασμό, και μαζί με θράσος πολύ οι “δημοκρατικές” κυβερνήσεις τιμωρούν με άδικα οικονομικά μέτρα τους περισσότερους πολίτες, παράλληλα με μια απίστευτη ατιμωρησία-συγκάλυψη των πραγματικών ενόχων, τότε δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τους “ανιστόρητους” νέους(σύμφωνα με το political animal πάντα) για ισοπέδωση, όταν οι ίδιοι οι ταγοί του δημοκρατικού πολιτεύματος ισοπέδωσαν ήδη τα ΠΑΝΤΑ. Τώρα το άν υπάρχουν “τζάμπα” επαναστάτες, ε ας αφήσουμε να το δείξει αυτό η ιστορία και όχι ο a priori αφορισμός τους. Με την ίδια λογική δεν θα έπρεπε να επιτραπεί στο Πασοκ, ως άλλος τζαμπατζής, να κυβερνήσει την χώρα για 20 χρόνια. Αν προτιμούμε λοιπόν την “σιγουράντζα” που μας προσφέρουν οι σημερινοί πολιτικοί αρχηγοί, προσπαθώντας(φοβάμαι ματαίως) να βελτιώσουμε ως πολίτες τις τερατώδεις αδικίες που αυτοί μας επιβάλουν εν είδη πολλαπλών τσουνάμι, εγώ προσωπικά ως επιλογή δεν την θεωρώ κάν επιλογή…βολεμένων εξαιρουμένων φυσικά.

  4. Ο/Η stefanos p. λέει:

    Το λινκ δεν παραπέμπει σε σας αλλά στην ουσιαστική διαφωνία μου με το τσουβάλιασμα. Συμφωνώ απόλυτα με την αναφορά που κάνετε στην παιδεία. Νομίζω, το διαδικτυακό άνοιγμα κ οι νέες διαμορφωμένες συλλογικότητες θα αιχμαλωτίσουν την κατευθυνόμενη πληροφόρηση κ γνώση (όντως παραμορφωτικός φακός στην πλειοψηφία των περιστάσεων). Παραθέτω κάποιες σκέψεις μου που αφορούν στην παιδεία αλλά κ στην υγεία, σε ομιλία μου με θέμα: Αναπτυξιακή προοπτική της Ελλάδας, καινοτόμες δράσεις, νέες συλλογικότητες -> http://vimeo.com/55383270

    Στο 2ο σκέλος του σχολίου, εφόσον συμφωνούμε πως το μεγάλο κ δυσεπίλυτο πρόβλημά μας είναι το πελατειακό κράτος, η όποια επανάσταση θα πρέπει να γίνει σε αυτή την κατεύθυνση. Ειδάλλως, οι νεοβαπτιζόμενοι επαναστάτες δε θα είναι τίποτα περισσότερο από σύγχρονους ψηφοθήρες. Δυστυχώς, τέτοιο πολιτικό πλαίσιο δεν έχει τεθεί από τις εναλλακτικές πολιτικές δυνάμεις με κυβερνητική προοπτική κ μάλιστα, θα έλεγα πως συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Πώς, πχ, να εμπιστευτεί κανείς πολιτικούς σχηματισμούς που καταψήφισαν το πρόγραμμα διαύγεια στο βωμό της αντίδρασης κ του μικροκομματικού συμφέροντος;

Σχολιάστε