Πρωθυπουργικά διαπιστευτήρια
Του Φώτη Παπούλια.
Η υπεράσπιση που προσέφερε ο Αντ. Σαμαράς από του βήματος της Βουλής στον Γ. Πρετεντέρη, υποθέτω ότι πρωτίστως φέρνει σε δεινή θέση τον ίδιο τον δημοσιογράφο. Αν η πολιτική αρετή ενός δημοσιογράφου συνίσταται, μεταξύ άλλων, στο να είναι απέναντι από τις εξουσίες, τότε ο πρωθυπουργός προσέφερε κάκιστες υπηρεσίες στον περί ου ο λόγος.
Ενδεχομένως ο γνωστός σχολιαστής να είναι υποχρεωμένος πλέον σε κάθε του εμφάνιση να συμπληρώνει ότι «δεν είμαι πρωθυπουργικός φίλος», σε μια ύστατη προσπάθεια να διατηρήσει τον όποιο βαθμό εγκυρότητάς του ή, ακόμα χειρότερα, να υπερασπιστεί την αντικειμενικότητά του απέναντι σε όποιον καλοθελητή μετά το βράδυ της Παρασκευής θα τον αντιμετωπίζει με καχυποψία.
Ομως ο Αντ. Σαμαράς με την αναφορά του αυτή ουσιαστικά για ακόμα μία φορά έδωσε τα διαπιστευτήριά του σε εκείνα τα συμφέροντα που το πρώτο τους συνθετικό είναι το επίθετο μέγας: μεγαλοπαράγοντες, μεγαλοεκδότες, μεγαλοεπιχειρηματίες, μεγαλοδημοσιογράφοι. Προφανώς για τον πρωθυπουργό ήταν δύσκολο να αναφερθεί ονομαστικά στους φίλους του, οπότε κατά την ταπεινή μας άποψη επέλεξε εκείνο το όνομα που στο πρόσωπό του ενδεχομένως να αποτυπώνεται αυτό που ο λαός αποκαλεί «μεγάλα συμφέροντα».
Πιθανότατα ο κ. Σαμαράς, όχι εν αγνοία του, ενώ ζητούσε ονόματα από την αξιωματική αντιπολίτευση, τα φωτογράφισε μόνος του, για να τους αποδείξει ότι σαφώς τα στηρίζει και να τους υπενθυμίσει την παροιμία «κράτα με να σε κρατώ, να ανεβούμε το βουνό». Οπου βουνό μπορεί ο καθένας εξ υμών και ημών να υποθέσει εξαιρετικά εύκολα.
Ταυτόχρονα εξέθετε «φόρα παρτίδα» ολόκληρο εκείνο το σύστημα το οποίο, διαισθανόμενο το τέλος εποχής, προσφέρει απλόχερα την ύστατη βοήθεια στην κυβέρνηση η οποία καταρρέει και αγωνίζεται να κρατηθεί από το όποιο ετοιμόρροπο κλαδί τής προσφέρεται.
Ουσιαστικά ο πρωθυπουργός με άλλα λόγια στη Βουλή μάς θύμισε ως άλλος Σαμψών το «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων», αν «αλλόφυλοι» στην πολιτική θεωρηθούν οι μη πολιτικοί, αλλά παντός είδους επιχειρηματικοί κύκλοι.
Ο Αντ. Σαμαράς προέβη και σε ένα μάλλον ατόπημα. Μαζί με τον Γ. Πρετεντέρη τοποθέτησε και τον Αδ. Γεωργιάδη, και το ερώτημα είναι σε ποιον από τους δύο περιποιεί τιμή αυτή η αναφορά, στον πολιτικό αναλυτή ή τον βουλευτή; Γιατί αν περιποιεί τιμή και στους δύο, τότε ένας εξ αυτών έχει πρόβλημα.
Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ
