ΠΑΜΕ: Καταγγέλλει απολύσεις
Με ανακοίνωσή της, η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ καταγγέλλει στους εργαζόμενους του Κιλκίς και της Θεσσαλονίκης τις απολύσεις στις οποίες προχώρησε η εταιρία REAL TOBACCO, για την οποία σημειώνει ότι “συνεχίζει να πρωτοπορεί στον αντεργατικό κατήφορο που ξεκίνησε με την έναρξη της πανδημίας του κορονοϊού”.
Σύμφωνα με το ΠΑΜΕ, η επιχείρηση “αφού επέβαλλε υποχρεωτικές άδειες, τηλεργασία και εκ περιτροπής εργασία, τώρα φτάνει στο σημείο να στερήσει από συναδέλφους το μεροκάματο με το επιχείρημα της μη αποδοτικότητας τους ενώ έντονες είναι οι φήμες και για άλλες απολύσεις”.
Στην ανακοίνωση τονίζονται και τα εξής:
“STOP στις απολύσεις. STOP στην ανασφάλεια και την αβεβαιότητα.
Την προειδοποιούμε! Να πάρει πίσω τώρα τις απολύσεις! Ούτε σκέψη για νέες! Θα βρει μπροστά της το εργατικό κίνημα!
Για τους εργοδότες αποδοτικός είναι αυτός:
- που σκοτώνεται όλη μέρα στη δουλειά και παίρνει πίσω σαν αμοιβή κάτι ελάχιστο από όσα παρήγαγε με τη δουλειά του.
- που δουλεύει για ένα ξεροκόμματο του βασικού μισθού ή λίγο παραπάνω χωρίς να γκρινιάζει, κάνοντας υπομονή πως κάποιος στο μέλλον θα αναγνωρίσει την αξία του και θα πάρει μια αύξηση 50-100€.
- που του στερούν το διάλειμμα και αναγκάζεται να το δουλεύει για να «βάλει πλάτη για την εταιρία»
- που εργάζεται υπερωρίες απλήρωτος
- που βάζει σε κίνδυνο τη ζωή του αδιαμαρτύρητα γιατί τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας είναι κόστος για την εταιρία
Θέτουμε ένα ακόμα ερώτημα που αναρωτιούνται ήδη πολλοί εργαζόμενοι του εργοστασίου: Αν την εταιρία την ενδιέφερε τόσο η αποδοτικότητα, δε θα είχανε βάλει ήδη μπροστά και τις 6 μηχανές συσκευασίας τσιγάρων; Θα μένανε μόνο με μία μηχανή σε λειτουργία μετά από 2 χρόνια ; Δεν είδαμε όμως να απολύονται οι μέτοχοι και η ανώτερη διοίκηση γι’ αυτά!
Η περίπτωση της REAL TOBACCO είναι ενδεικτική του πόσο χαμένα λόγια είναι από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ η πολυδιαφημιζόμενη ανάπτυξη που θα φέρει δήθεν ευημερία στους εργαζόμενους. Μέσα σε μόλις 2 χρόνια από την έναρξη λειτουργίας του εργοστασίου και τις επενδύσεις, διαψεύστηκαν παντελώς!
Αποδεικνύεται ότι ενώ οι εργαζόμενοι κινούν τα εργοστάσια, όπως κάνανε και στην περίοδο της καραντίνας, είναι αυτοί που φορτώνονται όλα τα βάρη της κρίσης αλλά και της ανάπτυξης. Και οι μέτοχοι καλοπερνάνε.
Ο καλοκαιρινός καύσωνας έρχεται μαζί με κλιμάκωση της αντεργατικής επίθεσης.
Η κυβέρνηση, αντί να δώσει λύσεις στα τεράστια προβλήματα της εργατικής τάξης, κατακαλόκαιρο, όπως έκανε και η προηγούμενη, φέρνει νομοσχέδια γραμμένα και σφραγισμένα κατευθείαν από τον Σύνδεσμο Βιομηχάνων, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες.
Σε μια σειρά χώρους και κλάδους η εργοδοτική επίθεση παίρνει οξυμένα χαρακτηριστικά, καθώς τα αφεντικά αξιοποιούν τα αντεργατικά μέτρα των κυβερνήσεων για να τσακίσουν εργατικά δικαιώματα και προχωρούν σε απολύσεις. Ταυτόχρονα, χιλιάδες εργατικές οικογένειες αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης, ενώ εκατομμύρια ευρώ για την αντιμετώπιση της πανδημίας πηγαίνουν προς τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.
Οι μεγαλοεργοδότες αξιοποιούν τα μέτρα της ΕΕ και των κυβερνήσεων με αφορμή την πανδημία στον αδυσώπητο καπιταλιστικό ανταγωνισμό, για να χτυπήσουν τους ήδη τσακισμένους μισθούς, το ωράριο, να κάνουν απολύσεις.
Αγώνας για δουλειά – μισθό – ζωή με δικαιώματα
Το σίγουρο είναι πως όσο δεν υπάρχει οργανωμένη αντίδραση των εργαζομένων η εργοδοσία θα ξεσαλώνει ανεξέλεγκτη και το μόνο που θα μένει στους εργαζόμενους θα είναι η απορία του ποιος θα είναι ο επόμενος στη σειρά για απόλυση.
Αρκετοί συνάδελφοι μπήκαν στη δουλειά σε μια χαμηλόμισθη θέση, μέσω «γνωστού», ως εξυπηρέτηση αλλά και με τον εκβιασμό μη τυχόν και αντιδράσουν στην εκμετάλλευση. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων οι «γνωστοί» είναι διαπλεκόμενοι με πολιτικά κόμματα της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ υπεύθυνοι με τη στάση τους και την πολιτική των κομμάτων τους γι’ αυτά που ζούμε σήμερα!
Οι συνάδελφοι που πέσανε στα νύχια τέτοιων μηχανισμών καταλαβαίνουν πλέον ότι κανείς δεν εξαιρείται από την επίθεση της εργοδοσίας.
Δε πρέπει να επιτρέψουμε να κυριαρχήσουν η μοιρολατρία και η απογοήτευση. Να απορρίψουμε τη λογική της «ατομικής ευθύνης = ατομικής λύσης», του εργαζόμενου μόνου απέναντι στον εργοδότη. Τη λογική ότι εργαζόμενοι και εργοδότες είμαστε στην ίδια βάρκα.
Ο εργάτης έχει το όπλο της συλλογικής πάλης και διεκδίκησης!
Υπάρχει άλλος δρόμος! Είναι ο δρόμος της δημιουργίας επιτροπών αγώνα και σωματείων που θα ενώσουν τους εργαζόμενους πάνω στα συμφέροντα τους και θα διεκδικήσουν αυξήσεις σε μισθούς, ανθρώπινα ωράρια, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας.
Το μέλλον μας δεν μπορεί να είναι η βαρβαρότητα που ζούμε. Τα παράσιτα, η μεγαλοεργοδοσία δεν προσφέρουν τίποτε. Μόνο εκμετάλλευση. Οι μόνοι που προσφέρουν στην κοινωνία είναι οι εργαζόμενοι, οι επιστήμονες, οι βιοπαλαιστές αγρότες. Η εργατική τάξη μπορεί και πρέπει να διεκδικήσει και να παλέψει για όλες τις σύγχρονες ανάγκες της, για ένα μέλλον όπου ο πλούτος θα ανήκει στους εργαζόμενους που τον παράγουν, με ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Τώρα είναι η ώρα να γίνει το βήμα! Θα είμαστε δίπλα σας!”
