Ο Β. Αγτζίδης για το ποντιακό
Ο υποψήφιος βουλευτής Κιλκίς του ΣΥΡΙΖΑ, Βλάσης Αγτζίδης, είναι απ` τους ανθρώπους που έχουν ασχοληθεί με τον ποντιακό χώρο και την παράδοση. Η ιστοσελίδα epontos.blogspot.gr του ζήτησε να τοποθετηθεί σε θέματα που αφορούν άμεσα τον ποντιακό Ελληνισμό. Και ιδού οι ερωταπαντήσεις:
– Έχετε ασχοληθεί με τον πολιτισμό και την ιστορία των Ελλήνων του Πόντου, τη διάσωση και τη διάδοση του. Μιλήστε μας λίγο γι’ αυτό.
– Η ενασχόληση με τα του οργανωμένου ποντιακού χώρου υπήρξε από χρόνια κομμάτι των δραστηριοτήτων μου. Αιτίες γι αυτή την ενασχόληση ήταν η αντίληψη ότι, ίσως, ο ποντιακός ελληνισμός μπορούσε να συμβάλλει καθοριστικά στην αλλαγή πολλών εμπεδωμένων αντιλήψεων στην Ελλάδα. Να την οδηγήσει στην υπέρβαση των «παλαιοελλαδικών» της καθηλώσεων για τις ιστορικές εξελίξεις, να κατανοήσει βαθύτερα τις διεργασίες που οδήγησαν στη δημιουργία των εθνών-κρατών, στον τρόπο που διαμορφώθηκαν οι σημερινές γεωπολιτικές σταθερές. Να εντάξει στη συλλογική μνήμη τον ελληνισμό της Ανατολής και της πρώην ΕΣΣΔ, καθώς και ιστορικά γεγονότα όπως η Γενοκτονία ή οι σταλινικές διώξεις.
Στο πλαίσιο αυτό συμμετείχα στο ριζοσπαστικό κίνημα που εμφανίστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και έθεσε ως νέους στόχους του οργανωμένου ποντιακού κινήματος την αναγνώριση της Γενοκτονίας, την συμπαράσταση προς τους Πόντιους της ΕΣΣΔ και της ανάδειξης των σταλινικών διώξεων που υπέστησαν… Η συμμετοχή μου δεν ήταν μια απλή συμμετοχή αλλά και προσπάθεια οργανωτικής βελτιστοποίησης του ποντιακού χώρου. Έτσι συμμετείχα στο Δ.Σ. της ΟΠΣΝΕ (2000-2004) και συνέβαλα καθοριστικά στη διαμόρφωση της νέας ομοσπονδίας (ΠΟΕ). Συμμετείχα εξ αρχής και κριτικά στο Δ.Σ. της νέας Ομοσπονδίας κατά την περίοδο 2004-2010… Το γιατί κατεβαίνω στις εκλογές αλλά και μια παρουσίαση του συνέλου των δραστηριοτήτων που έχω αναπτύξει για τα θέματα αυτά, ο φιλαναγνώστης μπορεί να τις βρει συγκεντρωμένες εδώ: http://www.greekteachers.gr/?p=15458
– Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι και οι πλέον ξεκάθαρες για την αναγνώριση της Γενοκτονίας. Είναι γνωστό ότι κατά διαστήματα διάφορα στελέχη του έχουν εκφράσει αντίθετες απόψεις που βρίσκονται στο χώρο των λεγόμενων Αρνητών της Γενοκτονίας.
– Κατ΄αρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα Μέτωπο δυνάμεων που συναντήθηκαν και ενοποιήθηκαν κάτω από μια ενιαία ομπρέλα μπροστά στην πρωτοφανή κρίση που ταλανίζει τον τόπο. Κατά συνέπεια, εφόσον ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ένα μονολιθικό και αρχηγικό κόμμα, είναι λογικό να υπάρχουν πολλές και διαφορετικές απόψεις. Όμως, η κυρίαρχη άποψη που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ είναι απολύτως συμβατή των δικών μας απόψεων. Εξάλλου, η αποδοχή της δικιάς μου υποψηφιότητας εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο τη διαπίστωση αυτή. Και αυτό το διαπιστώνουμε ακόμα καλύτερα όταν λάβουμε υπόψη ότι στο δημόσιο χώρο είμαι ο κύριος αντίπαλος της τάσης των Αρνητών της Γενοκτονίας και αναπτύσσω συνεχή ακτιβιστική δράση εναντίον των αντιδραστικών-αντιπροσφυγικών απόψεων.
– Τι σκοπεύετε να πράξετε αν εκλεγείτε ως βουλευτές, για το ζήτημα της διεθνοποίησης της γενοκτονίας των Χριστιανών της Ανατολής;
– Η απάντηση σ’ αυτήν την υποθετική εκδοχή είναι ότι θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να δημιουργηθεί μια νέα γενιά ιστορικών που θα είναι ικανοί να υπερασπίσουν τις συγκεκριμένες ερμηνευτικές προσεγγίσεις σε διεθνή συνέδρια και να διαδώσουν τις θέσεις μας παντού με αντικειμενικότητα. Επίσης, σημαντικός τομέας θα ήταν η προσπάθεια να δημιουργηθούν τμήματα στο ελληνικό πανεπιστήμιο που να μελετούν την ιστορία του ελληνισμού της Ανατολής, αλλά και αυτή της ΕΣΣΔ.
Επίσης, παραμένει ακόμα πρώτη προτεραιότητα η αντιμετώπιση του κοινωνικού προβλήματος που προκλήθηκε με την έλευση των των δεκάδων χιλιάδων νέων ομογενών προσφύγων από την πρώην ΕΣΣΔ. Επίσης η ανάδειξη του τραγικού ανθρωπιστικού ζητήματος που υπάρχει σήμερα στα ελληνικά χωριά της Μαριούπολης, όπου συγκρούονται Ουκρανοί και Ρωσόφωνοι αυτονομιστές. Σηματική προτεραιότητα θα ήταν η ανάδειξη του ποντιακού χώρου ως σύνδεσμος μεταξύ της ευρωπαϊκής Ελλάδας και των νέων χωρών που προέκυψαν από τη σοβιετική κατάρρευση, όπου κατοικούσε μια σημαντική ελληνική διασπορά παραγνωρισμένη απ’ όλους, όπως βεβαίως και η αντίληψη ότι θα μπορούσε, με ένα πιο συγκροτημένο τρόπο, να έχει το ρόλο της γέφυρας με τους ελληνόφωνους της Τουρκίας.
