Οι εφτά «πληγές» του Μητσοτάκη

Του Γιώργου Λακόπουλου.

Όσοι έχουν επιλεγεί για την άσκηση διακυβέρνησης έχουν δημιουργήσει γύρω του «πληγές» που άρχισαν ήδη να κακοφορμίζουν

Επί τέσσερις μήνες από τις εκλογές η κυβέρνηση Μητσοτάκη τρώει από τα έτοιμα που της άφησε η κυβέρνηση Τσίπρα. Αλλά το οικονομικό έτος τελειώνει και όσο αγίασε με ξένα κόλλυβα αγίασε. Τώρα πρέπει να εδραιώσει την παρουσία της με το δικό της έργο.

Αλλά τα στοιχήματα δεν βγαίνουν. Π.χ. ο προϋπολογισμός του νέου έτους είναι σαν γαλαξίας από τους αστερίσκους. Η μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων που θα χρηματοδοτούσαν τις υποσχέσεις ξεγραμμένη υπόθεση. Οι -σοβαροί- επενδυτές που συζητούν με τη σημερινή κυβέρνηση είναι όσοι συζητούσαν και με την προηγουμένη.

Προς το παρόν υπάρχει δικαιολογία: ο απολογισμός θα γίνει στο τέλος της τετραετίας. Αν μιλάμε για τα προβλήματα μπορεί να είναι και έτσι. Δεν ισχύει το ίδιο και για τα πρόσωπα. Όσοι έχουν επιλεγεί από τον Πρωθυπουργό για την άσκηση διακυβέρνησης  -αλλά και όσοι παραλήφθηκαν -έχουν δημιουργήσει γύρω του «πληγές» που άρχισαν ήδη να κακοφορμίζουν.

Η εικόνα δεν είναι καθόλου ειδυλλιακή, όπως την εμφανίζει το μιντιακό σύστημα που σκηνοθετεί την κυβέρνηση και τον επικεφαλής της.

Η πληγή Σαμαρά

Η αμαρτωλή σχέση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον ιντριγκαδόρο πρώην Πρωθυπουργό οδεύει προς το τέλος της -στο οποίο φαίνεται να καιροφυλακτεί η Νέμεσις: η σύμπραξή του με το σύστημα Σαμαρά ήταν πατροκτονία και αδελφοκτονία ταυτόχρονα.  Ο καλπασμός από το μεσσηνιακό ιππικό που πλησιάζει ακούγεται ήδη.

Ο απελπισμένος  Άδωνις

Στις εκλογές ο Μητσοτάκης προσπάθησε να κοντύνει τον αντιπρόεδρό του και με το χαρτοφυλάκιο που του έδωσε του έβαλε έναν πήχη που δεν μπορεί να περάσει. Ο Γεωργιάδης είναι περισσότερα από όσα μπορεί να αντέξει ένας Πρωθυπουργός που θέλει να τον θεωρούν κεντροδεξιό.

Τις τελευταίες ημέρες  είμαστε μάρτυρες του  χάσματος ανάμεσα στους δυο άνδρες. Αλλά τα δύσκολα για  τον Μητσοτάκη είναι μπροστά. Ο Άδωνις μπορεί να  κυκλοφορεί σαν βρεγμένη γάτα και να αναφέρεται δέκα φορές την ημέρα στον Πρωθυπουργό αλλά είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει.

Οι απροσάρμοστοι τεχνοκράτες

Οι δυο δεκάδες εξωκοινοβουλευτικοί που βρέθηκαν στο «μικρό κυβερνητικό σχήμα» των 50 ατόμων φτάνουν κιόλας στα όριά τους. Λίγοι έχουν αποδείξει ότι «κάνουν για τη δουλειά». Οι περισσότεροι απλώς σέρνονται και προκαλούν την   παραγκωνισμένη Κοινοβουλευτική Ομάδα -στην οποία η αρχική δυσφορία μετατρέπεται βιτριολικά σχόλια εναντίον τους.

Να υπουργοί, να μαλάματα

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μοίρασε τα υπουργεία με υπολογισμό που είχε από όλα: ανταπόκριση στα αιτήματα  ισχυρών παραγόντων, εσωκομματικές ισορροπίες, ανάδειξη οικογενειακών φίλων. Το αποτέλεσμα είναι ότι πολύ σύντομα κατέληξε με μια κυβέρνηση- περιβόλι.

Η ανεπάρκεια συμπληρώνεται με δημόσιες παρεμβάσεις από ορισμένους και ορισμένες που όταν δεν προκαλούν μειδιάματα προκαλούν οργή. Αν εξαιρεθούν οι Σταϊκούρας, ο Χατζηδάκης και ο Θεοδωρικάκος, οι υπόλοιποι βαθμολογούνται ήδη κάτω από τη βάση.

Οι  «εξωτερικοί» συνεργάτες

Η τρίτη μεγάλη ομάδα υπουργοποιημένων είναι όσοι πήραν  χαρτοφυλάκια επειδή βοήθησαν να διαλυθούν άλλα κόμματα ή είχαν επαφές κάτω από το τραπέζι -συν οι εκπρόσωποι του αφανούς εταίρου Βαγγέλη Βενιζέλου. Δεν έκλεισαν ούτε τέσσερις μήνες και αποδεικνύονται «πεταμένα λεφτά»- πλην του Χρυσοχοΐδη ενδεχομένως που το παλεύει.

Η φράξια των «σαλεμένων»

Στα ψηφοδέλτια της ΝΔ βρήκαν καταφύγιο προβληματικά πρόσωπα και ορισμένοι βρίσκονται στη Βουλή. Αλλά η συμπεριφορά τους μόνο υπερήφανο δεν μπορεί να κάνει τον πρωθυπουργό. Μια ευάριθμη ομάδα γαλάζιων βουλευτών -πρώην δημοσιογράφοι κυρίως- με κάθε δημόσια εμφάνισή τους οδηγούν την πολιτική σε έκπτωση -και ένας τουλάχιστον στο ψυχιατρείο.

Οι απείθαρχοι συνδικαλιστές

Οι κλιμακούμενες κινητοποιήσεις εργαζομένων αποκαλύπτουν  επιδιώξεις που η κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει. Καθώς δεν μπορεί να μιλήσει για  δάκτυλο του ΣΥΡΙΖΑ- αφού η δύναμη της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα συνδικάτα είναι περιορισμένη- επιτέθηκε στους… επαγγελματικές συνδικαλιστές. Αλλά οι αποφάσεις για τις απεργίες λαμβάνονται από συνδικαλιστές του Κινάλ και της ΝΔ. Η ΔΑΚΕ είναι  καζάνι που βράζει και θα συνεχίσει να ψηφίζει απεργίες.

Άρθρο στο anoixtoparathyro.gr