Η κριτική μας δεν είναι προσωπική. Αν αναφερόμαστε στην περίπτωση του κ. Βαρνάβα δεν είναι διότι έχουμε οτιδήποτε προσωπικό εναντίον του, αλλά διότι υπό την συνδικαλιστική του ιδιότητα προσφέρει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για τον τρόπο δράσης του κομματοκρατούμενου και προσωποκρατούμενου συνδικαλισμού, για το πώς λειτουργούν και πολιτεύονται οι ηγεσίες κεντρικών συνδικαλιστικών οργάνων. Αυτός ο τρόπος του συνδικαλίζεσθαι εξηγεί το γιατί ακόμα είναι ασυντόνιστο το εργατικό και λαϊκό κίνημα και το γιατί οι εργαζόμενοι και ο λαός παραμένουν ακόμα ένα ανοργάνωτο διασπασμένο πλήθος, οργισμένοι αλλά αμήχανοι θεατές της κοινωνικής κατεδάφισης που συντελείται στη χώρα μας.
Οι καλές και οι κακές Ενώσεις
Κατά την σύντομη περιοδεία του ο κ. Βαρνάβας πέρασε από μια… καλή και μια κακή Ένωση νοσοκομειακών γιατρών. Αυτή που εκθειάζει στο σημείωμά του είναι της Κατερίνης, διότι η εκεί γενική συνέλευση συντάχθηκε με τις άτολμες αποφάσεις της ΟΕΝΓΕ και αποφάσισε να κρατήσει ανοιχτό το νοσοκομείο και τα κέντρα υγείας. Η Ένωση που στιγματίζεται είναι του Κιλκίς διότι εκεί τόλμησαν να μιλήσουν για αυτοδιοίκητο νοσοκομείο, για κατάληψη και επισχέσεις εργασίας, πράγματα που καταφανέστατα ενοχλούν το ιατρικό κατεστημένο και την κεντρική συνδικαλιστική ηγεσία περισσότερο ακόμα κι από όσο ενοχλούν την ίδια την κυβέρνηση! Απόδειξη είναι ότι το εν λόγω επικριτικό σημείωμα του προέδρου της ΟΕΝΓΕ, προηγείται οιασδήποτε κυβερνητικής δήλωσης ή ενέργειας κατά του Κιλκίς! Με άλλα λόγια βασιλικότερος του βασιλέως ο κύριος πρόεδρος! Η ειρωνεία είναι ότι κατά βάση ακόμα και η εκθειαζόμενη από τον ίδιο Ένωση της Πιερίας που εν γένει συμφωνεί με την ΟΕΝΓΕ στην απόφασή της, υποστηρίζει ότι «[…] η παρέμβαση αυτή δεν μπορεί να γίνεται με όρους παλαιοκομματικού συνδικαλισμού και κλασικές μεθόδους αντίδρασης». Γιατροί της Ένωσης παραπονέθηκαν άλλωστε ότι η ΟΕΝΓΕ περιορίζεται σε έναν καταγγελτικό λόγο και στις συνηθισμένες αναποτελεσματικές μορφές αντίστασης. Άρα έχουμε εδώ μια μορφή επιλεκτικής βαρυκοΐας του κ. Βαρνάβα.
Τα ψέματα περί «ισχνής» συμμετοχής
Η συνέλευση του Κιλκίς, μας λέει, είχε «ισχνή συμμετοχή». Η αλήθεια είναι ότι ο ίδιος απέφυγε να μιλήσει στην προγραμματισμένη και διόλου ισχνή συνέλευση των 150 εργαζομένων που παρευρέθηκαν (πολλοί από τους λοιπούς ήταν εν υπηρεσία), αλλά επέλεξε να συζητήσει πρώτα με 6-7 διευθυντές και λίγο αργότερα με καμιά τριανταριά γιατρούς που ο αντιπρόεδρος της ΕΝΙΚ (Ένωση Νοσοκομειακών Ιατρών Κιλκίς) τους κατέβασε εσπευσμένα πριν φτάσουν οι υπόλοιποι εργαζόμενοι και αρχίσει η συνέλευση! Όταν αυτοί άρχισαν να καταφθάνουν, η αρχική διευθυντική παρεούλα αποχώρησε και άρχισαν να πέφτουν και τηλεφωνήματα πίεσης στους παρευρισκόμενους γιατρούς ώστε να αποχωρήσουν και αυτοί! Παρόλα αυτά οι περισσότεροι παρέμειναν και πήραν κανονικά μέρος στη συνέλευση. Παρεμπιπτόντως, στην Κατερίνη όπου ο κ. Δ.Β. «διαπίστωσε» μεγάλο πλήθος, και όπου επιστρατεύτηκαν μέχρι και ντουντούκες για προσκλητήριο των γιατρών, η συγκέντρωση όχι μόνο δεν ήταν αριθμητικά μεγαλύτερη του Κιλκίς αλλά ήταν περίπου η μισή, δεδομένου ότι δεν είχε περισσότερους από 70-80 ανθρώπους! Αυτό όμως μας λέει ότι ο κ. Βαρνάβας πιθανόν να πάσχει δυστυχώς και από επιλεκτική μυωπία.
Περισσότερες ανακρίβειες, ανυπόστατες κατηγορίες και μεθοδεύσεις
Στη συνέχεια του σημειώματός του ο κ. Βαρνάβας τα βάζει με την ανυπάκουη και ατίθαση πρόεδρο της ΕΝΙΚ, ισχυριζόμενος ότι επετέθη «συλλήβδην εναντίον των γιατρών του χειρουργικού τομέα». Αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα είναι ότι δύο χειρουργοί (ορθοπαιδικός και ΩΡΛ) κατηγόρησαν συναδέλφους τους αναισθησιολόγους ότι ευθύνονται για το ότι δεν γίνονται λόγω επισχέσεων προγραμματισμένα χειρουργεία. Τους απάντησε όχι η πρόεδρος της ΕΝΙΚ, όπως ισχυρίζεται ο κ. Βαρνάβας, αλλά αρχικά μια αναισθησιολόγος και στη συνέχεια και άλλες, λέγοντάς τους ότι το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται είναι να γίνονται χειρουργεία για να προωθούν τα δικά τους περιστατικά. Το αν οι κατηγορίες κατά συγκεκριμένων ειδικοτήτων ευσταθούν ή όχι, δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε, αλλά με βάση την κοινή λογική είναι καθένας μας ελεύθερος να κάνει κάποιες υποθέσεις που ίσως εξηγούν την «αυξημένη κοινωνική ευαισθησία» ορισμένων ομάδων και τη σπουδή τους «να κρατηθούν τα νοσοκομεία ανοιχτά»! Εμάς π.χ. μας φαίνεται παράξενο το να νοιάζονται συγκεκριμένες ειδικότητες περισσότερο από άλλες για το αν θα μείνουν τα νοσοκομεία ανοιχτά! Εσάς;
Αλλά υπάρχει και κάτι σοβαρότερο που παρατηρεί κανείς. Το αν κλείνουν μονάδες, αν γίνονται συγχωνεύσεις, αν μειώνονται κλίνες, αν το ΕΣΥ συστηματικά υπονομεύεται και υποχρηματοδοτείται, αν τα νοσοκομεία υποεξοπλίζονται, αν δεν υπάρχουν στοιχειώδη υλικά, αν η δημόσια υγεία κινδυνεύει κάθε μέρα και περισσότερο για να εξυπηρετηθούν τα σχέδια και τα δάνεια των τραπεζιτών και της τρόικας, ουδόλως φαίνεται να τους απασχολεί. Ο χρηματισμός λοιπόν και τα οικονομικά συμφέροντα που δρουν στο χώρο, όντως καταγγέλθηκαν από την πρόεδρο κα Ζωτάκη, αλλά με γενικόλογο τρόπο δηλαδή χωρίς να στοχοποιεί πρόσωπα και ομάδες, ώστε να μη διαταραχθεί η ενότητα που χρειάζεται το ξεκίνημα μιας κινητοποίησης.
Όμως τότε γιατί τα βάζει ο πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ με την πρόεδρο της ΕΝΙΚ; Το κάνει αντιπολιτευόμενος απολύτως συνειδητά, συστηματικά και υπονομευτικά κάθε συνάδελφό του που επιδεικνύει αγωνιστικότητα την οποία δεν είναι ο ίδιος διατεθειμένος να επιδείξει. Διότι παρά τις εύκολες ρητορείες και καταγγελίες της κυβερνητικής πολιτικής, στην πραγματικότητα δεν έχει καμιά διάθεση συναίνεσης σε πρακτικές και στρατηγικές για μια αποτελεσματική ανατροπή αυτής της πολιτικής και του σχεδίου κατεδάφισης του ΕΣΥ. Δεν αποτελεί βέβαια ειδική περίπτωση. Αυτός είναι ο τρόπος που πολιτεύονται τα συνδικαλιστικά ρετιρέ. Όπως όλοι αυτοί, έτσι κι ο πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ αντιστρατεύεται κάθε πιθανό φορέα ανατροπής τόσο του γενικού πολιτικοοικονομικού συστήματος όσο φυσικά και του συνδικαλιστικού κατεστημένου στο οποίο ο ίδιος ανήκει. Και δείχνει έτοιμος να χρησιμοποιήσει ποικίλα μέσα για το σκοπό του. Οι ανακρίβειες, οι μυωπικές εκτιμήσεις, οι μεροληπτικές κρίσεις και οι ανυπόστατες κατηγορίες είναι το λιγότερο. Στο παρελθόν π.χ. άφησε –«κατά λάθος» όπως ο ίδιος δήλωσε- την πρόεδρο της ΕΝΙΚ εκτός του κοινού τους ψηφοδελτίου την παραμονή των εκλογών για την προεδρεία της ΟΕΝΓΕ! Την ξέχασαν, λέει, κατά την αντιγραφή των ονομάτων! Τυχαίο; Δε νομίζω… Αλλά επειδή εμείς μπορεί να είμαστε καχύποπτοι ή για οποιοδήποτε λόγο ακόμα και… εμπαθείς, βγάλτε τα δικά σας συμπεράσματα!
Ειρωνείες για «το αυτοδιοίκητο»…
Αυτό που ασφαλώς ενοχλεί περισσότερο κάθε ιεραρχία είναι η αμφισβήτησή της. Κάντε όσες απεργίες και στάσεις θέλετε και προβάλετε όσα αιτήματα θέλετε προς την εξουσία. Μόνο μην τολμήσετε να αμφισβητήσετε το δικαίωμα της εξουσίας να νομοθετεί και να διοικεί. Μόνο να μην αποφασίζει η βάση! Να τι κοινό έχουν οι συνδικαλιστικές και οι κομματικές πυραμίδες! Δεν είναι τυχαίο πως ο πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ έσπευσε να ειρωνευτεί την εξαγγελία των εργαζομένων στο Γ.Ν. Κιλκίς για το αυτοδιοίκητο του νοσοκομείου, υποβαθμίζοντάς το περιεχόμενο και τη σημασία του πριν καλά-καλά υλοποιηθεί το παραμικρό! Δεν έχετε παρά να διαβάσετε τα πικρόχολα σχόλιά του και θα αντιληφθείτε αμέσως τον… ασίγαστο έρωτά του για την ανατρεπτική δράση. Σκεφτείτε επίσης μια «μικρή λεπτομέρεια» ενδεικτική αυτής της σχέσης πάθους αλλά και της αντικειμενικότητας του ανδρός: ο κ. Βαρνάβας ειρωνεύεται τα όσα διαπιστώνει στο «αυτοδιοικούμενο νοσοκομείο» του Κιλκίς την Παρασκευή, όταν η κατάληψη του νοσοκομείου δεν έχει ακόμα αρχίσει, αφού έχει προγραμματιστεί για 3 μέρες αργότερα, τη Δευτέρα! Η συνέλευση της Παρασκευής ήταν ακριβώς για να καθοριστεί το τι θα γινόταν από Δευτέρα που θα άρχιζε η κατάληψη. Ας τον ενημερώσει κάποιος σε τι ακριβώς παραβρέθηκε, ώστε να σταματήσει να εκτίθεται!
Δεν είναι τυχαίο που αυτά τα πικρόχολα σχόλια, προέρχονται από την ηγεσία της ΟΕΝΓΕ, την ίδια στιγμή που δεκάδες μέσα, φορείς και ιστοσελίδες από το εσωτερικό και εξωτερικό όχι μόνο προβάλλουν (πολλά μάλιστα μεταφράζουν αυτολεξεί σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες) την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των εργαζομένων στο νοσοκομείο, αλλά και προβαίνουν σε επαινετικά σχόλια, και σε δηλώσεις αμέριστης συμπαράστασης, ορισμένοι δε και σε πρόθεση υλικής υποστήριξης! Δεν έχει κάποιος παρά να κάνει μια σύντομη έρευνα στο διαδίκτυο με λέξεις κλειδιά όπως Kilkis Hospitalγια να διαπιστώσει του λόγου το αληθές. Αντί λοιπόν η ΟΕΝΓΕ να στηρίξει το εγχείρημα αλλά και να εκμεταλλευτεί τον αντίκτυπο για να παρακινήσει και άλλες νοσοκομειακές και μη ενώσεις να πράξουν το ίδιο, τα ειρωνεύεται, τα υποβαθμίζει και συνιστά σύνεση σωφροσύνη και ενότητα -υπό τη φωτισμένη πάντα ηγεσία της- σε μερικά παραδοσιακά «εν-δυό!» διαδηλωτικά και απεργιακά. Κι αυτά ακόμα με μέτρο, μην τυχόν και στεναχωρήσουμε πολύ το κατεστημένο! Τι ‘χες Γιάννη; Τι ‘χα πάντα!
Συναδελφικότητα και εισαγγελείς
Ο κ. πρόεδρος εύχεται να επικρατήσει η συναδελφικότητα, όπως αυτός βέβαια την εννοεί, και επίδειξη της οποίας κάνει με τους τρόπους που περιγράψαμε παραπάνω… Αλλά καλού κακού επισείει και τον μπαμπούλα των εισαγγελέων, ώστε όσοι γιατροί είναι αναποφάσιστοι ή άρχισε να βράζει το αίμα τους, να κάτσουν στ΄αυγά τους και να αφήσουνε τις καταλήψεις τις επαναστάσεις και τα αυτοδιοίκητα, διότι αλλιώς τα πράγματα μπορεί να εκτραχυνθούν καθώς «η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας και οι εισαγγελείς […] θα αναλάβουν ρυθμιστικό ρόλο στη λειτουργία των Νοσοκομείων».Βλέπετε μέχρι εδώ αυτοί που ρύθμιζαν τη λειτουργία δεν ήταν οι κυβερνητικοί αλλά οι εργαζόμενοι! Με άλλα λόγια να κάτσουμε όλοι ήσυχοι να μας πιουν το αίμα χωρίς να κάνουμε φασαρία. Καλύτερα θα είναι μάλιστα να τους παίζουμε και μουσική φαγητού!”