Και τώρα άντε να τους μαζέψεις
Του Τάσου Παππά.
Η πόλωση ευνοεί το κόμμα που «αγκομαχά» στις δημοσκοπήσεις. Υψώνει τους τόνους, κατασκευάζει διλήμματα, διακινεί αφορισμούς, προωθεί το σχήμα εχθρός-φίλος προκειμένου να καλύψει τη διαφορά και να διεκδικήσει με αξιώσεις την πρωτιά ή να κόψει τον δρόμο προς την αυτοδυναμία στον αντίπαλο.
Το κόμμα που προηγείται στις δημοσκοπήσεις και ελπίζει να πιάσει τον στόχο της αυτοδυναμίας έχει ανάγκη τους μετριοπαθείς ψηφοφόρους, δηλαδή αυτούς που κινούνται στη μεθοριακή γραμμή (αναποφάσιστοι), καθώς και εκείνους που ψηφίζουν με τη λογική του μικρότερου κακού. Οι συγκεκριμένοι ψηφοφόροι συγκροτούν υπολογίσιμο μέγεθος και στο παρελθόν έκριναν εκλογές. Αυτοί πάντως δεν προσελκύονται με τσιρίδες. Μάλλον αρχίζει να καταλαβαίνει ο Κ. Μητσοτάκης ότι η πόλωση δεν συμφέρει τη Ν.Δ. Στη συνέντευξή του στα «Νέα» (25-8-2018) είπε ότι «προτρέπω και τα στελέχη της Ν.Δ. να αποφεύγουν αυτούς τους ανούσιους και αναχρονιστικούς καβγάδες».
Μάλιστα. Καλοδεχούμενη η στροφή, αρκεί να είναι ειλικρινής και να πιάσει τόπο. Η λέξη όμως «προτρέπω» είναι εξαιρετικά αναιμική. Ο αρχηγός δεν προτρέπει, επιβάλλει ο ίδιος με τη στάση του το ύφος της αντιπαράθεσης, δίνει τον τόνο, ορίζει το πλαίσιο εντός του οποίου θέλει να γίνει η σύγκρουση.
Επίσης, απουσιάζει παντελώς η αυτοκριτική. Ποιος επέλεξε για αντιπρόεδρο του κόμματος τον Αδωνι Γεωργιάδη που μέχρι τώρα έχει υποσχεθεί στους αντιπάλους του καμιά δεκαριά Ειδικά Δικαστήρια, τους έχει απειλήσει ότι θα τους γδάρει ζωντανούς, έχει χαρακτηρίσει τον Τσίπρα απατεώνα, σκευωρό και ό,τι πιο τοξικό έχει παρουσιαστεί στη χώρα από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου; Θα τον αντικαταστήσει ή μήπως περιμένει να αλλάξει ο κ. Γεωργιάδης και από λύκος να γίνει πρόβατο; Αν αυτό έχει στο μυαλό του ο κ. Μητσοτάκης, ματαιοπονεί.
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Ο κ. Γεωργιάδης κάνει πολύ καλά τη δουλειά που του έχει ανατεθεί: κρατάει στις τάξεις του κόμματος τους φανατικούς υπερσυντηρητικούς και τα πάει καλά στους τσακωμούς με τους ομοίους του από τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε ρόλο κομπάρσου και περιορίζοντας τις τηλεοπτικές παρουσίες του θα χάσει τη μαχητικότητά του, τον ενθουσιασμό του, θα αντιμετωπίσει υπαρξιακό πρόβλημα και ενδεχομένως να μπει στον πειρασμό να αμφισβητήσει τον αρχηγό του. Κάτι τέτοιο προφανώς δεν το επιθυμεί ο κ. Μητσοτάκης.
Ποιος επέλεξε για κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο τον Μάκη Βορίδη, ο οποίος υπηρετώντας το καθήκον του μίσους αποκάλεσε τους κυβερνώντες τυράννους, τους αριστερούς ελαττωματικούς και πρότεινε στον αρχηγό του να εφαρμόσει πολιτικές, όταν θα έρθει στα πράγματα, που δεν θα επιτρέψουν στην Αριστερά να ξανακυβερνήσει στον αιώνα τον άπαντα; Θα τον μεταθέσει σε άλλη υποβαθμισμένη θέση; Ποιος επέλεξε για αναπληρωτή εκπρόσωπο Τύπου το νεαρό στέλεχος που με απύθμενο θράσος και απύλωτη εμπάθεια κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι πνίγει και καίει ανθρώπους στη Μάνδρα και στο Μάτι;
Το ερώτημα είναι αν μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να μαζέψει αυτούς και πολλούς άλλους που καθημερινά δίνουν μάχες για το ποιος θα εκστομίσει τη μεγαλύτερη χοντράδα. Ισως να μην είναι σε θέση να το κάνει πια, αφού τόσο καιρό τούς ανέχτηκε, για να μην πω ότι τους ενθάρρυνε και τους επιβράβευε. Αλλωστε και ο ίδιος έχει πλούσιο παλμαρέ στο συγκεκριμένο άθλημα. Για παράδειγμα, η άποψή του ότι η κυβέρνηση ούτε μπορεί ούτε θέλει να πατάξει την ανομία και την τρομοκρατία, δεν ξέρω πόσο μακριά είναι επί της ουσίας από τη θέση του κ. Γεωργιάδη και άλλων αστέρων του κόμματος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρε-δώσε με τους ποινικούς και τις ένοπλες οργανώσεις.
Ανάγωγα
Πήγε να το παίξει αριστερός ο Τσίπρας κι έφαγε την κατραπακιά από το ΚΚΕ: «Η προσπάθεια του κυρίου Τσίπρα να το παίξει ξανά αριστερός είναι για γέλια». Τόσες μέρες κορυφαία στελέχη της Δεξιάς έχουν ξεσαλώσει εναντίον συνολικά της Αριστεράς με φρασεολογία που θα ζήλευαν πατενταρισμένοι αντικομμουνιστές της δεκαετίας του ’50, αλλά ο Περισσός δεν έβγαλε άχνα. Καμία έκπληξη για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Για τα κομμουνιστικά κόμματα ο εσωτερικός εχθρός (ρεφορμιστές, ρεβιζιονιστές, λικβινταριστές) είναι πιο επικίνδυνος από τον εξωτερικό (ταξικός αντίπαλος).
Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ