Η Ειρήνη για “Μαραθωνοδρόμο της ειρήνης”

Η βουλευτής Κιλκίς του ΣΥΡΙΖΑ, Ειρήνη Αγαθοπούλου, συμπεριλαμβάνεται μεταξύ 250 προσωπικοτήτων που υπέγραψαν διακήρυξη με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 50 χρόνων απ` τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη.

Τη διακήρυξη, που υπογράφουν στελέχη της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη και του φιλειρηνικού κινήματος, πνευματικοί άνθρωποι και συνδικαλιστικά στελέχη, δόθηκε χθες Τετάρτη στη δημοσιότητα, με ομιλίες από τον σκηνοθέτη Νίκο Κούνδουρο, τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ανδρέα Ξανθό, τον συνδικαλιστή και υπεύθυνο του τμήματος Πολιτισμού του ΣΥΡΙΖΑ Σωτ. Σιώκο, το μέλος του Κ.Σ. της ΔΝ Λαμπράκη Βασίλη Κωτούλα, την Μαρία Αρβανίτη-Σωτηροπούλου, πρόεδρο της Πανελλήνιας Ιατρικής Εταιρείας κατά της Πυρηνικής και Βιοχημικής Απειλής και από τον Πάνο Τριγάζη, μέλος του Ευρωπαϊκού Δικτύου για την Ειρήνη και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Όλοι οι ομιλητές ζήτησαν από τη Βουλή των Ελλήνων να ορίσει το 2013 «Έτος Λαμπράκη», ενώ ανακοίνωσαν σειρά εκδηλώσεων σε όλη την Ελλάδα, με αποκορύφωμα διεθνές συνέδριο τον Οκτώβριο με θέμα την ανακήρυξη της Μ. Ανατολής σε ζώνη ελεύθερη από πυρηνικά και άλλα όπλα μαζικής καταστροφής.

Η ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

Στις 22 Μαΐου 2013 συμπληρώνονται 50 χρόνια από την δολοφονία του βουλευτή της αριστεράς και αγωνιστή της ειρήνης και της δημοκρατίας Γρήγορη Λαμπράκη, και τον Ιούνιο 50 χρόνια από την ίδρυση του κινήματος των Λαμπράκηδων.

Η μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη συνδέει αγώνες και αιτήματα πολλών δεκαετιών του Ελληνικού λαού. Υπήρξε αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης, πολυβαλκανιονίκης, υφηγητής της Ιατρικής, βουλευτής από το 1961, εκλεγμένος στην Α’ Πειραιά, ηγετική μορφή του κινήματος ειρήνης, οδοιπόρος του Ολντερμάστον και του Μαραθώνα.

Ευρύτατα έχει αποτυπωθεί στη συλλογική μνήμη η μορφή του Λαμπράκη να πορεύεται από τον Μαραθώνα, στις 21 Απρίλη 1963, κρατώντας το πανό του Ολντερμάστον με τη λέξη «ΕΛΛΑΣ» στη μία όψη και “GREECE” στην άλλη. Πορεία που είχε απαγορευθεί από την τότε κυβέρνηση Καραμανλή και η πραγματοποίηση της αποτέλεσε πράξη πολιτικής ανυπακοής, στις τότε συνθήκες, κινητοποιώντας χιλιάδες πολίτες, με κορυφαίους διανοούμενους και πολλούς νέους ανάμεσα τους.

Ένα μήνα μετά τον άθλο του Μαραθώνα, ο Γρηγόρης Λαμπράκης έπεφτε στη Θεσσαλονίκη, ύπουλα χτυπημένος από το φασιστικό παρακράτος, με συνένοχο και το τότε κράτος της δεξιάς.

Η δολοφονία του πυροδότησε ένα πλατύ κίνημα διαμαρτυρίας στην Ελλάδα και αλληλεγγύης με τον ελληνικό λαό στο εξωτερικό.

Ο ελληνικός λαός ξεσηκώθηκε, μετατρέποντας την κηδεία του Λαμπράκη, σε μεγάλο λαϊκό ποτάμι που η Αθήνα είχε να δει από την απελευθέρωσή της από τους Γερμανούς. Η συνέχεια ήταν μια «δημοκρατική παλίρροια», ιδιαίτερα στο χώρο της νέας γενιάς, με κύριο εκφραστή του το κίνημα των Λαμπράκηδων, που ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του Μίκη Θεοδωράκη.

Ο λαϊκός εκείνος ξεσηκωμός, συνέχεια και κορύφωμα των δημοκρατικών αγώνων του «1-1-4», του 15% για την Παιδεία και των αγώνων για εθνική ανεξαρτησία, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «Ελληνικός Μάης του ‘63», συνοδεύτηκε από μια πολιτιστική άνοιξη και στο πολιτικό επίπεδο οδήγησε στην ήττα της ΕΡΕ στις εκλογές του Νοέμβρη 1963 και του Φλεβάρη 1964. Ανεκόπη, όμως, βίαια η δημοκρατική ανέλιξη του τόπου αρχικά με το παλατιανό πραξικόπημα του 1965 και η εκτροπή κορυφώθηκε με το αμερικανόμπνευστο στρατιωτικοφασιστικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967.

Θεωρούμε ότι η μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη εξακολουθεί να εμπνέει και να κινητοποιεί. Χρειαζόμαστε το ανυπότακτο πνεύμα του, την αγωνιστικότητά του και το αλληλέγγυο παράδειγμά του, ιδιαίτερα σήμερα που η ελληνική κοινωνία συνθλίβεται μέσα σε μια πολυδιάστατη διεθνή και ευρωπαϊκή καπιταλιστική κρίση, την οποία εκμεταλλεύονται οι νεοναζί, κερδοσκοπώντας πολιτικά και σκορπώντας τον φόβο και το ρατσιστικό μίσος για τους μετανάστες.

50 χρόνια μετά, το σύνθημα «Ο Λαμπράκης ζει» διατηρεί την αξία και το εξεργετικό του μήνυμα στο ακέραιο.

Ο Λαμπράκης Ζει γιατί παραμένουν ζωντανά τα οράματά του, μέσα στους σύγχρονους αγώνες για τη δημοκρατία, την ειρήνη, την κοινωνική δικαιοσύνη και την εθνική ανεξαρτησία.

Ζει μέσα στις πρωτοβουλίες κοινωνικής αλληλεγγύης που αναπτύσσονται σε όλη την Ελλάδα.

Ζει και ως σύμβολο ενότητας της αριστεράς, την οποία υπηρέτησε και ο ίδιος συμπαρατασσόμενος με την ΕΔΑ στα δύσκολα μετεμφυλιοπολεμικά χρόνια.

Ζει στους αγώνες για ενωμένη και ανεξάρτητη Κύπρο, χωρίς ξένους στρατούς και ξένες βάσεις, γέφυρα ειρήνης με την πολύπαθη Μ. Ανατολή, όπου μαίνεται ο πολυαίμακτος εμφύλιος πόλεμος της Συρίας και εξακολουθεί να ματώνει η Παλαιστίνη υπό την Ισραηλινή κατοχή.

Ζει στους αγώνες για ένα ειρηνικό και αλληλέγγυο μέλλον όλων των λαών της Βαλκανικής, μακριά από ιμπεριαλιστικές πολιτικές του «διαίρει και βασίλευε», ανιστόρητους μεγαλοϊδεατισμούς και εθνικιστικά μίση.

Ο Λαμπράκης Ζει και ενώνει τη βροντερή φωνή του με όλη την ανθρωπότητα, απαιτώντας «Ποτέ πια πόλεμος – Ποτέ πια φασισμός», «ΟΧΙ άλλη Χιροσίμα» – ΟΧΙ άλλο Τσέρνομπιλ – ΟΧΙ άλλη Φουκουσίμα».

Μάης 2013