Η Αρχαία τραγωδία, η Πολιτική…
…και η αδικία.
Του Νίκου Κωνσταντινίδη*
Ο «Ιππόλυτος» είναι έργο του τραγικού ποιητή Ευριπίδη. Ο Ιππόλυτος ήταν γιος του Θησέα και της Αμαζόνας Ιππολύτης, ξακουστός για την ομορφιά του και πιστός στην παρθένα Άρτεμη, θεά του κυνηγού. Αυτό έκανε την θεά Αφροδίτη να θυμώσει και έβαλε τη Φαίδρα να τον ερωτευτεί. Ο Ιππόλυτος όμως απέκρουσε τον έρωτά της και η Φαίδρα για να τον εκδικηθεί, τον συκοφάντησε στον πατέρα του Θησέα, ότι την κακοποίησε. Ο Θησέας παρακάλεσε τον Ποσειδώνα να τιμωρήσει τον ένοχο κι εκείνος έστειλε τότε ένα μανιασμένο ταύρο, που φοβέρισε τα άλογα που έσερναν το άρμα του Ιππόλυτου, με αποτέλεσμα αυτό να αναποδογυρίσει και να σκοτωθεί ο Ιππόλυτος .
Εξαιτίας μιας σκηνοθετημένης συκοφαντίας εκ μέρους της Φαίδρας σκοτώθηκε ο Ιππόλυτος! Αιώνες μετά ο Γάλλος Στρος Καν, πρόεδρος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), κι ένας από τους ισχυρότερους ανθρώπους του πλανήτη, που με βάση τις δημοσκοπήσεις θα γινόταν πρόεδρος της Γαλλίας, συνελήφθη από την αστυνομία της Νέας Υόρκης, τον Μάη του 2011, με την κατηγορία της σεξουαλικής επίθεσης. Έντεκα χρόνια αργότερα, και μια πολύκροτη δίκη, ο Στρος-Καν κρίθηκε ελεύθερος από τη δικαιοσύνη, έχασε όμως την ευκαιρία να γίνει Πρόεδρος της Γαλλίας, εξαιτίας μιας καλοστημένης και κακοήθους συκοφαντίας.
Στις μέρες μας η πολιτική έχει ηττηθεί από την παραπολιτική, η αλήθεια έχει νικηθεί από το ψέμα και η δημοκρατία έχει ακρωτηριαστεί από την μιντιακή προπαγάνδα. Ένα στημένο παιχνίδι σαν κι αυτό που έγινε σε βάρος του Στρος Καν αρκεί να φέρει τα πάνω κάτω για να ξεχάσει ο λαός της χώρας τη «δυστυχία του να είναι Έλληνας». Η πατρίδα δεν άδειασε μόνο από τα πιο καλά μυαλά της, αλλά ως και οι μετανάστες την εγκαταλείπουν, γιατί έχει χαμηλά μεροκάματα πια και δεν τους συμφέρει να ζουν και να δουλεύουν εδώ. Προτιμούν την Ευρώπη που έχει καλύτερο μισθό.
Τα φρούτα προμηνύεται φέτος να σαπίσουν πάνω στα δέντρα λένε οι φρουτοπαραγωγοί, γιατί δεν υπάρχουν ξένοι εργάτες να τα μαζέψουν. Κατά τα λοιπά η χώρα είναι άθυρμα στα χέρια μερικών καναλαρχών που παραπλανούν το λαό, με «στημένες» δημοσκοπήσεις και «φτιαγμένες» ειδήσεις. Την ίδια ώρα πληθαίνουν οι Ιούδες και οι Σαλώμες στην πολιτική. Αν η 21η του Μάη δεν γίνει μέρα αλλαγής, πολλοί θα χάσουν την πρώτη τους κατοικία!
Η πολιτική, -που κατά τον Αριστοτέλη- αποσκοπεί στα καλά και τα δίκαια του λαού, έχει εξελιχθεί σε τέχνη πλουτισμού και εύκολης μπίζνας από τους επίορκους πολιτικούς. Τα περί αρχών, αξιών και λοιπών θεωριών στα οποία αναφέρονται πολλοί, ιδεολογικά ανίδεοι και πρακτικά ανειδίκευτοι το κάνουν για να δώσουν στον εαυτό τους την πολιτική βαρύτητα που δεν έχουν.
Αν ένας πολιτικός, πολλώ δε μάλλον, αρχηγός κόμματος, μπαίνει από τα νεανικά του χρόνια στην ευρωβουλή κι αποκτά με βάση την ευρωβουλευτική του ιδιότητα, αμάξι πολυτελείας υβριδικό, αστυνομικό για τη σωματική του προστασία, υψηλό μισθό, εξουσία, ασυλία, πολιτικά γραφεία, διαμονή σε πεντάστερα και γεύμα στα καλύτερα μπιστρό, δεν έχει τίποτα το κοινό αυτός με τον Έλληνα πολίτη και τα προβλήματά του. Το να μπει κανείς στην ευρωβουλή χωρίς ποτέ του να εργαστεί ή να έχει αισθανθεί την απειλή της απόλυσης του εργοδότη του, χωρίς να έχει ποτέ του βιώσει το πρωινό ξύπνημα του ρολογιού, η εξουσία που αντλεί από τον ρόλο του, δεν τον βοηθά να αντιληφθεί το τι ζει και το τι περνά η χώρα. Να γιατί μερικοί εκεί στην ευρωβουλή ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο παρά με τα θέματα που έχει η χώρα τους.
Για να θεωρηθεί μια πολιτική πετυχημένη πρέπει να μπορεί να συνενώνει τη δικαιοσύνη με την δημοκρατία, την ηθική με το δίκαιο, την κοινωνική αξία με την Υγεία και την Παιδεία του πολίτη. Ο ατομικισμός, είναι το χειρότερο καρκίνωμα για κάθε δημοκρατική και προοδευτική ιδεολογία. Τα κοινωνικά αγαθά σε κάθε ευνομούμενη πολιτεία πρέπει να είναι στην υπηρεσία του πολίτη.
Όπου ο νόμος γίνεται των άνομων ασπίδα, η δικαιοσύνη στήνεται στο απόσπασμα. Ζούμε σ’ ένα ειδικό καθεστώς, που εξασφαλίζει μια ιδιότυπη ασυλία στην εξουσία. Που προστατεύει τους παράνομους με νόμους, όπως ο νόμος, «περί Ευθύνης υπουργών». Ένα καθεστώς που υιοθετεί δια νόμου το “αδιευκρίνιστο” και το “ακαταδίωκτο” πολιτικών και τραπεζικών. Τόσα τραύματα δεν δέχθηκε ποτέ μεταδικτατορικά η δημοκρατία στην Ελλάδα.
*Εκπαιδευτικός – συγγραφέας
