My Twitter Feed

7 Ιανουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Πρόταση 5,7 εκ. για ύδρευση Παιονίας -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

Μίνι λίφτινγκ σε σχολεία -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

Ο Γεωργαντάς με την πρόεδρο ΗΔΙΚΑ -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

ΚΚΕ: Επίσκεψη λόγω κορονοϊού -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

Ξανά στη θλιβερή “κανονικότητα” -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

Αποχαιρετισμός στον Γιώργο Γίτσο -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

ΝΔ: Δυσαρέσκεια στη Βόρ. Ελλάδα -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

Δ. Κιλκίς: 50 έκτακτες προσλήψεις -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

Η ανεργία των νέων και…

agathopoulou-eirini2-360x239…τα εργασιακά «γενόσημα».

Της Ειρήνης – Ελένης Αγαθοπούλου.


Τελευταία παρατηρούμε μπαράζ συσκέψεων, τόσο στον διεθνή χώρο, και μάλιστα σε επίπεδο αρχηγών κρατών, όσο και στο εσωτερικό με ανάμιξη του προέδρου της Βουλής και άλλων «επιφανών» πολιτικών, για το συνεχώς διογκούμενο πρόβλημα της ανεργίας των νέων. Στην Ελλάδα των μνημονιακών συγκυβερνήσεων Σαμαρά, ένα χρόνο μετά τις 10 Ιανουαρίου 2013 που παρουσιάστηκε το περίφημο «Εθνικό Σχέδιο Δράσης Ενίσχυσης της Απασχόλησης και της Επιχειρηματικότητας των Νέων», στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «Ευκαιρίες για τους Νέους», η κατάσταση δείχνει εκτός ελέγχου και με δραματικές συνέπειες.

Η ανεργία των νέων, σε πολύ υψηλά επίπεδα όχι μόνο στις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά παντού στην Ευρώπη -αφού ο μέσος όρος στην Ε.Ε. φτάνει το 23,5%-, με 14 εκατομμύρια νέους χωρίς απασχόληση, εκπαίδευση ή κατάρτιση, είναι σαφές ότι αποτελεί συνολικό πρόβλημα της εποχής μας. Στην Ελλάδα των μνημονίων και της οριζόντιας επίθεσης στα κοινωνικά δικαιώματα, το πρόβλημα παίρνει άλλες διαστάσεις, με ποσοστά διπλάσια του ευρωπαϊκού μέσου όρου και επώδυνες επιπτώσεις στην ήδη χειμαζόμενη λαϊκή οικογένεια.

Στο «σημείο μηδέν» που έχουμε φτάσει, αν δεν παρθούν άμεσα και συγκεκριμένα μέτρα για αναστροφή αυτής της πορείας, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θα υποθηκευτεί το ίδιο το μέλλον της Ευρώπης, θα έχει δοθεί η καλύτερη τροφή στο φαινόμενο του φασισμού και θα έχουμε συμβάλει -ιδιαίτερα στην Ελλάδα- στη δημιουργία ολόκληρων γενεών με προβληματική ψυχοσύσταση, απρόβλεπτη και αντικοινωνική συμπεριφορά και τάσεις μαζικής μετανάστευσης. Οπως με σαφήνεια ισχυρίζεται η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ), όσα προγράμματα και αν θεσπιστούν για την ανεργία των νέων, όσα χρήματα και αν διατεθούν για την υλοποίησή τους, η κατάσταση δεν θα βελτιωθεί εάν δεν σταματήσει άμεσα η εφαρμογή πολιτικών λιτότητας και αν δεν στραφούμε συνολικά σε μια αναπτυξιακή λογική.

Η εφαρμογή τέτοιων προγραμμάτων είναι σπατάλη πόρων και πολύτιμου χρόνου, όσο δεν δημιουργούνται νέες εργασιακές ευκαιρίες για τους νέους. Μόνο στην Ελλάδα, από το 2008 έως σήμερα έχουν χαθεί περίπου 1εκατομμύριο θέσεις εργασίας. Χρειάζεται λοιπόν πολιτική βούληση με εστιασμένες πολιτικές και κατάλληλο χρηματοοικονομικό περιβάλλον, όπως τονίζει και η ΕΟΚΕ. Οτιδήποτε άλλο είναι απλά ημίμετρο χωρίς αντίκρισμα. Η ανεργία των νέων δεν αντιμετωπίζεται με εργασιακά «δωράκια» πεντάμηνων και επτάμηνων συμβάσεων κοινωφελούς εργασίας σε ΟΤΑ και ΜΚΟ, είτε με μερική ελαστική απασχόληση μέσα σε συνθήκες αβεβαιότητας. Η δε ελεύθερη πτώση του βασικού μισθού και η απόλυτη ανοχή στην αυθαιρεσία της εργοδοσίας συγκροτούν ασφυκτικό περιβάλλον ακόμα και για τους λίγους εκείνους «τυχερούς» νέους που εργάζονται. Αυτό που χρειάζεται για να μπει μπροστά η αναπτυξιακή μηχανή παραγωγής νέων εργασιακών ευκαιριών, είναι η γενναία υλοποίηση δημόσιων επενδύσεων και πρωτοβουλιών και ο απόλυτος έλεγχος των ιδιωτικών επενδύσεων με γνώμονα, όχι το κέρδος τους πάνω στη ρημαγμένη κοινωνία, αλλά τις νέες θέσεις εργασίας και την προστασία του περιβάλλοντος. Για να φτιάξουν οι νέοι σήμερα τη ζωή και τη δική τους οικογένεια χωρίς τη στήριξη των γονιών τους, χρειάζονται σταθερή, δίκαια αμειβόμενη δουλειά, με εγγυημένη κοινωνική ασφάλιση και προστασία από την απόλυση. Δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες των δυνάμεων της εργασίας στο πέρασμα των χρόνων και που σήμερα βρίσκονται στο έλεος μιας δράκας που εκτελεί εντολές και εξυπηρετεί μεγάλα συμφέροντα στο όνομα της ανταγωνιστικότητας. Είδαμε, άλλωστε, τα αποτελέσματα για την ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας από τη δραματική συμπίεση του εργασιακού κόστους. Το απόλυτα αποτυχημένο ελληνικό success story αποτελεί διεθνώς λαμπρό παράδειγμα προς αποφυγήν.

Αλλά δεν είναι μόνο η εργασία. Για τους νέους πλέον είναι δύσκολη η πρόσβαση και στη μαθητεία και την κατάρτιση, πάλι «λόγω οικονομικής δυσπραγίας». Και όσοι, παρ’ όλα αυτά, φοιτούν, αποκτούν μια στείρα επαγγελματική κατάρτιση που θα βοηθήσει απλά να αναζητήσουν μια ευκαιρία στην εργασία από τυπικά καλύτερη θέση από τους υπόλοιπους. Ταυτόχρονα πρόκειται για εκφυλισμό της παιδείας και της εκπαίδευσης. Πράγματα ανεπίτρεπτα για τον 21ο αιώνα, που μας γυρνάνε πολλά χρόνια πίσω. Πώς να ερμηνεύσει άλλωστε κανείς τη γενικότερη απαξίωση της Παιδείας στον τόπο μας, που οι περικοπές δαπανών που την αφορούν, μαζί μ’ εκείνες των υπουργείων Υγείας και Εργασίας, συνιστούν το 80% των συνολικών περικοπών στον νέο Προϋπολογισμό; Πώς να εξηγηθεί το κλείσιμο των Πανεπιστημίων που έχει καταφέρει ο, πανεπιστημιακός παρακαλώ, υπουργός κ. Αρβανιτόπουλος, με τις οριζόντιες απολύσεις διοικητικού προσωπικού; Πρόκειται για τυχαίες επιλογές; Κάθε άλλο…

Αυτοί που σχεδιάζουν τη ζωή των νέων ανθρώπων σε μαύρες σελίδες, να ξέρουν ότι η νεολαία δεν είναι διατεθειμένη να «χωρέσει» στα σχέδιά τους για το μέλλον. Δεν θα συμβιβαστεί με τα εργασιακά «γενόσημα» της πεντάμηνης και επτάμηνης «εποικοδομητικής απασχόλησης». Αργά ή γρήγορα, θα κάνει τα μνημόνια, την πολιτική λιτότητας και τους υπηρέτες της παρελθόν!

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Σχολιάστε