Εν αρχη ην η τιμωρια
Του Γιαννη Καραγιαννίδη (ΚΙΛΚΙΣ24)
————————————————————————————————————————————————————————————————-Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους οι σύγχρονοι αρχιερείς του καταρρέοντος δικομματισμού ότι δεν πρέπει να πάμε στις κάλπες με …τιμωρητική διάθεση αλλά με τη θετική ψήφο ανά χείρας! Κι εννοούν, βέβαια, να την σκαπουλάρουν ατιμωρητί δια της κάλπης, για τα ηδεχθή εγκλήματα που διέπραξαν τις μεταπολιτευτικές δεκαετίες σε βάρος της χώρας και των πολιτών της.
Φυσικά, αν πιαστούμε γι` άλλη μια φορά κορόιδα και τους ακούσουμε, θα βγουν μετά και θα μας πουν ότι η πολιτική ετυμηγορία του ελληνικού λαού είναι πως είμαστε αθώοι του εγκλήματος! Καθότι η ψήφος των πολιτών θεωρείται εξαγνιστική κολυμπήθρα του Σιλωάμ δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν του πολιτικού μας συστήματος!
Ε, λοιπόν, τέτοιο συγχωροχάρτι απ` τον ελληνικό λαό δεν θα το πάρουν. Ο προβοκάτωρ, μα και εξόχως ευφυής, Θεόδωρος Πάγκαλος το αντελήφθη εγκαίρως και γι` αυτό φρόντισε ν` αποσυρθεί εις τα ενδότερα των πολυτελών και πολυάριθμων διαμερισμάτων του, αφήνοντας άλλους μεν να ψάχνουν την αυτοδυναμία με 20 και 25% κι΄άλλους την πρωτιά με 15%!
Κι όμως, υπήρχε μια περίπτωση να λάβουν την πολυπόθητη γι` αυτούς άφεση αμαρτιών. Αν είχαν παραδεχτεί εγκαίρως το έγκλημά τους, αν είχαν ζητήσει εγκαίρως συγνώμη γι` αυτό, αν είχαν θέσει εγκαίρως τον εαυτό τους στη διάθεση του γράμματος και πνεύματος της θεσμικά προβλεπόμενης τιμωρίας τους και αν είχαν φροντίσει εγκαίρως να αυτοδιαλυθούν πολιτικά ενώπιον του ελληνικού λαού και της ιστορίας.
Το έκαναν τα κομμουνιστικά κόμματα των ανατολικών χωρών όταν κατέρρευσαν οι …διακυβερνήσεις τους, το έκαναν και κόμματα των δυτικών χωρών, όπως η γειτονική μας Ιταλία, όταν στις αρχές της δεκαετίας του `90 είδαν ότι μπαίνουμε σε μια νέα εποχή. Δεν το έκαναν οι δικοί μας, ακόμα και τώρα που εξολόθρευσαν τη χώρα και τους δυστυχείς υπηκόους του πελατειακού κομματικού τους κράτους. Επομένως δεν μένει άλλη λύση απ` το να τους το κάνουμε εμείς.
Ναι, λοιπόν, θα πάμε στην κάλπη, πρώτα απ` όλα για να τους τιμωρήσουμε. Όλα τα υπόλοιπα έπονται. Ακόμα κι η κατάταξή μας σε μνημονιακούς κι αντιμνημονιακούς είναι δευτερεύων κριτήριο για την επιλογή που θα κάνουμε. Γιατί, αν η τιμωρία των εταίρων της κυβέρνησης απ` τους αντιμνημονιακούς είναι αυτονόητη, το ίδιο καταδικαστικοί γι` αυτούς θα πρέπει να είναι κι οι μνημονιακοί. Απλούστατα, επειδή το μνημόνιο είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευτούν στους αποτυχημένους.
Μπορεί ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Σαμαράς και άλλα στελέχη των κομμάτων της κυβέρνησης να διαθέτουν ευστροφία, αλλά ας μην υποτιμούν και τη λαική σοφία, την οποία επικαλούνταν τόσα χρόνια επειδή τους συνέφερε. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ως πρώτο μέλημα τους οι πολίτες θεωρούν την τιμωρία των ενόχων της καταστροφής, στις κάλπες. Ας μην ελπίζουν ότι με στημένους τηλεοπτικούς “διαλόγους” αναμεταξύ τους και με γελοίες κοκορομαχίες βγαλμένες απ` το ένδοξο παρελθόν, όπως στην χθεσινοβραδινή “Ανατροπή” του φιλόξενου για τον δικομματισμό Γ. Πρετεντέρη, θ` ανατρέψουν την ειλημμένη απόφαση του κόσμου.
Καταδίκασαν μια χώρα κι έναν λαό στο μαρτύριο του Γολγοθά και της Σταύρωσης, αλλά λησμόνησαν ότι ακολουθεί η Ανάσταση. Καλό Πάσχα!
Οι προδότες αυτής της χώρας είναι οι γνωστοί πλέον σε όλους αμετανόητοι, ατιμώρητοι και γι’ αυτό ξεδιάντροποι πολιτικοί των εξουσιαζόντων κομμάτων. Ομως δυστυχώς οι πιό ύπουλοι προδότες απ’ όλους είναι όλα εκείνα τα ΜΜΕ που στο όνομα της ενημέρωσης, διαστρευλώνουν , παραποιούν, και εν τέλει συσκοτίζουν την αλήθεια με συστηματικό και “έντεχνο” τρόπο, καθημερινά. Η ελευθεροτυπία, αυτό το αγαθό της δημοκρατίας, έχει καταντήσει απο ορισμένους μαφιόζους επιχειρηματίες, ένας παρακρατικός μηχανισμός εκμαυλισμού συνειδήσεων και χειραγώγησης της κοινής γνώμης. Παρακολουθώ όλες τις παραδοσιακές εφημερίδες, απορρίπτοντας μετά βδελυγμίας τις ειδήσεις της τηλεόρασης για προφανείς λόγους, και πραγματικά αναρωτιέμαι άν τελικά υπάρχει κάτι σ’ αυτό τον τόπο που να λειτουργεί προς όφελος της κοινωνίας των πολιτών και χωρίς να έχει ως σκοπό μόνον το ίδιον όφελος με την στενή και την ευρύτερη έννοια. Νομίζω πως στην Ελλάδα της καταρρέουσας πλέον μεταπολίτευσης όλα έγιναν ανάποδα και το μόνο που λειτούργησε άψογα ήταν το σχεδιο της άλωσης της χώρας απο ντόποιες και ξένες οικονομικές ύαινες προκειμένουν να την αγοράσουν σήμερα φτηνά. Είναι η απόλυτη ήττα της δημοκρατίας έναντι της παγκοσμιοποίησης οικονομικής και ηθικής, που αφού μετέτρεψε τους πολίτες που ζούσαν με ηθικές αξίες, σε καταναλωτικά ζόμπι μιάς επίπλαστης και σαθρής ευημερίας, κατάφερε να τους αποχαυνώσει σαν τους ναρκομανείς. Ολο αυτό το σοσιαλφιλελεύθερο πολιτικοοικονομικό λερναίο πλέγμα τυλίγεται γύρω απο το σώμα αθώων και απροστάτευτων ανθρώπων και το πνίγει σιγά και βασανιστικά. Πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται, πως αφού η κοινωνία μας ανέχεται να αυτοκτονούν συνάνθρωποί μας, να μεταναστεύουν οι νέοι της, να δέχεται απανωτές παρανο’ι’κές φορολογικές επιδρομές απο μιά ανάλγητη και εχθρική κυβέρνηση που δεν έχει καμμία νομιμότητα, τότε πιθανόν αυτή η κοινωνία μπορεί να μην πιστεύει πραγματικά σε κάτι καινούργιο. Ομως αυτή η σκέψη ως απαισιόδοξο ενδεχόμενο, μένει να επαληθευτεί ή να διαψευστεί στις εκλογές που έρχονται, επειδή δυστυχώς στη χώρα μας τα αυτονόητα έχουν καταντήσει να είναι ζητούμενα εδώ και πολλά χρόνια.
Δείτε και αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=pJ5CfJ9cYPc&feature=share