Εγγύκλιος Πάσχα από σ. Εμμανουήλ

Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καὶ γῆ, καὶ τὰ καταχθόνια· ἑορταζέτω γοῦν πᾶσα κτίσις, τὴν Ἔγερσιν Χριστοῦ, ἐν ᾗ ἐστερέωται.

(Γ΄ Ωδή Πάσχα)

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Εγγίζομεν εις την Αγία και Μεγάλην Εορτήν της Αναστάσεως του ζωοδότου μας Χριστού και μέσα από την πορεία αυτή λαμβάνομεν τον ύμνον τον ξεχωριστόν, το τροπάριο του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού που αναφέρεται εις το μεγαλείον της Αναστάσεως και στο Φως το οποίον πραγματικά ανέτειλε από τον Πανάγιο Τάφο, το Φως αυτό το οποίο ζωοδότησε και ζωοδοτεί την ζωή της Εκκλησίας.

Το Πανάγιο Φως, το Φως της αληθείας το οποίον φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον ήρθε διά του Ιησού Χριστού, έλαμψε δι΄Άυτού και εκορυφώθη διά της Αναστάσεως του με την έκχυση του φωτός εκ του Παναγίου Τάφου. Θαύμα υπερφυές, υπέρκαλλον και θαυμαστόν το οποίον και σήμερα παρακολουθούμε με πολύ κατάνυξη και με πολύ προσοχή ιδιαίτερα όσοι έχουμε την θέλησιν, την δύναμιν να παρακολουθήσουμε και να ζήσουμε αυτό το μεγάλο γεγονός της Εκκλησίας. Είναι αδύνατον οι άγευστοι αυτής της μεγάλης χαράς και του απείρου κάλλους αυτού του γεγονότος, του Θείου αυτού κάλλους να αντιληφθούν την έννοια του Θείου Φωτός και να αντιληφθούν την δύναμιν και την χάριν του φωτός της Αναστάσεως.

Τα θαυμαστά σημεία στη ζωή μας είναι συνεχή. Συνεχή και ακατάπαυστα θα είναι μέχρι της συντελείας των αιώνων και ο Θεός θα φανερώνει τον εαυτόν του με πολλούς και ποικίλους τρόπους. Τέτοιους που να μπορέσουν να γίνουν αντιληπτοί και καταληπτοί απ’ όσους επιθυμούν να πλησιάσουν σ’ αυτόν.

Το φοβερόν είναι ότι επειδή ακριβώς η χοϊκότητα πολλές φορές υπερέχει στη νοοτροπία μας και στην καθημερινότητά μας λησμονούμε τι σημαίνει Θείον Φως, τι σημαίνει Άγιο Φως και ότι ο Χριστός είναι το Φως του κόσμου. Αυτό το Φως όμως αν δεν το προλάβομε, εάν δεν το εισαγάγωμεν εις το νουν, εις την καρδίαν, εις το σώμα ώστε να φωτιστούμε ολόκληροι από αυτό και να μεταβληθεί η ζωή μας, να αλλάξει το είναι μας, τότε δεν μπορούμε να καταλάβουμε τίποτα αλλά μέσα από τα λόγια πολλές φορές μπορεί να φτάσουμε και σε απληστία ή σε τρόπους που να θελήσουμε να εξηγήσουμε τα ανεξήγητα και υπερφυή, τα υπέρθεα κατά το Θεόν, να τα εξηγήσουμε με δικά μας λόγια, όπερ σημαίνει ότι θα φτάσουμε σε καινοτομίες ή και σε ολιγοπιστία ή και απιστία.

Έτσι λοιπόν αδελφοί μου απόψε που σε λίγο θα ακούσουμε τον θριαμβευτικόν, το νικητήριον αναστάσιμο παιάνα αμέσως θα αισθανθούμε μέσα μας και θα έχομε την αίσθηση ότι παντού εκχέεται και διαχέεται το Φως, το Φως της Θεότητος, το Φως του Ιησού Χριστού γιατί ο Χριστός είναι μέσα μας, είναι γύρω μας, είναι παντού ως πανταχού παρώνκαι αυτός πληρώνει και χαριτώνει τη ζωή μας.

Έτσι λοιπόν με ένα πολύ απλό τρόπο ας γευτούμε αυτό το Φως, ας φωτίσει το Φως αυτό τα σκότη τα ευρισκόμενα εν τη καρδία μας και εν τη διανοία μας και ας χαρούμε κι εμείς μια και αυτό το Φως πληρώνει τα πάντα αδιακρίτως και μπορούμε όλοι αν το θελήσουμε να γίνουμε δεκτικοί αυτής της προσφοράς.

Να μην είμεθα οι άνθρωποι οι οποίοι θα είμεθα επιλεκτικοί μόνο σε πολλά και διάφορα άλλα κοσμικά, γήινα, φθαρτά αλλά να είμεθα οι άνθρωποι οι οποίοι θα ήμαστε δεκτικοί σ’ αυτά που παρέχει ο Θεός και που μπορεί εκ πρώτης όψεως να ήμαστε πολύ μικροί γι’ αυτά αλλά που όμως επλάστησαν και εδόθησαν και δίδονται και θα δίδονται για τον καθένα ξεχωριστά και για όλους μαζί.

Αδελφοί μου, η χάρις του Παναγίου Φωτός και η αγάπη του Κυρίου και Θεού και η δύναμις και η χάρις του αναστάντος Χριστού να είναι με όλους μας, με όλους τους ανθρώπους και τους εγγύς και τους μακράν και να μπορέσωμε να αποσβέσωμε τα στοιχεία εκείνα τα οποία μας κρατούν δεσμίους πολλών και ποικίλων γήινων καταστάσεων και να ζήσωμε τη χάριν του Θεού κατά πάντα και διά πάντα πάσας τας ημέρας της ζωής μας. Αμήν.

Μετὰ πατρικῶν εὐχῶν ἐν Χριστῶ Αναστάστι

Ὁ Μ η τ ρ ο π ο λ ί τ η ς

† Ὁ Πολυανὴς καὶ Κιλκισίου Ἐμμανουῆλ