Δολοφόνοι από αμέλεια!

Του Κλέαρχου Τσαουσίδη.

Η οδηγική συμπεριφορά στη θάλασσα είναι ακολούθημα αυτής στην ξηρά. Ο κρετίνος που τρέχει με 200 στην εθνική οδό θα κάνει το ίδιο και στη θάλασσα πιάνοντας τα 40 μίλια. Γιατί να μην το κάνει; Η ποινή είναι συνήθως 18 μήνες με τριετή αναστολή για κάθε θάνατο που καταγράφεται ως «εξ αμελείας».

Το δυστύχημα της Αίγινας, έγινε -όπως ήταν φυσικό- πρώτη είδηση. Ο σπαραγμός των συγγενών και φίλων αλλά και η ύπαρξη ανάμεσα στα θύματα ενός μικρού παιδιού θα συντηρήσει την προσοχή σε κάποια αιμοδιψή Μ«ΜΕ» (κάποια θολώνουν -γιατί άραγε;- τα νερά).

Όταν μάλιστα έρθει η ώρα της δικαιοσύνης για τον δηλωμένο σαν δράστη, ο οποίος στο όνομα της φιγούρας για τα πολλά γκάζια της βάρκας έστειλε στον θάνατο ή σακάτεψε τόσα άτομα, όλοι γνωρίζουμε την απόφαση: ολιγόμηνη φυλάκιση με τριετή αναστολή.

Δεν γράφω «τον φερόμενο ως δράστη» όπως η ισοπεδωτική λογική του πολιτικά ορθού επιτάσσει, αλλά κρατώ επιφύλαξη για το ποιος οδηγούσε, και δεν αποδίδω το δυστύχημα σε αμέλεια (όπως θα ισχυριστούν οι συνήγοροι του όποιου δράστη) αλλά στη φιγούρα.

Δεν ξέρω με πόσα μίλια έτρεχε το ταχύπλοο, αλλά αυτόπτες μάρτυρες μιλούν για υπερβολική ταχύτητα. Αυτός που δηλώθηκε ως χειριστής (επέβαιναν άλλοι τρεις στο σκάφος και αφέθηκαν ελεύθεροι!) βρήκε την απίθανη δικαιολογία: έχει προβλήματα υγείας (φυσικό στα 78 του), έχει μολυσματική ασθένεια (!), ένιωσε ξαφνικά αδιαθεσία και έχασε τον έλεγχο, ήταν αφηρημένος αλλά θυμάται ότι δεν έτρεχε κ.λπ. Αφού κρύφτηκε αρχικά, όταν συνελήφθη, ώρες μετά, δεν βρήκε μισή συγγνώμη να ζητήσει. Και κρύβεται πίσω από την ανωνυμία…

Ένας άνθρωπος 78 ετών να επικαλείται προβλήματα υγείας λίγες ώρες αφότου έστειλε τέσσερα άτομα στον τάφο και σακάτεψε τη ζωή τουλάχιστον άλλων τόσων, ένα πράγμα δείχνει, πέραν της δειλίας του: ότι το έσκασε για να «πάρει γραμμή» από τον μεγαλοδικηγόρο του.

Ούτε γάτα ούτε ζημιά

Θα εξεταστεί, άραγε, από τη Δικαιοσύνη ο ενδεχόμενος δόλος του δράστη και η ευθύνη των γιατρών που του ανανέωσαν την άδεια, ενώ ο ίδιος ομολογεί ότι πάσχει από πολύ σοβαρές ασθένειες;

Γνωρίζω καλά ότι την ώρα της κρίσης η οργή θα έχει κοπάσει και οι δικαστές, στηριζόμενοι σε νόμους το λιγότερο ανεπαρκείς και ξεπερασμένους, θα στείλουν τον δράστη στο σπίτι του.

Όποιος έκανε έστω και λίγες μέρες διακοπών σε παραθαλάσσιο μέρος τα τελευταία χρόνια θα έχει δει τουλάχιστον κάθε μέρα ένα ταχύπλοο να ξεκινάει με γκάζια από την παραλία, μολύνοντας με πετρέλαιο όλη την περιοχή. Όχι τόσο συχνή, αλλά απείρως πιο επικίνδυνη με την ταχύτητα που αναπτύσσουν και την αδυναμία του χειριστή τους να ξεχωρίσει τα ανθρώπινα κεφάλια από τις σημαδούρες είναι η παρουσία των τζετ σκι. Υπάρχει, άραγε, στατιστική για τους νεκρούς που προκάλεσαν την τελευταία δεκαετία αυτοί οι ραλίστες των υδάτων και αν έστω ένας έκατσε μία μέρα σε κελί;

Θεωρώ απαραίτητο να πω ότι έχω δει πολλά σκάφη, από αυτά που τα σέρνουν στις παραλίες θηριώδη 4×4, να μην έχουν πινακίδες και σε μία τουλάχιστον παραλία της Χαλκιδικής που κούρνιαζα τα τελευταία 30 χρόνια δεν είδα ποτέ να περνά το Λιμενικό. Και αυτό δεν είναι μομφή, ξέρω τις δυσκολίες. Περιγραφή κάνω.

Οι «μάγκες»

Συνήθως, η οδηγική συμπεριφορά στη θάλασσα είναι ακολούθημα αυτής στην ξηρά. Ο κρετίνος που παρκάρει πάνω στη ράμπα των αναπήρων, ο κάφρος που διασχίζει την παραλιακή της Θεσσαλονίκης με τα ηχεία των 500 Watt στο τέρμα στις 3 το πρωί, θα κάνει το ίδιο και στο κάμπινγκ, και ο τζάμπα μάγκας που τρέχει με 200 στην εθνική οδό θα κάνει το ίδιο και στη θάλασσα πιάνοντας τα 40 μίλια.

Γιατί να μην το κάνει; Η ποινή είναι συνήθως 18 μήνες με τριετή αναστολή για κάθε θάνατο που καταγράφεται ως «εξ αμελείας».

Μήπως, λοιπόν, ήρθε η ώρα αυτού του είδους τα δυστυχήματα να θεωρούνται κακουργήματα και η αμέλεια να γίνει δόλος με πιο σαφείς ορισμούς στους σχετικούς νόμους; Με δυο λόγια: οι δράστες τέτοιων δυστυχημάτων να θεωρούνται δολοφόνοι. Δεν είναι ανθρώπινο λάθος να κινείς ένα σκάφος με 40 μίλια.

Κλείνω με μια υπόμνηση που πονάει: για τα είκοσι ένα παιδιά που γύριζαν από τη σχολική τους εκδρομή και δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ στα Τέμπη όταν το φορτίο από πλάκες μελαμίνης μιας νταλίκας «πέταξε» και έκοψε στα δύο το πούλμαν που τους μετέφερε. Ο οδηγός της νταλίκας ήταν ο μόνος που καταδικάστηκε, οι ιδιοκτήτες που επέτρεπαν ή επέβαλαν την εγκληματική τοποθέτηση των πλακών χωρίς ιμάντες, απαλλάχτηκαν. Και αν θυμάμαι καλά, ο οδηγός έκατσε ενάμιση μήνα φυλακή για κάθε παιδί που αφάνισε.

Άρθρο στην ΑΥΓΗ