Δημόσιο: Μικρές αλήθειες και…

…μεγάλα ψέματα.

Του Γιώργου Γεωργαντά

Η μισή αλήθεια πολλές φορές είναι χειρότερη από το μεγαλύτερο ψέμα. Χρειάζεται τόλμη προσωπική και πολιτική σε κάποιον για να μπορέσει να είναι αντικειμενικός και δίκαιος όταν περιγράφει μία κατάσταση. Όταν περιγράφει μία κατάσταση για την οποία όλο το πολιτικό προσωπικό έχει άμεση ή έμμεση ευθύνη.

Ο Παναγιώτης Καρκατσούλης αναφερόμενος στα ζητήματα της Δημόσιας Διοίκησης και στους Υπουργούς Διοικητικής Μεταρρύθμισης παρουσίασε μια κατάσταση με δύο άκρα: Τη μεταρρυθμιστική προσπάθεια του Σάκη Πεπονή με τη δημιουργία του ΑΣΕΠ και τη σημερινή εικόνα της Δημόσιας Διοίκησης η οποία προσωποποιείται στην Υπουργό Όλγα Γεροβασίλη. Μία πρώτη παράμετρος που παραγνωρίζεται είναι πως η κάθε ουσιαστική προσπάθεια μεταρρύθμισης ποτέ δεν προέρχεται μόνο από τον αρμόδιο Υπουργό. Σίγουρα τα πρόσωπα και τα προσωπικά οράματα ή στοιχήματα παίζουν το δικό τους καθοριστικό ρόλο αλλά ποτέ μία τέτοια προσπάθεια, τα αποτελέσματα της οποίας διαχέονται σε όλο το Δημόσιο, θα μπορούσαν να αποφασιστούν και να υλοποιηθούν χωρίς τη συνολική στήριξη από την εκάστοτε Κυβέρνηση και τουλάχιστον την ανοχή από τις μετριοπαθείς δυνάμεις του πολιτικού προσωπικού. Βεβαίως οι τέλειες συνθήκες θα απαιτούσαν και τη σωστή πληροφόρηση και στη συνέχεια τη στήριξη και από τους πολίτες.

Μια δεύτερη παράμετρος είναι πως πολλές φορές η μεταρρύθμιση δεν προέρχεται από μεγάλες και επικοινωνιακά αναγνωρίσιμες θεσμικές παρεμβάσεις, αλλά από εντατική “δουλειά πεδίου” σε ζητήματα άκρως συγκρουσιακά, πολλές φορές μη εμφανή αλλά σε κάθε περίπτωση αναγκαία.

Ο κ. Καρκατσούλης δείχνει μια διάθεση ισοπέδωσης όλων των προσπαθειών που έγιναν για την προσπάθεια εξορθολογιστικής μεταρρύθμισης της Δημόσιας Διοίκησης. Μια τέτοια προσπάθεια και μάλιστα μέσα σε πολύ άσχημες ως και αντίξοες πολιτικές συνθήκες έγινε από την προηγούμενη Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ. Μια προσπάθεια με ουσιαστικά και μετρήσιμα αποτελέσματα η οποία πολεμήθηκε σφοδρότατα από το πολιτικό σύστημα και έδωσε την ευκαιρία σε κάποιους λαϊκιστές να χτίσουν πολιτικές καριέρες.

Ακολουθεί μια μικρή καταγραφή των παρεμβάσεων αυτών:

Νόμος 4210/2013 και νόμος 4205/2014: Ενίσχυση της ΔΙΑΥΓΕΙΑΣ και διεύρυνση των φορέων και των υποχρεώσεων τους, ειδικά ως προς την υποχρέωση ανάρτησης οικονομικών στοιχείων.
Νόμος 4305/2014 που θεσμοθέτησε τα ανοικτά δεδομένα στο δημόσιο και εφάρμοσε τις αρχές της Ανοιχτής Διακυβέρνησης.
Νόμος 4250/2014: Καταργήσεις και συγχωνεύσεις φορέων. Επανέλεγχος όλων των συμβάσεων ορισμένου χρόνου που μετατράπηκαν σε αορίστου σε συνεργασία με το ΑΣΕΠ.
Νόμος 4305/2014: Έλεγχος γνησιότητας όλων των δικαιολογητικών που χρησιμοποιήθηκαν για την πρόσληψη ή την μετάταξη υπαλλήλων πριν την πρόσληψή τους και όχι 3 μήνες μετά όπως το τροποποίησε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Νόμος 4305/2014: Για την αυστηροποίηση του Πειθαρχικού Δικαίου των δημοσίων υπαλλήλων.
Νόμος 4250/2014: Για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων πρώτη φορά με ουσιαστικό τρόπο μέχρι την θέσπιση του πάγιου συστήματος το οποίο είχε αναρτηθεί στη διαβούλευση τον Ιανουάριο του 2015.
Νόμος 4275/2014: Για το σύστημα επιλογής των προϊσταμένων στο Δημόσιο βάσει ουσιαστικών και όχι μόνο τυπικών προσόντων, το οποίο ήταν το πρώτο που άρχισε να εφαρμόζεται άμεσα. Το Μάιο 2014 δημοσιεύτηκε ο νόμος και τον Οκτώβριο του 2014 προκηρύχθηκαν οι θέσεις των Γενικών Διευθυντών από το ΑΣΕΠ (Προκήρυξη 1ΓΔ/2014). Διαδικασία που διέκοψε ο κος. Κατρούγκαλος για να τον αντικαταστήσει με το νόμο Βερναρδάκη (ν. 4369/2016), ο οποίος ένα χρόνο μετά λειτουργεί ακόμα με τις μεταβατικές διατάξεις.
Συντονισμένος σχεδιασμός και εφαρμογή από 29 /10/2014 των νέων επικαιροποιημένων και λιτών οργανογραμμάτων στα Υπουργεία για πρώτη φορά από τη δεκαετία του 1970 τα οποία οδήγησαν σε μία μείωση των Δομών της Κεντρικής Διοίκησης κατά 40% περίπου.
Μέτρηση και μείωση των γραφειοκρατικών βαρών κατά 25% προς τις επιχειρήσεις, με τους νόμους 4250/2014 και 4281/2014 αλλά και μέσω κανονιστικών πράξεων και διοικητικών ενεργειών, σε 13 επιλεγμένους τομείς πολιτικής. Η μείωση αυτή επέφερε έμμεσες εξοικονομήσεις προς τον ιδιωτικό τομέα κοντά στα 3 δις ευρώ.
Καμία προσπάθεια που έγινε για τη Διοικητική Μεταρρύθμιση δεν πολεμήθηκε τόσο πολύ, όσο αυτή της προηγούμενης Κυβέρνησης με Υπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη και βεβαίως το γεγονός ότι ακόμη και σήμερα δύο χρόνια μετά ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να αποδομήσει το έργο το οποίο έγινε, αποδεικνύει πόσο ουσιαστικό ήταν και πόσο ενόχλησε πρακτικές και σκοπιμότητες ενός κακού παρελθόντος, τις οποίες ήρθαν οι σημερινοί κυβερνώντες να εμπλουτίσουν και να ενισχύσουν.

Η προσπάθεια που κάνει η σημερινή Κυβέρνηση για την πλήρη κατάλυση όλων των θεσμοθετημένων κανόνων για τη λειτουργία της Δημόσιας Διοίκησης απαιτεί συστράτευση όλων των υγειών πολιτικών δυνάμεων. Δυνάμεων που θα υπερασπιστούν την αξιοκρατία, τη διαφάνεια και την κανονικότητα. Καμία τέτοια συστράτευση δεν μπορεί να επιτευχθεί όταν στηρίζεται σε μια πλήρη απαξίωση και ισοπέδωση όλων των προηγούμενων πολιτικών. Η Δημόσια Διοίκηση μπορεί να έχει πολλές παθογένειες. Η πρώτη και σημαντικότερη όμως την οποία πρέπει να αποβάλλουμε όλοι είναι αυτή του λεγόμενου «Πολιτικού κόστους».

Άρθρο στο liberal.gr