My Twitter Feed

7 Ιανουαρίου, 2021

ΕΙΔΗΣΕΙΣ.ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ:

Πρόταση 5,7 εκ. για ύδρευση Παιονίας -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

Μίνι λίφτινγκ σε σχολεία -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

Ο Γεωργαντάς με την πρόεδρο ΗΔΙΚΑ -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

ΚΚΕ: Επίσκεψη λόγω κορονοϊού -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

Ξανά στη θλιβερή “κανονικότητα” -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

Αποχαιρετισμός στον Γιώργο Γίτσο -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

ΝΔ: Δυσαρέσκεια στη Βόρ. Ελλάδα -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

Δ. Κιλκίς: 50 έκτακτες προσλήψεις -

Τρίτη, 5 Ιανουαρίου, 2021

Αριστερά, “είναι” και “θεαθήναι”

Του Νίκου Κωνσταντινίδη*


Όταν μια μειοψηφία του εκλογικού σώματος κυβερνά τη χώρα, αυτό είναι άδικο για την πλειοψηφία. Όταν μια μικρή συντεχνία πολιτικών, δημοσιογράφων και βιομηχάνων ασκεί την εξουσία, για δικά της οφέλη, αυτό δεν είναι δημοκρατία.

Ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόση εξουσία συγκεντρωμένη στα χέρια ενός πολιτικού και δια μέσου αυτού στο οικογενειακό και το φιλικό του περιβάλλον.

Ποτέ άλλοτε η δικαστική εξουσία δεν ήταν τόσο περιπλεγμένη με την πολιτική. Ποτέ άλλοτε στη νομική ιστορία της Ελλάδας δεν παραιτούνταν δικαστικοί και μετανάστευαν σε ξένη χώρα! Ποτέ η ραδιοφωνική, η τηλεοπτική, η ηλεκτρονική και η έντυπη ενημέρωση δεν βρισκόταν στην κατοχή σχεδόν ενός και μόνον ιδιοκτήτη.

Ποτέ άλλοτε η αυτοδιοικητική και η πολιτική εξουσία δεν ανήκαν σε μια και μόνο οικογένεια! Ποτέ άλλοτε η ΕΥΠ και η Δημόσια Τηλεόραση δεν υπάγονταν άμεσα στο γραφείο του πρωθυπουργού.

Γελά μαζί μας η Ευρώπη. Μας ειρωνεύονται οι δημοσιογράφοι των μεγαλύτερων περιοδικών εντύπων για το πώς ο λαός που εφηύρε τη δημοκρατία την άλλαξε με την οικογενειοκρατία. Ήδη διαφαίνεται από τώρα από ποιες οικογένειες θα προέρχονται οι μελλοντικοί πρωθυπουργοί της Ελλάδας μετά από είκοσι και περισσότερα χρόνια.

Όταν σε μια χώρα δουλεύουν οι πολλοί για να πληρώνουν τα δάνεια των ολίγων, δεν μπορούμε να μιλάμε για δίκαιο στη χώρα αυτή. “Καμία πολιτική δεν είναι καλή, αν έχει πάρει διαζύγιο από την ηθική” λέει ο Αριστοτέλης.

Η Αριστερά πέρα από το άνοιγμα που κάνει στην προοδευτική κοινωνία οφείλει να ξαναβρεί ορισμένα από τα παλιά της χαρακτηριστικά. Αυτά που αποτελούν θεμέλιο σε ήθος και συμπεριφορά. Να προβάλει το κοινωνικό κι ιδεολογικό της προφίλ, μαζί με την εγγραφή νέων μελών στο κόμμα.

Αριστερός δεν είναι αυτός που αντιλαμβάνεται την πολιτική ως ένα επάγγελμα κι αγωνίζεται μπει στη βουλή πριν καλά καλά κολλήσει ένσημο. Η διαδρομή από το θρανίο στο έδρανο δεν προσδίδει εύσημα στην Αριστερά.

Αριστερός είναι αυτός που μετέχει στους κοινωνικούς αγώνες. Που ως πολιτικός ασκεί φιλολαϊκή πολιτική, όταν η Αριστερά κυβερνά. Καλές οι επερωτήσεις όταν είσαι αντιπολίτευση, αλλά δυστυχώς δεν δίνουν λύσεις στα προβλήματα της κοινωνίας.

Η αριστερή πολιτική είναι συλλογική. Αφορά πρώτα το λαό και μετά τον πολιτικό. Αριστερή πολιτική δεν είναι ούτε οι χειραψίες ούτε οι φωτογραφίες. Στην Αριστερά δεν μετρά η επικοινωνία αλλά η ουσία.

Σ’ ένα κόμμα αριστερό, όπως ο Σύριζα, οφείλουν τα στελέχη του, όχι μόνο να επικοινωνούν, αλλά και να συνεργάζονται μεταξύ τους. Είναι κοινή ομολογία πως μια τέτοια συνεργασία, στην πόλη μας, ως τώρα τουλάχιστον, δεν υπάρχει, γεγονός που φαίνεται με μια απλή ματιά.

Είναι λυπηρό, αν ένα κόμμα προοδευτικό υιοθετεί πρακτικές παλαιοκομματικές, που κάθε άλλο παρά αξιοκρατία μαρτυρούν και που προσφέρουν αφορμές για αρνητικές κριτικές, ενισχύοντας την άποψη ότι “όλοι τα ίδια κάνουν”.

Πράγματι. Κάποια φαινόμενα στην πολιτική ζωή της χώρας είναι κοινά. Ιδίως όσα αντιγράφουν αλλοτινές νοοτροπίες. Η τοποθέτηση π.χ. ενός στελέχους σε διοικητικό συμβούλιο θεσμού, όταν γίνεται με κομματικά κι όχι αξιοκρατικά κριτήρια, δεν βοηθά ούτε το θεσμό, ούτε το στέλεχος και πολύ περισσότερο το κόμμα, πράγμα που οφείλει να αλλάξει ο Σύριζα, μαζί με το άνοιγμά του στην προοδευτική κοινωνία.

Ανάμεσα στο πολιτεύομαι και το “ασκώ πολιτική” υπάρχει ουσιαστική διαφορά. Είναι άλλο να πολιτεύεσαι για την πάρτη σου και άλλο να προσφέρεις μέσα από την πολιτική στην κοινωνία. Το βόλεμα, η βολή και η αυτοπροβολή δεν έχει θέση στην Αριστερά.

Ο αριστερός πολιτικός πρέπει όχι μόνο να έχει, αλλά και να ασκεί παιδεία. Είναι άλλο να “τρέχεις για τον εαυτό σου” κι άλλο να “τρέχεις για τον άλλον”. Η αριστερή πολιτική δεν είναι υπόθεση εγωκεντρική. Αλλά είναι αυτή που μετατρέπει το παθητικό ρήμα σε ενεργητικό, χρήσιμο για το λαό και τη χώρα.

Η ουσία είναι μία: Η ψυχή και η ψήφος του λαού δεν κερδίζεται με λόγια, αλλά με έργα. Στο τέλος αυτό που μένει για πάντα είναι η πραγματικότητα. Ο Σύριζα, όπως λέει ο πρόεδρός του, εκφράζει την κοινωνία των πολλών. Ενσαρκώνει στην πολιτική το “είναι” κι όχι το θεαθήναι.

*Εκπαιδευτικός – συγγραφέας

Σχολιάστε